---.jpg "دزدی کودکان و روش های مقابله با آن (بخش دوم)")
با کودک صادقانه صحبت کنید. بدون برچسب دزدی زدن با استفاده از داستان های جذاب، الگوهای مناسب رفتاری را به او معرفی کنید.
چکیده : زمانی متوجه دزدی کودکان می شویم که مدتها غافل از نیازهای آنها بوده ایم. قدم به قدم بچه به سوی دزدیدن پول و وسایل دیگران پیش رفته است حالا ما باید برای حل مشکل و ترک عادت غلط دزدی فرزندمان پیش برویم.
تعداد 1167 / تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه
تعداد 1167 / تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه
.jpg "دزدی کودکان و روش های مقابله با آن (بخش دوم)")
با دزدی کودکان چه باید بکنیم؟
4- زمانی که والدین پی بردند که بچه چیزی را برداشته است، به هیچ عنوان نباید واکنش شدید نشان دهند. در آن لحظه باید رفتاری مناسب و سنجیده از خود نشان دهند. باید بکوشند آرامش خود را حفظ کرده و روشی منطقی اتخاذ کنند ، در غیر این صورت باعث احساس گناه و دلخوری در خود والدین می شود و از طرف دیگر عزت نفس کودک را نیز به مخاطره می اندازد. اعتراف خواستن از کودک و تهمت زدن به او در نزد دیگران، عملی بسیار غیر عاقلانه و ناصحیح است. زیرا با این گونه روش ها به ندرت می توان به ریشه اصلی و علت بنیادی مشکل پی برد. این عمل غالبا به دروغگویی کودک یا ریختن آبروی او برای عملی که ممکن است هرگز تکرار نشود منتهی خواهد شد. پس باید توجه داشته باشیم که وقتی پاسخ سوالی را می دانیم، نباید بخواهیم از کودک تحت فشار پاسخ مثبت بگیریم. این کار مشکل دروغ گفتن را بر مشکل قبلی می افزاید.
5- با کودک صادقانه صحبت کنید. بدون برچسب دزدی زدن با استفاده از داستان های جذاب، الگوهای مناسب رفتاری را به او معرفی کنید. در این راه، گفتن قصه های مذهبی و آموزش رویه های دینی به شکل امیدواری و تشویق کننده و نه ایجاد ترس از خدا و عذاب جهنم کارساز خواهد بود.از خودتان بپرسید چرا؟ علت انجام این کار را نباید از کودک سوال کرد چون به احتمال زیاد پاسخی که والدین به آن نیاز دارند را به دست نمی آورند . گاه برخورد نامناسب و شدید اولیه با چنین رفتاری در کودکان خردسال موجب تداوم و حتی تشدید رفتار می شود . کودکان به دلایل گوناگون وسایل دیگران را برمی دارند ، به همین دلیل تعیین علت این رفتار مهم است.
6- شاید بهتر باشد که پدر و مادر شرایط زندگی کودک را مورد بررسی قرار دهند و در مواردی از کمک متخصصان استفاده کنند. قدر مسلم ، پس از روشن شدن علت ، می توان کمک بهتری به کودک ارایه کرد. بعضا دیده می شود که وقتی درگیری و اختلافات زناشوییزیادی در خانه وجود دارد، کودکان سعی می کنند با بروز مشکلات رفتاری ، از میزان درگیری والدین بکاهند و در واقع خود را کانون اصلی توجه قرار دهند. سعی نکنید کودک را در موقعیت اعتراف به دام بیندازید. نگویید تو پول را برداشته ا ی ؟ زیرا جواب، دروغ و انکار خواهد بود. سعی کنید آنچه منجر به دزدی شده را بیابید. با فرزندتان جدی در خلوت صحبت کنید. مثلاً بگویید:از کیف من پول کم شده و می بینم که تو خوراکی ای که پولش را نداشتی، خریده ای. او را مسئول رفتارش بدانید.
7- بچه ها دزدی می کنند چون چیزی را می بینند، می خواهند آن را داشته باشند و از عواقب رفتارشان اطلاعی ندارند. این فرصتی عالی است تا به فرزندتان برخی درس های ارزشمند اجتماعی را بیاموزید. به نیازهای فرزندتان به پول نگاهی بیندازید و ببینید آیا پول توجیبی او به اندازه نیازهای اصلی او هست یا باید هماهنگی بیشتری ایجاد کرد. به عبارت دیگر آیا پول دریافتی او در حد متوسط دیگر همسالانش در طبقه اجتماعی شماست یا نه. لطفاً برای خساست خود به دلیل و انکار روی نیاورید.
8- همان موقع باید رفتارش را به درستی نامگذاری کنید. برای مثال نباید برداشتن بی اجازه چیزی که متعلق به او نیست را امانت گرفتن بنامید، بنابراین به بچه هایی که مفهوم مالکیت را درک می کنند بگویید که برداشتن بی اجازه متعلقات دیگران کاری خلاف قانون است.
