امام رضا (علیه السلام) به زکریابن آدم اشعرى فرمودند:خداوند گرفتاریها را به واسطه تو از مردم قم برطرف مى کند، همان طور که به واس

امام رضا علیه السلام به زکریا بن آدم اشعرى فرمودند:
اِنَّ اللّه َ یَدْفَعُ البَلاءَ بِکَ عَنْ أَهْلِ قُم کَما یَدْفَعُ البَلاءَ عَنْ أَهْلِ بَغْدادَ بِقَبْرِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ علیهماالسلام؛

خدمت امام رضا (عليه السلام) بودم، گروهى از اهل قم بر ايشان وارد شدند، به امام سلام كردند. امام (عليه السلام) پاسخ داد و آنان را

ابا صلت مى گويد:
كُنْتُ عِنْدَ الرِّضا علیه السّلام فَدَخَلَ عَلَيْهِ قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ قُم فَسَّلِّمُوا عَلَيْهِ فَرَدَّ عَلَيْهِمْ وَقَرَّبَهُمُ ثُمَّ قالَ لَهُمْ: مَرْحَبَا بِكُمْ وَ أَهلاً! فَاَنْتُمْ شيعَتُنا حَقّاَ؛

حتما امر به معروف و نهى از منكر كنيد، وگرنه اشرارتان بر شما مسلّط و حاكم مى شوند، آنگاه خوبانتان هم دعا مى كنند، امّا دعايشان م

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
لَتَأمُرَنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ لَتَنْهَنَّ عَنِ الْمُنْكَرِ، اَوْ لَيَسْتَعْمِلَنَّ عَلَيْكُمْ شِرارُكُمْ فَيَدْعُو خِيارُكُمْ فَلا يُسْتَجابُ لَهُمْ؛

هرگاه زمامداران دروغ بگويند، خشكسالى مى شود. هرگاه حاكم، ستم كند، حكومت سست مى شود. و هرگاه زكات نپردازند، چهارپايان مى ميرند.

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
اِذا كَذِبَ الوُلاةُ حُبِسَ الْمَطَرُ، وَ اِذا جارَ السُّلْطانُ هانَتِ الدَّوْلَةُ، وَاِذا حُبِسَتِ الزَّكاةُ ماتَتِ الْمَواشى؛

گناهان كوچك، راهى به سوى گناهان كبيره است. هر كس كه در گناهان كوچك از خدا نترسد، در مورد گناهان بزرگ و بسيار هم از او نمى ترسد.

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
اَلصَّغائِرُ مِنَ الذُّنُوبِ طُـرُقٌ اِلَى الْكَبائِرِ ومَنْ لَمْ يَخَفِ اللّه َ فِى الْقَليلِ، لَمْ يَخَفْهُ فِى الْكَثيرِ؛

مردم دو دسته اند: يكى آنكه با مرگ، آسوده مى شود. ديگرى آنكه مردم با مرگش از دست او آسوده مى شوند.

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
اِنَّمَا النّاسُ رَجُلانِ: مُسْتَريحٌ بِالْمَوْتِ وَ مُسْتَراحٌ مِنهُ بِهِ؛

كسى كه به مال حلال اندك، راضى شود، مخارجش سبك مى شود، خانواده اش برخوردار مى گردند، خداوند او را به درد و درمان دنيا بينا مى كن

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
مَنْ رَضِىَ بِالْيَسيرِ مِنَ الْحَلالِ خَفَّتْ مَؤُنَتُهُ وَ تَنَعَّمَ اَهْلُهُ وَ بَصَّرَهُ اللّه ُ داءَ الدُّنْيا وَ دَوائَها وَ اَخْرَجَهُ مِنْها سالِما؛

كسى كه از صحنه كارى غايب باشد، اما به آن كار (چه نيك و چه بد) راضى باشد، همچون كسى است كه در صحنه عمل حاضر بوده و آن را انجام د

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
مَنْ غابَ عَنْ اَمْرٍ فَرَضِىَ بِهِ كانَ كَمَنْ شَهِدَهُ وَ اَتاهُ؛

هركس مسلمان تهيدستى را ديدار كند و به او سلام دهد، اما متفاوت با سلامى كه به ثروتمندان مى دهد، روز قيامت، خداوند را ديدار مى كن

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
مَنْ لَقِىَ فَقيرا مُسْلِما فَسَلَّمَ عَلَيْهِ خِلافَ سَلامِهِ عَلَى الأَغْنِياءِ لَقِىَ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ هُوَ عَلَيْهِ غَضْبانٌ؛

كسى كه يكى از برادران دينى اش براى كارى به او پناه آورد ولى او، با آنكه مى تواند، پناه ندهد و كارى برايش نكند، رشته ولايت خداى

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
مَنْ قَصَدَ اِلَيْهِ رَجُلٌ مِنِ اخْوانِهِ مُسْتَجيرا بِهِ فى بَعْضِ اَحْوالِهِ فَلَمْ يُجِرْهُ بَعْدَ اَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ، فَقَدْ قَطَعَ وِلايَةَ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ؛