به وادييي که درو گوي راه سر بيني

به وادييي که درو گوي راه سر بيني شاعر : عطار به هر دمي که زني ماتمي دگر بيني به وادييي که درو گوي راه سر بيني ولي چه سود که آن نيز بر گذر بيني ز هرچه مي‌دهدت روزگار عمر بهست اثر نبيني ازو در جهان اگر بيني ز دولتي به چه نازي که تا که چشم زني سزاي قبه‌ي زرين که بر سپر بيني مساز قبه‌ي زرين که تيز شمشير است چو مرد رهگذري جمله رهگذر بيني اگر سلوک کني صد هزار قرن هنوز ز شوق جمله‌ي ذرات در سفر بيني چو هر چه هست همه اصل خويش مي‌جويند سزد که...