پرسشگر محترم!
ضمن سپاس از ارتباط شما با این سایت، در پاسخ باید عرض نماییم ای کاش در مورد حالات فرزندتان در منزل و اینکه در بازی با دیگر دوستانش چقدر صحبت می نماید مطالب و توضیحاتی برای ما ارائه می نمودید ولی به هر صورت ما راهکارهایی را برای این مسئله تقدیم می نماییم. ضمن اینکه در کلاس اول و دوره آشنایی فرزند شما با مدرسه، معلم و همسالان این فرایند قدری طبیعی است و کم کم با گذشت مدتی او هم مانند دوستان فعال و پرانرزژی می شود. پس نگران نباشید و اجازه دهید کم کم با جمع منطبق شود.
در عین حال رعایت راهکارهای زیر در بهبود وضعیت رفتاری کودک می تواند موثر باشد:
1.با کیفیت ترین زمانی را که در آن حوصله ارتباط و بازی با کودک خود را دارید انتخاب کنید؛ با کودک خود گفتگو کنید و همراه او بازی مورد علاقه او را انتخاب کنید؛ در طول روز در طول زمانی که انتخاب کرده اید (با کیفیت ترین زمان)، با کودک خود بازی کنید. (حداقل یک ساعت)؛ شاید این مطالب به نظر شما ساده بیاید اما در حل مشکلات کودکان، این تکنیک کارایی زیادی دارد.
2. نکته بعدی که باید مورد توجه دقیق قرار گیرد، داشتن صبر و حوصله زیاد و با متانت برخورد کردن با کودک می باشد؛ زیرا در صورت بروز رفتار نادرستی از کودک، اگر والدین از کوره در بروند و با تندی و خشونت با کودک رفتار نمایند، این زمینه لج بازی و انجام بیشتر این رفتارها را به دنبال دارد. شما نباید آرامش خود را ازدست بدهید و زود از کوره در بروید، بلکه باید با رفتاری صحیح ، کودک را صحبت در کلاس دعوت نمایید.
3.کودکان از نوع برخورد اطرافیان، واکنش بعدی را انجام می دهند؛ بنابراین شایسته است گاه در مقابل برخی از رفتارها و واکنش های او بی تفاوت باشید تا آن رفتار در وی خاموش گردد؛ زیرا چه بسا توجّه شما خود به خود باعث تقویت رفتار در کودک گردد. به عنوان مثال وقتی کودک می بیند شما در برابر رفتار خاصی برآشفته شدید تازه یاد می گیرد که برای آشفته شدن شما باید چه کند.
4. از معلم او بخواهید حساسیت نشان ندهد و حتی اگر کمی صحبت کرد او را تشویق کند.
در پایان تأکید می کنیم این موضوع حل نمی شود مگر با گذر زمان و آشنایی فرزندتان با محیط آموزشی.
موفق باشید.