مشعشعیان در قرن نهم هجری (۸۴۵ق) حکومتی شیعی بر مبنای آموزه ها و تعالیم سید محمد بن فلاح در حویزه پایه ریزی کردند. سید مطلب مشعشعی نواده ی چهارم سید محمد فارغ از دغدغه های قدرت و حکومت و بی آنکه در فکر کسب قدرت باشد، امیری دانشمند و دانش پرور بود. او با فراخواندن علما به حویزه و تأسیس مدرسه ی علوم دینی در آن شهر موجبات تربیت نسل جدیدی از امرای مشعشعی گردید. فرزند او سید خلف و نواده ی او سید علی خان از جمله تربیت یافتگان این دوره هستند که از علمای شیعه محسوب شده و تألیفات ارزشمندی از خود به یادگار گذاشته اند.
سید مطلّب موسوی مشعشعی، پدر سید مبارک خان را باید یکی از علمای برجسته و تأثیرگذارِ اواخرِ قرن دهم هجری نامید. او فرزند سید بدران بن سید فلاح بن سید محسن بن سید محمد مشعشعی است و با چهار پشت به بنیان گذار حکومت مشعشعیان، یعنی سید محمد بن فلاح می رسد. سید مطلّب بدون آن که سودای قدرت و فرمانروایی در سر داشته باشد، به جای وارد شدن در حوزه ی قدرت و منازعات مرتبط به آن، با روی آوردن به اقدامات و فعالیت های فرهنگی، منشأ خدمات شایانی گردید و نام نیکی از خود به جای گذاشت. او جزء معدود موالیِ مشعشعی بود که پدرش سید بدران، برادرش سید سجاد و پسرش سید مبارک، همگی فرمانروا و حاکم بودند، اما او بر اریکه ی قدرت ننشست و به فکر به دست آوردن آن نبود. همین خصلت سید مطلّب سبب گردید تا دوره ی او، عصر طلاییِ مشعشعیان در عرصه ی علم و ادب باشد و پس از آن، علمای چندی از خاندان مشعشعی پا به عرصه ی وجود گذارند.
اما آن چه شأن و منزلت علمی سید خلف مشعشعی را بیش از هر چیز برجسته و متجلی می گرداند کتاب های او است، که مزید بر شجاعت، عبادت، علاقه به عمران و آبادانی و قریحه ی شاعری این عالِم بزرگوار است. مجموعه ی آثار گران بهای به جا مانده از سید خلف مشعشعی عبارت از: سیف الشیعة، در حدیث و در طعن دشمنان شیعه؛ برهان شیعه، در اثبات امامت؛ الحجة البالغة، در کلام و هم چنین اثبات امامت؛ فخر الشیعة، در فضایل امام علی علیه السلام ؛ المنهج القویم، در کلام حضرت علی علیه السلام و حق الیقین در سلوک و طریقت می باشند.۵
بعد از سید خلف می بایست از پسر او سید علی، معروف به سید علی خان نام برد؛ او نیز از جمله دانشمندان بزرگ شیعه است. نویسنده ی کتاب ریاض العلماء او را از «اکابر علما» می داند، که به تصوف نیز گرایش داشته است. به اعتقاد او بخش اعظم نوشته های سید نعمت الله [جزایری] شوشتری برگرفته از تألیفات این سید بزرگوار است.۶ علامه محمد بن حسن حّر عاملی نیز او را عالم، فاضل، شاعر و ادیب گرانقدری می داند که در باب اصول و امامت و... ، تألیفاتی از خود به یادگار گذاشته است.۷
م سامی
پینوشتها:
1. احمد کسروی، تاریخ پانصد سالهی خوزستان،، ص ۷۰.
2. همان، ص ۶۲.
3. میرزا عبدالله افندی تبریزی، ریاض العلما و حیاض الفضلا، ج ۲، ص ۲۴۷.
4. محمدعلی رنجبر، مشعشعیان، ماهیت فکری ـ اجتماعی و فرایند تحولات تاریخی، ص ۳۵۰.
5. افندی تبریزی، همان، ص ۲۴۵.
6. همان، ج ۴، ص ۷۷ ـ ۷۸.
7. شبر، جاسم حسن، تاریخ مشعشعیان ،ص ۱۳۷
منابع ومآخذ:
ـ افندی تبریزی، میرزا عبدالله، ریاض العلما و حیاض الفضلا، ج ۳ (قم، ۱۴۰۱ق).
ـ رنجبر، محمد علی، مشعشعیان، ماهیت فکری ـ اجتماعی و فرآیند تحولات تاریخی ؛تهران، انتشارات آگاه، ۱۳۸۲ .
ـ شبر، جاسم حسن، تاریخ مشعشعیان تهران، چاپخانه الآداب، ۱۳۸۵ ق / ۱۹۶۵م .
ـ کسروی، احمد، تاریخ پانصد سالهی خوزستان (تهران، انتشارات گام ـ پایدار، ۱۳۵۶ ش .
http://www.aftabir.com منبع : آفتاب
/ج