ازدواج، رسیدن به سعادت یا شقاوت؟ (بخش دوم)

 ازدواج نیاز و خواست طبیعی و زیستی زن و مرد  است ، که در چارچوب قراردادی ، حقوقی و شرعی صورت می پذیرد.
 

چکیده : ازدواج برای رشد و تعالی انسان است، در انتخاب زوج مقابل خودتان دقت کافی داشته باشید تا با او به عرش برسید. چه بسا انتخاب های غلطی که انسان را به نا کجا آباد می برد.  با ما همراه باشید.

تعداد کلمات 1154 / تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه

اساس و رکن اصلی نهاد مقدس خانواده ازدواج است. 
 ازدواج نیاز و خواست طبیعی و زیستی زن و مرد  است ، که در چارچوب قراردادی ، حقوقی و شرعی صورت می پذیرد. ازدواج بر پایه اهدافی چون تولید و بقای نسل ، پیروی از قانون طبیعت و فطرت ، پاسخ به سنت الهی ، رشد و تکامل ، سکون و آرامش و رحمت و مودت و به تعبیر زیبای قرآنی حفظ صیانت وجود ، عفت و تقوا و پرورش عاطفه و انسانیت شکل می گیرد. 
خیلی از جوانان تصور می کنند که اولین پله نردبان زندگی عشق است. یعنی اول باید عاشق شوند بعد ازدواج نمایند. اما یقیناً صرف اینکه فردی از خواستگارش خوشش بیاید و یا عاشق او باشد برای ازدواج کردن و خوشبخت شدن کفایت نمی کند.
درست است که چهره و سیمای طرف مقابل تان باید به دل شما بنشیند و از او خوشتان بیاید اما از آن مهم‌تر اخلاقیات و روحیات زن و مرد است که باید آن را در نظر بگیرد، محبت و دوست داشتن هم پای در زندگی شما می‌گذارد. عشق، بیشتر به یک جرقه می ماند، جرقه ای که نباید به آن اعتماد کنید و تمام آینده تان را بر پایه آن بسازید.
 

زیاد شنیده اید که اولین قدم برای ازدواج با یک فرد، شناخت او است. اما شاید کمتر کسی برای تان گفته باشد که پیش از شناخت دیگران باید خودتان را بشناسید و بعد بر اساس درکی که از خودتان پیدا کرده اید، سراغ شناخت همسر آینده تان بروید. شما باید خود فعلی تان، حالات درونی و شخصیت واقعی و باطنی خود را به دور از دورویی ها و تظاهر های اجتماعی بشناسید تا دریابید که خواسته های تان از ازدواج چیست و چطور باید به آنها برسید.
 

اسلام انتخاب همسر را به عهده هریک از پسر و دختر گذاشته تا با واقع بینى, مآل اندیشى,تفکر و مشورت با والدین و افراد مطمئن, همسر خود را انتخاب کنند. جوانى که هنوز فراز و نشیب هاى زندگى و سختى ها و مشکلات فرا روى آن را به طور کامل تجربه نکرده, نباید خود را بى نیاز از مشورت با خانواده و بزرگ ترها بداند. ضمن این که بزرگان خانواده نیز نباید به حقوق فرزندان خود بى اعتنا و بى تفاوت باشند.
 

درست است که زیبایی شرط است اما شرط مکمل زندگی نیست، در انتخاب همسر باید ملاک دینی و مذهبی او را در نظر بگیرید و به سعادت برسید و اگر تنها بخاطر مال بخواهید ازدواج کنید مسیر شقاوت و بدبختی را در پیش خواهید داشت.
عن النبی صلی الله علیه و آله و سلم قال: من تزوج امراة لمال‌ها وکله الله الیه، و من تزوج‌ها لجمال‌ها رای فی‌ها ما یکره، و من تزوج‌ها لدین‌ها جمع الله له ذلک.
از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است: هر که با زنی به خاطر مالش ازدواج کند، خداوند او را به مال وی واگذار می‌کند، و هر که با او به خاطر جمال و زیبائی اش ازدواج نماید، در او چیزی را که خوشایند او نیست، خواهد دید، و هر که با وی به خاطر دینش ازدواج کند، خداوند تمامی این مزایا را برای او جمع می‌کند. [1]
 

