آيا اختلال در اعتماد به نفس درمان پذير است؟

اگر اين اختلال در ارتباط با بيماري هاي رواني و جسماني ( مانند اضطراب و افسردگي و ...) به وجود آمده باشد، با درمان آن بيماري از بين مي رود، و اعتماد به نفس فرد متعادل مي شود و ممکن است مقداري هم به طور مثبت بالا برود.
يکشنبه، 29 تير 1393
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
آيا اختلال در اعتماد به نفس درمان پذير است؟
آيا اختلال در اعتماد به نفس درمان پذير است؟

 

نويسنده: مير محمد ولي مجد تيموري





 

اگر اين اختلال در ارتباط با بيماري هاي رواني و جسماني ( مانند اضطراب و افسردگي و ...) به وجود آمده باشد، با درمان آن بيماري از بين مي رود، و اعتماد به نفس فرد متعادل مي شود و ممکن است مقداري هم به طور مثبت بالا برود.
اگر عوامل ديگر باعث اختلال در اعتماد به نفس فرد شده باشد، درمان روان کاوانه لازم دارد که درماني سخت و طولاني است.
روان کاوي يک روش درماني است که به هوش و اطلاعات مناسبي نياز دارد. فرد بايد گيرايي خوبي داشته باشد تا بتوان او را روان کاوي کرد. فرد بايد بتواند اطلاعات را بگيرد. جابيندازد و تغيير بدهد. کسي را که بهره هوشي پاييني دارد نمي توان از طريق روان کاوي درمان کرد. همچنين فرد بايد انگيزه کافي داشته باشد تا بتوان او را روان کاوي کرد. براي درمان افرادي که بهره هوشي پايين دارند يا به روان پريشي دچارند، تکنيک هاي خاص درماني لازم است که ذکر کردن آن ها در مجال اين کتاب نمي گنجد.
نکته جالب اين است که حتي روان کاوان نيز قبل از شروع به کار بايد روان کاوي شوند.
اعتماد به نفسي که دچار اختلال شده و ريشه پزشکي وروان پزشکي ندارد، از طريق روان درماني معالجه مي شود که يکي از روش هاي آن « گروه درماني» است. ده يا دوازده نفر را، که مشکل مشترکي مانند خجالت دارند دور هم جمع مي کنند و يک روان درمانگر با آن ها کار
مي کند. ممکن است براي غلبه بر خجالت به ده جلسه نيازمند باشيم. ارزش و تأثير گروه درماني پانزده برابر روان درماني فردي است.
ولي همه مردم را نمي توان گروه درماني کرد. تعداد کمي را مي توان از اين طريق درمان کرد.
درمان اعتماد به نفس بالاي کاذب آسان تر است، البته اگر فرد درمانگر را قبول داشته باشد. اما درمان اعتماد به نفس پايين خيلي سخت است. به طور کلي درمان اختلال در اعتماد به نفس در سنين زير سي سال آسان تر است؛ بعد از اين سن، اعتماد به نفس ديگر شکل ثابت خود را پيدا کرده و تغيير آن مقداري سخت مي شود، ولي به راستي بايد گفت در هر سن و سالي که باشيم، اگر انگيزه تغيير در ما قوي باشد، درمان کار آساني است. خواستن خود شخص نقش بزرگي در درمان دارد.
درست است که براي درمان اختلال در اعتماد به نفس بايد فرد را روان درماني کرد؛ ولي من پس از سال ها کار روان پزشکي و روان درماني، به اين نتيجه رسيده ام که بايد پيشگيري کرد، چرا که معالجه اين بيماران بسيار زمان گير و مشکل است. بنابراين بهتر است والدين، فرزندان شان را با روش هاي صحيح تربيت کنند تا روند شکل گيري شخصيت و اعتماد به نفس آن ها به طور صحيحي طي شود.
منبع مقاله :
مجد تيموري، مير محمد ولي؛ ( 1391)، اعتماد به نفس، تهران: نشر قطره، چاپ ششم.



 

 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط