بوي پا

19 راز خوشبو شدن پا

بوي چي مي آيد؟ نمي تواند بوي پاهاي شما باشد. مگر نه؟ نه. نه. البته که نه. خيلي شرم آور است که پاهاي آدم بو بدهند. پس حتماً بو از جاي ديگري مي آيد. مثلاً شايد بوي يک تکه همبرگر است که از ماه پيش پشت کاناپه افتاده. بله خودش است. يک تکه پنير است که پشت کاناپه افتاده و مدتي همانجا مانده و بو گرفته.
خب. خدا را شکر اين دفعه به خير گذشت. حالا که معلوم شد منشأ بو از کجا بوده مجبور نيستيد حتي زحمت خواندن توصيه اي کارشناسان را در مورد رفع بوي پا به خود بدهيد. مي توانيد برويد و به کار ديگري مشغول شويد. اما مي شود لطفاً قبل از اين که دنبال کار خود برويد کفش هايتان را دوباره بپوشيد و همانجا بايستيد و توصيه هاي زير را بخوانيد؟
- پاها را مرتب بشوييد
کارشناسان هم قبول دارند که اين توصيه ممکن است به نظر ابتدايي بيايد. اما بايد پاها را بطور مرتب و با دقت و وسواس زيادي شست. هر زمان که شستن پاها لازم است - اگر زياد عرق مي کنيد يا بوي نامطبوعي احساس مي کنيد بايد روزي چند بار اين کار را انجام دهيد - از آب گرم و صابون استفاده نماييد. با استفاده از يک برس نرم به آرامي پاها و حتي لابلاي انگشتان را بشوييد و سپس آن ها را به طور کامل خشک نماييد.
- پودر زدن به لابلاي انگشتان
پس از شستشوي پاها از پودر مخصوص پا، نشاسته ي ذرت يا اسپري هاي ضد قارچ بين انگشتان پا استفاده نماييد. يک روش خوب ديگر براي خنک و خشک نگه داشتن پاها توجه بيشتر به کفش هاست- مقداري پودر تالک (1) يا نشاسته ي ذرت داخل کفش هايتان بپاشيد.
- استفاده از يک ضد عرق
رمز غلبه بر بوي نامطبوع، استفاده از يک ضد عرق يا دئودورانت مناسب بر روي پاهاست. براي اين منظور مي توان از دئودورانت هاي مخصوص پا و يا دئودورانت هاي زير بغل معمولي استفاده کرد. اما توجه داشته باشيد که دئودورانت ها اگرچه مانع از پراکنده شدن بوي نامطبوع مي شوند هرگز تعريق را متوقف نمي سازند. در عوض ضد عرق ها هر دو خاصيت را دارا هستند. دکتر «لوين» استفاده از محصولات حاوي آلومينيوم کلرايد هگزاهيدرات را توصيه مي کند.
دکتر «استفان وينبرگ» در خصوص مصرف ضد عرق ها توسط افرادي که دچار جراحات شديد و فعال ناشي از کچلي پا (يا پاي ورزشکاران) هستند، هشدار مي دهد. او هم چنين استفاده از ضد عرق هايي را که به صورت رولت (داراي سرگويچه مانند) هستند، پيشنهاد مي کند. زيرا بيشتر مواد ضد عرق موجود در اسپري هاي ضدعرق، هنگام استفاده در هوا پخش مي شوند و به هدر مي روند. از اين ضد عرق ها در ابتدا روزي دو الي سه مرتبه و پس از مدتي روزي يک مرتبه استفاده نماييد.
- تعويض مرتب جوراب ها
روش منطقي براي غلبه براي رفع بوي پاهايي که به شدت عرق مي کنند و بوي نامطبوعي مي گيرند، تعويض مرتب جوراب ها - حتي 3يا4 بار در روز - است. به علاوه همواره از جوراب هاي نخي استفاده کنيد. زيرا اين جوراب ها عرق پا را بسيار بهتر از جوراب هاي پلاستيکي جذب مي کنند.
- پوشيدن دو جفت جوراب
هم چنين مي توانيد ميزان تعريق پا را با پوشيدن دو جفت جوراب کاهش داد. در نگاه اول شايد اين روش تشديد کننده ي تعريق به نظر برسد. اما هوايي که بين دولايه ي جوراب قرار مي گيرد در حقيقت باعث خنک شدن بيشتر پا مي گردد. يک جفت جوراب نخي را در زير و يک جفت جوراب پشمي را روي جوراب هاي نخي بپوشيد. از پوشيدن جوراب هاي پلاستيکي بپرهيزيد. زيرا ميزان تعريق را افزايش مي دهند.
- پوشيدن کفش هاي مناسب
کفش هاي روبسته ميزان تعريق پا را افزايش داده و محيط بسيار مناسبي براي رشد باکتري ها و در نتيجه توليد بو و عرق بيشتر فراهم مي کنند. هر زمان برايتان امکان دارد از صندل و کفش هاي تابستاني و رو باز استفاده نماييد و هرگز کفش هاي پلاستيکي و يا لاستيکي که مانع تنفس آسان پاها مي شوند و به پا نکنيد. هرگز از يک جفت کفش دو روز پشت سر هم استفاده نکنيد. خشک شدن کامل کفش ها حداقل 24ساعت طول مي کشد.
- استفاده از يک روش ويژه قبل از خواب
دکتر «مارک ساسمن» روش زير را جهت کمک به خشک شدن پاها هنگام شب توصيه مي کند: «پاهاي خود را به کمک الکل خشک و خنک نماييد. سپس يک دئودورانت قوي مثل Mitchum را به کف پاها بماليد. پاها را با يک کيسه ي نايلوني بپوشانيد. (به طوري که ميزان تعريق افزايش يابد و دئودورانت بهتر بتواند به پوست نفوذ کند). سپس روي کيسه ي نايلوني، جوراب بپوشيد و بخوابيد. صبح روز بعد پاها را بشوييد. اين کار را هر شب تا يک هفته ادامه دهيد و پس از آن هفته اي يک الي دوبار در صورت نياز همين عمل را تکرار نماييد.
- استفاده از محلول هاي مختلف
غوطه ور کردن پاها در محلول ها و مايعات مختلف مي تواند به خشک شدن پاها به نوبه خود موجب مهار بوي پاها مي شود کمک کند.
- چاي
تانَن (2) که معمولاً در چاي يافت مي شود در خشک کردن پاها مؤثر است. 3 يا 4عدد چاي کيسه اي را در يک ليتر آب به مدت ده دقيقه بجوشانيد. سپس به مقدار کافي آب سرد به آن اضافه کنيد تا به راحتي بتوانيد پاها را در محلول به دست آمده قرار دهيد. پاها را 20 تا 30دقيقه در چاي بگذاريد. سپس آن ها را خوب خشک کنيد و به آن ها پودر بزنيد. اين کار را دو بار در روز انجام دهيد تا زماني که مشکل بوي پاها برطرف شود. از آن پس مي توانيد هفته اي دوبار از همين روش استفاده نماييد. تا از برگشت بوي پاها پيشگيري به عمل آيد.
- نمک کوشر (3)
دکتر «لوين» غوطه ور کردن پاها در محلولي مرکب از يک دوم فنجان نمک کوشر (که زبرتر از نمک معمولي است) و يک ليتر آب را در مورد پاهايي که فوق العاده عرق مي کنند، توصيه مي کند.
- استات آلومينيوم
به گفته ي دکتر «هاس» مي توان روزي يک الي دو مرتبه پاها را در مخلوطي از آب سرد و استات آلومينيوم که داراي خاصيت خشک کنندگي است شستشو داد. براي اين منظور يک بسته پودر « دومبرو »(4) يا 2 قاشق غذاخوري محلول « بارو »(5) را (که در داروخانه ها بدون نسخه به فروش مي رسند) در حدود نيم ليتر آب حل کنيد و پاها را به مدت 10تا 20دقيقه در آن بگذاريد.
- بيکربنات سديم
اين ماده پوست پاها را اسيدي تر مي کند و در نتيجه از بوي نامطبوع آن ها مي کاهد. يک قاشق غذاخوري جوش شيرين را در يک ليتر آب حل کنيد. هفته اي 2 بار پاها را به مدت 15دقيقه در اين محلول قرار دهيد.
- سرکه
سرکه يکي ديگر از موادي است که خاصيت اسيدي دارد و براي شستشوي پا مناسب است يک دوم فنجان سرکه را با يک ليتر آب مخلوط کنيد و دو بار در هفته پاها را به مدت 15دقيقه در آن قرار دهيد.