یکی از آفتی که دامن مذهبی ها را گرفته، این است که زمانی یک پسر مذهبی به خواستگاری دختر آنها می‌آید او را به بهانه فقر رد می‌کنند و کاری به اخلاقیات او ندارند این همان مسیری است که انسان را به شقاوت می‌رساند اما اگر دینداری او را ملاک قرار بدهد این مسیر سعادت است.
قال الامام الرضا علیه السلام: اذا خطب الیک رجل رضیت دینه و خلقه فزوجه و لا یمنعک فقره و...
امام رضا علیه السلام فرمود: هنگامی که مردی از شما خواستگاری کرد که از دین و اخلاق او راضی بودید به ازدواج با او رضایت دهید؛ و مبادا فقر او ترا از این رضایت باز دارد. [2]
 

انسان نباید کورکورانه همسر خودش را انتخاب کند بلکه تمام معیارها را باید در نظر بگیرد. زمانی که می‌توانیم از یک مسیر آسفالته و صاف به مسیر خودمان برسیم، برای چه یک جاده خاکی و پر از دست انداز را انتخاب کنیم؟ قال الامام الصادق علیه السلام: انما المراة قلادة فانظر ما تتقلد. امام صادق علیه السلام فرمود: زن همانا گردنبندی است، نیک بنگر که چه گردنبندی را به گردنت آویزان می‌کنی[3]
امام حسن، به مردی که با ایشان در باره ازدواج دختر خود مشورت کرد ، فرمودند : او را به مردی با تقوا شوهر ده ؛ زیرا اگر دختر تو را دوست داشته باشد گرامیش می دارد و اگر دوستش نداشته باشد به وی ستم نمی کند. [4] این حدیث به ما می‌آموزد که برای ازدواج نیازمند تحقیق و تفحص هستیم و آن هم از کسی که عالم و دیندار باشد و تخصص هم داشته باشد از او باید تحقیق کنیم، و در امر ازدواج هم مذهبی بودن و دینداری فرد را در نظر بگیریم. 

بناى یک خانه در جامعه در صورتى با سلامت و آرامش قرین مى شود، که مرد و زنى با تحقق دادن ازدواج و رعایت حقوق یکدیگر در آن زندگى کنند.
خانه مسلمان در هر سرزمینى که هست باید پرتوى از وحى، و جلوه اى از یاد خدا، و محصولى از رفعت و بلندى و عظمت، و میوه اى از تسبیح حق در شب و روز باشد.
فى بُیُوت اَذِنَ الله اَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فیهَا اسْمُهُ، یُسَبِّحُ لَهُ فیها بِالْغُدُوِّ وَ الاْصالِ.[5] 36 سوره نور
در خانه هائى که خداوند اذن داده، که بزرگ داشته شوند، و نام او در آنها یاد شود، و او را در آن خانه ها بامدادان و شبانگاهان به پاکى ستایند.
چنین خانه اى با چنان اوصافى خانه مؤمنى است، که طاعت و عبادت حق در آن رونق دارد، و به امر الهى مسئله ازدواج در آن صورت گرفته، و مرد و زن آن خانه به تمام حقوق الهى و انسانى پایبند هستند.

پاورقی
[1] حرعاملی، محمدبن حسن، وسائل الشیعه ، جلد 14، قم: موسسه آل البیت، صفحه 30
[2] محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمه، جلد4، قم: دارالحدیث، 1379، صفحه 280
[3] حرعاملی، محمدبن حسن، وسائل الشیعه، ج ۲۰، نشر: موسسه آل البیت، ص ۳۳
[4]حسن بن فضل طبرسی، مترجم سید ابراهیم میرباقری، مکارم الاخلاق، جلد 1، قم: دارالحدیث، صفحه 446
[5] قرآن کریم ، سوره نور، آیه 36

منبع 
قرآن کریم ، سوره نور
محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمه، جلد4، قم: دارالحدیث، 1379
شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة، جلد 14، قم: آل البیت
حسن بن فضل طبرسی، مترجم سید ابراهیم میرباقری، مکارم الاخلاق، جلد 1، قم: دارالحدیث