9- بلافاصله رفتارش را اصلاح کنید (اصلاح کردن یعنی ایجاد نوعی جبران .) برای مثال کودکی که از مغازه کیک برداشته ، باید به آنجا برگردد و کیک را به جایی که برداشته بگذارد (البته اگر دست خورده نشده است) یا اگر مغازه دار آن را پس نگیرد، پول آن را پرداخت کند. در این گونه از موارد از بزرگ ترهایی که کودک از آنها چیزی را بر داشته است بخواهید، از طرف کودک قول ندهند و عذرخواهی نکنند و نگویند که این کار برای بچه ها طبیعی است.
10 - به او بیشتر توجه کنید، خصوصیات خوب اخلاقی او را مورد توجه قرار داده و ذکر کنید. راه هایی برای افزایش عزت نفس او بیابید. آرامش و شادی را در محیط خانه ایجاد کنید. از توانمندی های او به جای زیبایی های فیزیکی اش یاد کنید و او را با استعدادها و توانایی هایش آشنا کنید.
11- اگر بچه پولی برای پرداخت آنچه که برداشته است، نداشت؛ والدین می توانند به او قرض دهند و بعدا از پول ماهیانه او کم کنند یا باید کاری در خانه (مثل شستن ظروف برای دو روز) انجام دهد تا پولی برای پرداخت آن به دست آورد. همچنین از فردی که از او چیزی دزدیده است عذرخواهی کند. این نکته اهمیت دارد که کودک مسؤولیت رفتار نادرست اش را به عهده بگیرد.صادقانه بیندیشید. آیا شما پدر یا مادر سهل گیری نبوده اید؟ بچه هایی که عادت دارند همه چیزهایی را که می خواهند به دست آورند، تصور می کنند که باید هر چه را که می خواهند داشته باشند. شاید زمان آن رسیده باشد که کم کم به او نه بگویید.
12- اگر فرزندتان لباس، زینت آلات، ماشین های برقی و مانند اینها را دزدیده، شاید انگیزه اش این بوده که شبیه دیگر همسالانش شود. کودکی که در کنار همسالانی با امکانات زیاد رشد می کند، شاید سعی کند ظاهر وسایلی مانند آنان داشته باشد. حتی برای بزرگسالان هم مشکل است که درک کنند عده ای در این دنیا بیش از حد دارند و عده ای از نیازهای اولیه خویش نیز محرومند. سعی کنید مدرسه و دوستانی برایش انتخاب کنید که از لحاظ اقتصادی تفاوت زیادی با شما نداشته باشند.
13- و در آخر بسیاری از خانواده هایی را با امکانات مالی کم می شناسیم که کودکان شان سرشار از شادی، عزت نفس و رفتارهای صحیح اجتماعی هستند. تنها سرویس های مادی نمی تواند فرزند ما را متعادل و قانونمند سازد. با اصلاح روش های اخلاقی و زندگی، ایجاد محیط امن و شاد و نشان دادن توجه و ارائه نوازش های مثبت در موقعیت های مناسب، ذکر خصوصیات و کفایت های جسمی، فکری و اخلاقی و تشویق آنان به ورزش، هنر، همکاری و دلسوزی در منزل و داشتن دلبستگی عمیق خانوادگی می توان درستکاری آنان را تضمین کرد. از حاشیه ها و امکانات، نگاهمان را بیشتر به عاطفه و توجه صرف کنیم. قول می دهم این هم برای من و شمای پدر و مادر بهتر است، هم برای فرزندمان.
منبع : سایت نمناک
5- با کودک صادقانه صحبت کنید. بدون برچسب دزدی زدن با استفاده از داستان های جذاب، الگوهای مناسب رفتاری را به او معرفی کنید. در این راه، گفتن قصه های مذهبی و آموزش رویه های دینی به شکل امیدواری و تشویق کننده و نه ایجاد ترس از خدا و عذاب جهنم کارساز خواهد بود.از خودتان بپرسید چرا؟ علت انجام این کار را نباید از کودک سوال کرد چون به احتمال زیاد پاسخی که والدین به آن نیاز دارند را به دست نمی آورند . گاه برخورد نامناسب و شدید اولیه با چنین رفتاری در کودکان خردسال موجب تداوم و حتی تشدید رفتار می شود . کودکان به دلایل گوناگون وسایل دیگران را برمی دارند ، به همین دلیل تعیین علت این رفتار مهم است.
6- شاید بهتر باشد که پدر و مادر شرایط زندگی کودک را مورد بررسی قرار دهند و در مواردی از کمک متخصصان استفاده کنند. قدر مسلم ، پس از روشن شدن علت ، می توان کمک بهتری به کودک ارایه کرد. بعضا دیده می شود که وقتی درگیری و اختلافات زناشوییزیادی در خانه وجود دارد، کودکان سعی می کنند با بروز مشکلات رفتاری ، از میزان درگیری والدین بکاهند و در واقع خود را کانون اصلی توجه قرار دهند. سعی نکنید کودک را در موقعیت اعتراف به دام بیندازید. نگویید تو پول را برداشته ا ی ؟ زیرا جواب، دروغ و انکار خواهد بود. سعی کنید آنچه منجر به دزدی شده را بیابید. با فرزندتان جدی در خلوت صحبت کنید. مثلاً بگویید:از کیف من پول کم شده و می بینم که تو خوراکی ای که پولش را نداشتی، خریده ای. او را مسئول رفتارش بدانید.