- آب داغ و سرد
از آب سرد و داغ به تناوب استفاده کنيد. به اين ترتيب جريان خون در پاها محدود مي شود و در نتيجه ميزان تعريق کاهش مي يابد. سپس پاها را در مخلوطي از يخ و آب ليمو بگذاريد. در نهايت پاها را با الکل خشک و خنک نماييد. در هواي گرم هنگامي که پاها به شدت عرق مي کنند، شايد بتوان از اين روش هر روز استفاده نمود.
هشدار: افراد مبتلا به ديابت و نيز افرادي که دچار اختلال در گردش خون پاها مي باشند نبايد اين روش را به کار گيرند.
- توجه به نصيحت عاقلان
اروپاييان گاهي براي مهار کردن بوي پا، پودر گياهان معطر را داخل کفش هاي خود مي پاشند. اين گياهان باعث جذب رطوبت شده و به مهار بوي بد پا کمک مي کنند. دکتر «لوين» معتقد است شايد با پاشيدن پودر اين گياهان بتوان از تعريق پاها کاست.
- استفاده از بوگيرها
برخي از بوگيرهاي پا مانند بوگيرهاي «جانسون» حاوي زغال فعال شده اند که موجب جذب رطوبت شده و به مهار و کنترل بوي نامطبوع پا کمک مي کنند. دکتر «لوين» اظهار مي دارد: «اين بوگيرها به عده اي از بيماران وي در کنترل بوي پا کمک کرده اند.
- هم «سرد» باشيد هم «خونسرد»
غدد عرق موجود در پانيز مانند غدد عرق موجود در ناحيه ي زيربغل و کف دست ها نسبت به عواطف و احساسات واکنش نشان مي دهند. فشار عصبي، چه مثبت و چه منفي، موجب افزايش تعريق مي گردد. افزايش ميزان تعريق نيز به نوبه ي خود سبب افزايش فعاليت باکتري هاي موجود در کفش و پراکنده شدن بوي نامطبوع از پاها مي شود. پس از آشفتگي بپرهيزيد و آرامش خود را حفظ نماييد.
- دقت در انتخاب نوع غذا
شايد عجيب به نظر برسد. اما هنگامي که غذاهاي تند و پرادويه ها ازقبيل پياز، فلفل، سير، موسير، تره فرنگي و پيازچه مصرف مي کنيد اسانس موجود در اين مواد غذايي ممکن است از طريق غدد عرق موجود در پا خارج شود. بنابراين بله. هنگامي که از شر بوي پاها خلاص خواهيد شد که ناهارتان هم بي عطر و طعم باشد!
- آيا از پاهاي خود بيش از حد مجاز کار مي کشيد؟
باور داشته باشيد يا نه، بنا به گفته ي دکتر « بتلهم » گاهي علت عرق کردن زياد پاها تنها آن است که بيش از حد از آن ها کار کشيده مي شود. وجود نقص آناتوميکي در پا (مثلاً صافي کف پا) و يا داشتن يک شغل دشوار که فرد را تمام روز مجبور به ايستادن و راه رفتن مي کند مي تواند از عوامل مؤثر در تعريق پا باشد. هر يک از عوامل مذکور موجب افزايش فعاليت ماهيچه اي مي شوند و هرچه کار بيشتري از پاها کشيده شود بيشتر عرق مي کنند تا بيشتر خنک شوند. هر چند پاهايي که عرق مي کنند الزاماً بوي نامطبوع نمي دهند. اما مرطوب بودن آن ها باکتري ها را دعوت به رشد و تجمع و توليد بوي نامطبوع مي کند.
دتر «کرامر» مي گويد: «اگر مشکل صافي کف پا را با استفاده از کفي هاي طبي برطرف نماييد قادر خواهيد بود از ميزان تعريق بکاهيد. بعلاوه اگر ماهيچه ها مجبور به کار بيش از حد نباشند، مجبور به دفع گرماي زياد نيز نخواهند بود».

پي نوشت ها :

1. پودر بچه قابل استفاده است. «و-پ»
2. Tannin.
3. Kosher Salt.
4. Domeboro.
5. Burow.