ورزش های مناسب برای کودکان (بخش اول)

ورزش کردن و ورجه وُرجه کردن برای بچه ها نشاط آور است و بچه ها از اینکه از اینگونه ورزش ها انجام می دهند لذت می برند مخصوصآ دوچرخه سواری و شنا که علاقه خاصی به آن دارند چراکه بچه ها عاشق آب و آب بازی هستند.
 اولین باری که با دوچرخه رکاب زدید، یادتان هست؟ آن روز چند بار زمین خوردید و بلند شدید؟ چه زمانی اولین بار خنکای آب استخر را روی پوست تان احساس کردید و دل بسته شنا و بازی های آبی شدید؟ و چه زمانی برای اولین بار دل تان خواست پا به توپ شوید و توپ را تا اوج آسمان پرواز بدهید؟ رفتار کودکان در برابر ورزش کردن دقیقا به دو شکل تقسیم بندی می شود.
اول آنهایی که با دیدن ورزش و بازی ها دوست دارند وارد گردونه شوند و بازی کنند و دوم آنهایی که هیچ علاقه ای به بازی و ورزش نداشته و نشستن و انجام بازی های فکری یا کامپیوتری را به هر کار دیگری ترجیح می دهند.
رفتار هرکدام از آنها ابتدا به وی‍ژگی های شخصیتی و دوم به هدایت و رفتار والدین با کودکان بازمی گردد. اگر فرزندتان از گروه اول است، مشکل خاصی ندارید، فقط باید ورزش مناسب سن و علاقه او را درنظر بگیرید. اما گروه دوم کارشان کمی سخت است.
بحث درباره بچه هایی که علاقه به ورزش ندارند را به زمان دیگری موکول می کنیم. این بار قرار است درباره انتخاب ورزش متناسب به سن کودک و معرفی پنج ورزش که هر کدام تاثیر مثبتی به لحاظ جسمی و روانی روی کودک دارند را بررسی کنیم. برنامه ریزی برای تحرک بدنی بیشتر فرزندتان را در تعطیلات که فرصت بیشتری دارید، آغاز کنید.
 

پیش از این سن، اگر بازی و ورزش هم درکار باشد- که بهتر است باشد- به همان توپ قل دادن ها و پیاده راه رفتن همراه با پدر و مادر خلاصه می شود. دلیل آن هم سه نکته است.
اول اینکه کودک امکان جدا شدن از والدین به مدت طولانی را ندارد. دوم اینکه هنوز کودک به حدی نرسیده که بتواند آموزش آکادمیک و منظم را فراگیرد و سوم اینکه توانایی کودک برای انجام بسیاری از کارها اندک بوده ونیازمند همراهی والدین برای فراگیری است.
 از سن دوسالگی به بعد، می توان روی «آموزش» به معنای عمومی آن سرمایه گذاری کرد. در دو تا پنج سالگی هم بهتر است وجه « بازی – تفریحی» ورزش ها پررنگ تر از آموزشی آن باشد.
 
ورزش های مناسب: دو، حرکات موزون و ریتمیک، آموزش هدفمند پرتاب اشیاء مانند توپ، گرفتن توپ به عنوان حرکتی هدفمند و شنا.
روش ورزش: هر کدام از این حرکت ها باید با همراهی مربی یا والدین انجام شوند.
مدت زمان: از نیم ساعت برای سن پایین شروع و تا یک ساعت برای سن بالاتر طول بکشد.
 

 از این سن به تدریج قدرت بینایی و تمرکز از راه دیدن تکمیل می شود. حرکت ها با تمرکز بیشتر انجام شده و کودک توان تمرکز برای یادگیری را دارد. در این فاصله سنی مفاهیمی مانند فاصله، سرعت، مکان و زمان برای کودک مفهوم پیدا می کند.
 ورزش های مناسب: ورزش های توپی ساده، دو ، ژیمناستیک، شنا، تنیس، آموزش فعالیت های هنر- ورزشی.
روش ورزش: در سن پایین بهتر است مربی، نظارت مستقیم روی فعالیت کودک داشته باشد. با نزدیک شدن به 9سالگی، ورزش ها می تواند تحت نظارت مربی اما گروهی انجام شود. حضور والدین ضروری نیست.
مدت زمان: مدت زمان مناسب و تعیین شده برای انجام هر ورزش.
 

