رفورم پولی سال 1923

نظرات پولی کینز در سالهای حاکمیت اندیشه نئوکلاسیک ها، لیبرال (1) بود. کتاب رفورم پولی(2) را که در سال 1923 منتشر کرد نظریه مقداری پول را با فرمولی ساده تر از فورمول استادان همکار خود در کمبریج(3) ارائه کرد.
يکشنبه، 20 مرداد 1392
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
رفورم پولی سال 1923
رفورم پولی سال 1923

 

نویسنده: دکتر باقر قدیری اصلی




 

نظرات پولی کینز در سالهای حاکمیت اندیشه نئوکلاسیک ها، لیبرال (1) بود. کتاب رفورم پولی(2) را که در سال 1923 منتشر کرد نظریه مقداری پول را با فرمولی ساده تر از فورمول استادان همکار خود در کمبریج(3) ارائه کرد. فرمول معروف کینز به این شرح است:رفورم پولی سال 1923در این فرمول N وسایل پرداخت که همان رفورم پولی سال 1923آلفرد مارشال است.
-P قیمت واحد مصرفی یا قیمت یک سبد از کالاهای مصرفی است.
-K نقدینه در دست مردم یا اسکناس در گردش در دست مردم برحسب واحد مصرفی یا شاخص هزینه زندگی.
-رفورم پولی سال 1923حجم سپرده های بانکی اشخاص برحسب شاخص هزینه زندگی یا واحد مصرفی است.
-R آن نسبت از سپرده ها مردم است که بانک ها به صورت پول نقد نگهداری می کنند.
این فرمول معادل همان معادلات آلفردمارشال و پیگوست منتها ساده تر و به خاطر سادگی و اشتهار واضع آن از فرمول های مشابه مشهورتر است.
K و رفورم پولی سال 1923به عادات عمال اقتصادی وابسته است ولی N و R می تواند و باید در حیطه کنترل دولت باشد اگردولت بخواهد k ورفورم پولی سال 1923 را تغییر دهد می تواند نرخ بهره را تغییر دهد و با تنزل نرخ تنزیل به عمال اقتصادی امکان استفراض بیشتر را برای سرمایه گذاری یا برای خرج کردن بدهد و چون مزایای نقدینه داری تقلیل یابد افراد دیگر نفعی در داشتن نقدینه زیاد نخواهند داشت و این تصمیم موجب خواهد شد که نه تنها بانک ها نسبت ذخایرR خود را افزایش ندهند بلکه در صورت لزوم اقدام به تقلیل آن نمایند و از این طریق افزایش K را خنثی کنند ولی کینز سیاست نرخ بهره را ناکافی و لازم می داند که دولت برای خنثی کردن نقش K ورفورم پولی سال 1923حجم N و R را تغییر دهد یعنی اعمال سیاست پولی کسر و این گامی است برای نظریه مقداری پول.
هرچند که در کتاب رفرم پولی بحثی پیرامون عاملهای پولی در تعیین حجم حقیقی توسعه و نرخ واقعی مبادله کالا نشده و کینز در طریقی قدم برداشته است که مارشال و پیگو آن را پیموده بودند ولی با این وجود ملاحظه می کنید که تفاوت عظیمی بین بررسی های کینز و بررسی های مارشال و پیگو وجود دارد.
ریکاردو، فیشر، پیگو، مارشال و حتی رابرتسون عرضه پول را در سیستم پایه طلا بررسی می کردند و اگر فرض عرضه پول را در سیستم غیرقابل تبدیل به طلا می نمودند، عموماً آنرا یا مطرود و یا بدون بررسی می گذاشتند درحالی که کینز نه تنها افزایش حجم پول کاغذی و غیرقابل تبدیل به طلا را بررسی می کند بلکه آنرا به جهاتی، با توجه به اینکه دولت می تواند حجم پول را در طریق ثبات اقتصادی کنترل کند مرجح بر سیستم پایه طلا می دانسته است.
کینز در کتاب «بعدی خود» به فرمولی که در کتاب رفرم پولی ارائه کرده است انتقاد می کند. هر چند که آن معادله را غیرقابل انکار می داند ولی:
ایراد اول کینز به عنصرP از معادله رفورم پولی سال 1923است که می گوید تعریف صحیحی از آن به عمل نیامده است و باید اصلاح شود. ایراد دیگر کینز به فرمول خود درباره تحلیل علل ممکنه تغییرات رفورم پولی سال 1923 است که مردم برحسب واحد مصرفی به صورت بستانکار در حساب جاری نگهداری می کنند و فرمول دیگری ارائه می کند که آن را نیز زیر سئوال می برد تا به نظریه عمومی اشتغال، بهره و پول منتهی می شود.

پی‌نوشت‌ها:

کینز در پیشگفتار کتاب نظریه عمومی می نویسد هنگامی که به نگارش اثر خود به نام گفتاری درباره پول آغاز نمودیم هنوز در مسیر قدیم بودیم و نفوذ پول را جدا از نظریه عمومی و تقاضا مورد توجه قرار می دادیم... نقل از کتاب نظریه عمومی اشتغال، بهره و پول تألیف کینز ترجمه دکتر منوچهر فرهنگ از انتشارات مؤسسه تحقیقات اقتصادی دانشگاه تهران.
A Tract on Monetary Reform
3. فرمول های آلفرد مارشالرفورم پولی سال 1923و رابرتسون.رفورم پولی سال 1923 ضمن داشتن شباهت زیاد با فرمول فیشر پیشرفت محسوسی از لحاظ توجه به عوامل کیفی نسبت به نظریه مقداری پول ارائه می کنند و فرمول کینز صورت تکمیل شده نظریه مقداری پول است.

منبع مقاله: قدیری اصل، باقر؛ (1386)، سیر اندیشه اقتصادی، تهران: موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، چاپ دهم1387.



 

 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.