سرگذشت پارک لاله

شاید کمتر کسی بداند که اراضی پارک لاله کلانشهر تهران روزگاری معروف به محله و میدان جلالیه و در اختیار ارتش پهلوی بوده است که برای رژه، سان و دفیله (گذشتن گروهی از برابر کسی یا جمعی) مورد استفاده قرار می گرفته است. این
سه‌شنبه، 18 تير 1392
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
سرگذشت پارک لاله
سرگذشت پارک لاله

 

پژوهشگر: آریا شیروانی




 
شاید کمتر کسی بداند که اراضی پارک لاله کلانشهر تهران روزگاری معروف به محله و میدان جلالیه و در اختیار ارتش پهلوی بوده است که برای رژه، سان و دفیله (گذشتن گروهی از برابر کسی یا جمعی) مورد استفاده قرار می گرفته است. این اراضی بعدها تبدیل به محله ای برای اسب دوانی و خرسواری پایتخت نشینان شد. اراضی جلالیه که از جنوب به بلوار کشاورز (الیزابت)، از شرق به خیابان حجاب، از غرب به خیابان کارگرشمالی (امیرآباد) و از شمال به خیابان دکتر فاطمی منتهی می شود در تهران قدیم در خارج از حصار دارالخلافه و در شمال غربی شهر تهران قرار داشت.

جلالیه در گذر تاریخ

محله جلالیه در ابتدا به نام نصرت آباد معروف بود که به برادر بزرگ فرمانفرما، نصرت الدوله تعلق داشت. وی این اراضی را در کنار پارک های ظل السلطان و پارک امین الدوله که از گردشگاه های تهرانیان بود، آباد کرد و به محله نصرت آباد مشهور شد. در حدود سال های واپسین حکومت ناصرالدین شاه قاجار به فرمان جلال الدوله پسر ظل السلطان عمارتی در این باغ بنا شد که به نام عمارت جلالیه بر سر زبان ها افتاد. معروف است ناصرالدین شاه در چهار نوبت از جمله ۱۴ ربیع الاول ۱۳۰۳، سه صفر ۱۳۰۴، ۱۹ شوال ۱۳۱۹ و ۲۰ جمادی الثانی ۱۳۱۲ در عمارت جلالیه مدتی ساکن بوده است. روزنامه خاطرات محمدحسن اعتمادالسلطنه در ۱۴ ربیع الثانی سال ۱۳۰۳ هـ.ق در این باب نوشته است: «امروز شاه (ناصرالدین شاه) در عمارت جلالیه که نصرت آباد قدیم است، میهمان ظل السلطان هستند. این عمارت در وسط باغی است در طرف شمال غربی تهران، البته شاهزاده، ۵۰ هزار تومان مخارج صرف آنجا کرد.» با انقراض سلطنت قاجار و روی کار آمدن پهلوی اول، میدان بزرگی برای رژه لشکرهای مقیم مرکز تهران در محله جلالیه ساخته شد که برخی از ایام، نیروها و سپاهیان مستقر در تهران در آن محل به تمرین رژه می پرداختند.
از جمله مراسمی که در آنجا برگزار می شد، مراسم جشن روز سوم اسفند سال ۱۲۹۹ هـ.ش (کودتای رضاخان) بود که همه ساله در آن محل انجام می شد و پس از خاتمه رژه و دفیله، رضاخان با پوشش مخصوص سلطنتی نزول اجلال می فرمود و مقارن ساعت های بعدازظهر با مرکب همایونی اش به شهر تهران تشریف فرما می شد و جشن تاریخی سوم اسفند خاتمه می یافت. بعد از مدتی، ارتش ایران، اراضی جلالیه را در ازای مطالبات وزارت دارایی به وزارتخانه واگذار کرد و میدان بزرگ جلالیه به میدان اسب دوانی و خرسواری تبدیل شد هرچند قبل از آن تصمیم گرفته شده بود که دانشگاه تهران در این اراضی تاسیس شود که هرگز این تصمیم عملی نشد. تهرانیان برای تفریح، مخصوصا در روزهای جمعه به جلالیه جهت سوار شدن اسب، قاطر و الاغ می رفتند و عکاسان دوره گرد نیز در این محل حضور می یافتند و از افراد مخصوصا کودکان زمانی که سوار بر اسب یا قاطر بودند، عکسی به عنوان یادگاری می گرفتند. شنیده ها حاکی از آن است که در این محله مسابقات خرسواری انجام می گرفت و موضوع خنده دار آن بود هر خری که در مسابقه از خرهای دیگر عقب می ماند برنده اعلام می شد.
سرانجام در دهه ۱۳۴۰، شهرداری تصمیم گرفت تا محله جلالیه را به پارکی جهت تفریح و گذران اوقات فراغت تهرانی ها تبدیل کند که طرح آن به وسیله طراح معروف فرانسوی به نام ژوفه و همکاری سایر طراحان ایرانی تهیه و ادامه عملیات اجرایی آن به شهرداری واگذار شد و در نهایت در سال ۱۳۴۵ این پارک به نام پارک فرح به بهره برداری رسید که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی این پارک به پارک لاله تغییر نام پیدا کرد.

تجمع هواداران دکتر مصدق در اراضی جلالیه

نخستین گردهمایی هواداران و پیروان دکتر مصدق به دعوت قبلی جبهه ملی در ۱۳ شهریور ۱۳۳۹، هفت سال پس از کودتای ۲۸مرداد ۱۳۳۲ در محله جلالیه صورت گرفت که بسیاری از تهرانی ها که به نقلی نزدیک به ۲۰۰هزار نفر بودند در آن محل تجمع کردند. سخنرانان حاضر در این اجتماع خواستار رعایت آزادی های مندرج در قانون اساسی، حقوق بشر مطابق اعلامیه حقوق بین الملل، برقراری دموکراسی، آزادی زندانیان سیاسی و بازگشت آنها بودند اما زمانی که زبان به انتقاد از پهلوی دوم گشوده شد، پلیس مداخله و مردم را پراکنده کرد. این گردهمایی سبب شد که منوچهر اقبال از سمت نخست وزیری کناره گیری کند و جعفر شریف امامی نخست وزیر شود.

http://www.aftabir.com منبع : آفتاب



 

 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.