 قدرت بینایی کودکان در این سن به تکامل رسیده است. بنابراین می توانند اصول و مفاهیم وابسته به این قدرت، یعنی قدرت بینایی را درک کنند. به همین دلیل می توانند ورزش های نیازمند با چند مهارت همزمان مانند فوتبال، والیبال، بسکتبال، اسکی و... را انجام دهند. در واقع ذهن آنها توان و تمرکز انجام چند خرده فعالیت که درکنار هم مهارت اصلی را شکل می دهد، داراست.
 برای مثال، آنها می توانند مجموعه فعالیت هایی مانند تمرکز روی کنترل سرعت، هماهنگ شدن با گروه، دریافت توپ، حفظ و کنترل توپ، تعیین هدف و پرتاب در بازی مانند فوتبال را به طور همزمان آموخته و تکرار کنند. در این سن ورزش انتخاب شده حکم مربی برای ارتقا و حفظ تعادل و تمرکز کودک را دارد.
 
ورزش مناسب: انواع ورزش ها متناسب با علاقه کودک
روش ورزش: با همراهی مربی
مدت زمان: مدت مناسب و تعیین شده برای انجام هر ورزش
 

 ممکن است بچه ها در سنی خیال پردازی کنند، که اصلا در دوره ای این ذات کودکی است؛ اما دروغ نمی گویند. بنابراین به حرف شان اطمینان داشته باشید یا حداقل به آن توجه کنید. برای مثال، اگر از رفتار مربی گله دارند، به این موضوع دقت کنید. شاید واقعا مساله ای وجود دارد. بنابراین بعد از ثبت نام فرزندتان در کلاس ورزش، حتما به این دو نکته دقت کنید.
 
امنیت: پیش از ثبت نام او و حتی بعد از آن به دقت شرایط فضای آموزشی، اعم از مهارت مربی، فضای آموزشی، دستگاه ها، وضعیت نظافت و رسیدگی به محیط ورزشی را بررسی کنید. برای این کار می توانید از فرزندتان هم سوال کنید. اما سوال ها باید به این شکل باشد.
 خانم یا آقای مربی با شما مهربان است؟ کسی را دعوا هم می کند؟ قبل از ورود به استخر به شما یاد داده که دوش بگیرید؟ حتما به شما گفته که در آب با هم شوخی خطرناک نکنید و...
روش آموزش: برای سنجش این مساله هم می توانید از فرزندتان سوال کنید؛ سوال هایی شبیه به این. چند بار استخر رو شنا کردی؟ چقدر استراحت کردی، خسته که نمی شوی؟ بچه ها هم مثل تو سرحال شنا می کنند؟ شنا کردن آقا یا خانم مربی را هم دیده ای؟ خوب شنا می کند؟
 

 بعضی ورزش ها فقط تحرک بدنی نیستند. به این دلیل که وجه آموزشی – پرورش شان پررنگ است. چهار ورزشی که به آنها اشاره می شود،همین وی‍ژگی را دارند. بخشی از ویژگی این ورزش ها به تاثیر جسمی و بعضی دیگر به تاثیر مثبت روانی آنها بازمی گردد.
 

رویای بسیاری از کودکان به وی‍ژه پسر بچه ها فوتبالیست شدن است! بنابراین اغلب بدون اینکه نیازی با هل دادن آنها به سمت بازی با توپ باشد، خودشان پا به توپ می شوند. اما علاقه آنها را می توان به شکل مناسب از سنی که به آن اشاره شد، هدفمند کرد.
 
تاثیر جسمی: کشش عضلات، تحریک اسکلت استخوانی به رشد و بازسازی، افزایش مهارت مرتبط به بینایی و حرکات پا در فوتبال و بینایی و حرکات دست در بسکتبال یا والیبال، ایجاد و افزایش مهارت حفظ تعادل.
تاثیر روانی: حضور در جمع، همراهی با دیگران برای حفظ نظم، همکاری گروهی، فراگیری مهارت سرگروهی و مدیریت درصورتی که به عنوان سرپرست انتخاب شوند.

ادامه دارد ...

منبع : سایت نمناک