هركس كه روز عاشورا امام حسين (عليه السلام) را زيارت كند، بهشت براى او واجب مى شود.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَنْ زارَ الحُسَيْن عليه السلام فى يَوْمِ عاشُورا وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ؛

هرگاه (زيارت) بر يكى از شما سخت و طاقت فرسا بود و خانه اش هم دور بود، پس بر بام خانه اش بالا رود و دو ركعت نماز بخواند و با سلا

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِذا بَعُدَتْ بِاَحَدِكُمُ الشُّقَّةُ وَ نَأَتْ بِهِ الدّارُ فَلْيَصْعَدْ اَعْلى مَنْزِلِهِ فَلْيُصَلِّ رَكْعَتَيْنِ وَلْيَؤُمَّ بِالسَّلامِ اِلى قُبُورِنا، فَاِنَّ ذلِكَ يَصِلُ اِلَيْنا؛

خداوند حرمى دارد كه «مكّه» است، پيامبر خدا را هم حرمى است كه «مدينه» است و اميرالمؤمنين هم حرمى دارد كه «كوفه» است. و ما امامان

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ لِلّهِ حَرَما وَ هُوَ مَكَّةُ وَ لِرَسُولِهِ حَرَما وَ هُوَ الْمَدينَةُ و لِأميرِالمُؤْمِنينَ حَرَما وَ هُوَ الْكُوفَةُ وَ لَنا حَرَما وَ هُوَ قُم، وَ سَتُدْفَنُ فيهِ اِمْرَأةٌ مِنْ وُلْدى تُسَمّى فاطِمَةُ مَنْ زارَها وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ؛

امام صادق (علیه السلام) درباره آیه «خذوا زینتکم عندَ کُلّ مسجدٍ» (هنگام عبادت در هر مسجد، زینت خود را همراه داشته باشید) فرمودن

امام صادق علیه السلام درباره آیه «خذوا زینتکم عندَ کُلّ مسجدٍ؛ هنگام عبادت در هر مسجد، زینت خود را همراه داشته باشید»، فرمودند:
اَلْغُسْلُ عِنْدَ لِقاءِ کُلِّ اِمامٍ؛

هركس جدّم را حق شناسانه و از روى معرفت به حق او زيارت كند، خداوند در برابر هرگام، برايش پاداش يك حج و عمره مقبول مى نويسد. به خ

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَنْ زارَ جَدّى عارِفا بِحَقِّهِ كَتَبَ اللّهُ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حِجَّةً مَقْبُولَةً و عُمْرَةً مَبْرُورَةً، وَاللّهِ يَابْنَ مارِدٍ ما تَطْعَمُ النّارُ قَدَما تَغَبَّرَتْ فىزيارَةِ اَميرِالْمؤمِنينَ ماشِيا كانَ اَوْ راكِبا، يَاابْنَ ماردٍ! اُكْتُبْ هذَاالْحَديثَ بِماءِالذَّهَبِ؛

هرچه اين مسأله دشوارتر و پرمخاطره تر باشد، پاداش در آن زيارت نيز به اندازه آن هراس است و هر كس در راه رفتن به زيارت آن حضرت، بي

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
... ما كانَ مِنْ هذا اَشَدَّ فَالثَّوابُ فيهِ عَلى قَدْرِ الْخَوْفِ، وَ مَنْ خافَ فى اِتْيانِهِ آمَنَ اللّهُ رَوْعَتَهُ يَوْمَ يَقُومُ النّاسُ لِرَبِّ الْعالَمينَ؛

حضرت زهرا (عليهاالسلام) پس از رسول خدا (صلى الله عليه و آله) هفتاد و پنج روز زيست. در اين مدّت هرگز شاد و خندان ديده نشد. در هف

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
عاشَتْ فاطِمَةُ بَعْدَ رَسُولِ اللّه صلى الله عليه و آله خَمْسَةً وَسَبْعينَ يَوْما لَمْ تُرَ كاشِرَةً وَلاضاحِكَةً، تَأتى قُبُورَالشُّهَداءِ فى كُلِّ جُمْعَةٍ مَرَّتَيْنِ: اَلأثْنَيْنِ وَالْخَميسَ؛

هر كس ما را پس از وفاتمان زيارت كند، گويا ما را در حال حيات، زيارت كرده است.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَنْ زارَنا فى مَماتِنا فَكَأَ نَّما زارَنا فى حَياتِنا؛

مؤمن در سختيها صبور و در مقابل اضطراب ها با وقار است، بدانچه به او داده شده قانع است، وگرفتاريها نزد او بزرگ نيست.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اَلْمُؤْمِنُ صَبُورٌ فِى الشَّدائِدِ، وَقُورٌ فِى الزَّلازِلِ، قَنُـوعٌ بِمـا اُوتِىَ، لايَعْـظِمُ عَلَيْهِ الْمَصـائِبُ…؛

ما خاندان، صبور و شكيبائيم و شيعيان ما، از ما هم شكيباترند. گفتم: جانم به فدايت، چگونه شيعيان شما از شما شكيباترند؟ فرمود: چون

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
نَحْنُ صُبَّرٌ وَ شيعَتُنا اَصْبَرُ مِنّا، قُلْتُ: جُعِلْتُ فِداكَ، كَيْفَ صارَ شيعَتُكُمْ اَصْبَرُ مِنْكُمْ؟ قالَ: لاَِنّا نَصْبِرُ عَلى ما نَعْلَمُ وَ شيعَتُنا يَصْبِرُونَ عَلى مالايَعْلَمُونَ؛