خداوند از ميان همه شهرها كوفه، قم و تفليس را برگزيده است.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ اللّه َ اخْتارَ مِنْ جَميعِ البِلادِ كُوفَةَ وَ قُم وَ تِفْليسَ؛

در آن جبل مكانى است كه به آن «بحر» گفته مى شود و آن قسمت «قم» ناميده مى شود. آنجا مركز شيعيان ماست.

از امام صادق عليه السلام سؤال شد: شهرهاى جبل كجاست؟ براى ما نقل شده زمانى كه حكومت به شما برگردد قسمتى از آن از بين مى رود. امام عليه السلام فرمودند:
اِنَّ فيها مَوضِعا يُقالُ لَهُ «بَحْر» وَ يُسَّمى بِقُم وَ هُوَ مَعْـدَنُ شيعَتِنا؛

زمانى كه رنج و زحمت و گرفتارى به شما رو آورد، به قم روى آوريد، زيرا قم پناهگاه فاطمي ها و محل آسايش مؤمنان است.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِذا أَصابَتْكُمْ بَلِيَّةٌ وَ عِناءٌ فَعَلَيْكُمْ بِقُم، فَاِنَّهُ مَأْوَى الفاطِميينَ...؛

آب مورد نياز مردم را آلوده نكن .

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لاتُفسِدْ عَلَى القَومِ ماءَهُم ؛

نشستن نزد بیمار برتر از نماز خواندن در مسجد

مرازم بن حکیم می‌گوید:
زامَلتُ مُحَمَّدَ بنَ مُصادِفٍ، فَلَمّا دَخَلنَا المَدینَةَ اعتَلَلتُ، فَکانَ یَمضی إلَى المَسجِدِ ویَدَعُنی وَحدی، فَشَکَوتُ ذلِکَ إلى مُصادِفٍ، فَأَخبَرَ بِهِ أباعَبدِاللّه ِ علیه السّلام فَأَرسَلَ إلَیهِ: قُعودُکَ عِندَهُ أفضَلُ مِن صَلاتِکَ فِی المَسجِدِ؛

پرستاران زن در رکاب حضرت مهدی (علیه السلام)

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
یَکِرُّ مَعَ القائِمِ علیه السلام ثَلاثَ عَشرَةَ امرَأةً ... یُداوِینَ الجَرحى ویَقُمنَ المَرضى؛

هيچ گاه دست از دعا بر نداريد، كه شما به هيچ وسيله اى به مانند آن به درگاه خدا نزديكى پيدا نمى كنيد، و هيچ گاه درخواست حاجتى را

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
عَلَيْكُمْ بِالدُّعاءِ فَاِنَّكُمْ لاتَتَقَرَّبُونَ بِمِثْلِهِ وَ لاتَتْرُكُوا صَغيرَةً لِصِغَرِها أَنْ تَسأَلُوها فَإِنَّ صاحِبَ الصِّغارِ هُوَ صاحِبُ الكِبارِ؛

چون گناه بنده (مؤمنى) فراوان شود و عمل صالحى نداشته باشد كه جبران آن گناهان كند، خداوند او را به غم و اندوه گرفتار مى سازد تا گ

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ العَبْدَ إذا كَثُرَتْ ذُنُوبُهُ وَ لَمْ يكُنْ عِندَهُ مايُكَفِّرُها إبتَلاهُ اللّه ُ تَعالى بِالحُزْنِ فَيُكَفِّرُ عَنهُ ذُنُوبَهُ؛

امام صادق (عليه السلام) در وصف مؤمنان كامل مى فرمايند: آنان كسانى اند كه در روزگار سختى وآسايش به برادران خود نيكى مى كنند، در

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
قالَ الامامُ الصّادِقُ عليه السلام فى وَصفِ الكامِلينَ مِنَ المُؤمِنين: هُمُ البَرَرَةُ بِالاِخْوانِ فى حالِ العُسرِ وَاليُسرِ، ألمُؤثِرُونَ عَلى أَنْفُسِهِم فى حالِ العُسرِ، كَذلِكَ وَصَفَهُمُ اللّه ُ فَقالَ: «وَيُؤثِرُونَ عَلى أَنْفُسِهِم وَلَوْ كانَ بِهِم خَصاصَةٌ.» ؛

شعيب مى گويد: گروهى را اجير كرديم كه تا هنگام عصر در باغ امام صادق (عليه السلام) كار كنند. همين كه كارشان تمام شد آن حضرت فرمو

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
شُعَيبٌ: تَكاريْنا لأبي عبدِاللّه علیه السّلام قَوْما يَعْمَلُونَ في بُستانٍ لَهُ وَكانَ اَجَلُهُمْ إلى العَصرِ فَلَمّا فَرَغُوا قالَ لِمُعَتَّبٍ: أَعطِهِمْ أُجُورَهُمْ قَبلَ أَنْ يَجُفَّ عَرَقُهُم؛