7- بچه ها دزدی می کنند چون چیزی را می بینند، می خواهند آن را داشته باشند و از عواقب رفتارشان اطلاعی ندارند. این فرصتی عالی است تا به فرزندتان برخی درس های ارزشمند اجتماعی را بیاموزید. به نیازهای فرزندتان به پول نگاهی بیندازید و ببینید آیا پول توجیبی او به اندازه نیازهای اصلی او هست یا باید هماهنگی بیشتری ایجاد کرد. به عبارت دیگر آیا پول دریافتی او در حد متوسط دیگر همسالانش در طبقه اجتماعی شماست یا نه. لطفاً برای خساست خود به دلیل و انکار روی نیاورید.
8- همان موقع باید رفتارش را به درستی نامگذاری کنید. برای مثال نباید برداشتن بی اجازه چیزی که متعلق به او نیست را امانت گرفتن بنامید، بنابراین به بچه هایی که مفهوم مالکیت را درک می کنند بگویید که برداشتن بی اجازه متعلقات دیگران کاری خلاف قانون است.
9- بلافاصله رفتارش را اصلاح کنید (اصلاح کردن یعنی ایجاد نوعی جبران .) برای مثال کودکی که از مغازه کیک برداشته ، باید به آنجا برگردد و کیک را به جایی که برداشته بگذارد (البته اگر دست خورده نشده است) یا اگر مغازه دار آن را پس نگیرد، پول آن را پرداخت کند. در این گونه از موارد از بزرگ ترهایی که کودک از آنها چیزی را بر داشته است بخواهید، از طرف کودک قول ندهند و عذرخواهی نکنند و نگویند که این کار برای بچه ها طبیعی است.
10 - به او بیشتر توجه کنید، خصوصیات خوب اخلاقی او را مورد توجه قرار داده و ذکر کنید. راه هایی برای افزایش عزت نفس او بیابید. آرامش و شادی را در محیط خانه ایجاد کنید. از توانمندی های او به جای زیبایی های فیزیکی اش یاد کنید و او را با استعدادها و توانایی هایش آشنا کنید.
11- اگر بچه پولی برای پرداخت آنچه که برداشته است، نداشت؛ والدین می توانند به او قرض دهند و بعدا از پول ماهیانه او کم کنند یا باید کاری در خانه (مثل شستن ظروف برای دو روز) انجام دهد تا پولی برای پرداخت آن به دست آورد. همچنین از فردی که از او چیزی دزدیده است عذرخواهی کند. این نکته اهمیت دارد که کودک مسؤولیت رفتار نادرست اش را به عهده بگیرد.صادقانه بیندیشید. آیا شما پدر یا مادر سهل گیری نبوده اید؟ بچه هایی که عادت دارند همه چیزهایی را که می خواهند به دست آورند، تصور می کنند که باید هر چه را که می خواهند داشته باشند. شاید زمان آن رسیده باشد که کم کم به او نه بگویید.
12- اگر فرزندتان لباس، زینت آلات، ماشین های برقی و مانند اینها را دزدیده، شاید انگیزه اش این بوده که شبیه دیگر همسالانش شود. کودکی که در کنار همسالانی با امکانات زیاد رشد می کند، شاید سعی کند ظاهر وسایلی مانند آنان داشته باشد. حتی برای بزرگسالان هم مشکل است که درک کنند عده ای در این دنیا بیش از حد دارند و عده ای از نیازهای اولیه خویش نیز محرومند. سعی کنید مدرسه و دوستانی برایش انتخاب کنید که از لحاظ اقتصادی تفاوت زیادی با شما نداشته باشند.
13- و در آخر بسیاری از خانواده هایی را با امکانات مالی کم می شناسیم که کودکان شان سرشار از شادی، عزت نفس و رفتارهای صحیح اجتماعی هستند. تنها سرویس های مادی نمی تواند فرزند ما را متعادل و قانونمند سازد. با اصلاح روش های اخلاقی و زندگی، ایجاد محیط امن و شاد و نشان دادن توجه و ارائه نوازش های مثبت در موقعیت های مناسب، ذکر خصوصیات و کفایت های جسمی، فکری و اخلاقی و تشویق آنان به ورزش، هنر، همکاری و دلسوزی در منزل و داشتن دلبستگی عمیق خانوادگی می توان درستکاری آنان را تضمین کرد. از حاشیه ها و امکانات، نگاهمان را بیشتر به عاطفه و توجه صرف کنیم. قول می دهم این هم برای من و شمای پدر و مادر بهتر است، هم برای فرزندمان.
منبع : سایت نمناک
بیشتر بخوانید :
دزدی کودکان و روش های مقابله با آن (بخش اول)
دزدی در کودکان
درمان دزدی کودکان
دزدی در کودکان و طریقه ی مواجهه با آن
دزدی کودکان
بچه‌هایی که دزدی می‌کنند
