راهکارهایی برای کنترل کودک سرزنده (بخش دوم)

نگران نباشید که اگر از کودک نوپای سرزنده‌ٔ خود تعریف و تمجید کنید او مغرور و متکبر شود. تلاش‌های او را با جملات مثبت تقویت کنید.
 

هنگامی که سطح شور و هیجان کودک تان شروع به افزایش می‌کند، به او کمک کنید تا آرام بگیرد. برای مثال، آب می‌تواند بسیار تسکین‌ دهنده باشد. پس در یک شب سرد او را با آب گرم حمام دهید یا در یک بعد ازظهر تابستانی دستمال خنکی را روی پیشانی‌اش بگذارید. برای بعضی از کودکان نوپا، کار با رنگ‌های انگشتی و خمیر مجسمه‌ سازی نیز فعالیت‌های حسی آرامش‌ بخشی هستند. دیگر کودکان نوپا ممکن است پخش کردن و مالیدن شن، بلغور ذرت یا خمیر ریش و کف را روی یک سطح ایمن تسکین‌ دهنده بیابند.
 

با کودک نوپای پر از شر و شور خود در مورد اینکه چرا او کنترلش را ازدست می‌دهد صحبت کنید و توضیح دهید او تنها کسی نیست که گاهی اوقات مغلوب احساسات ناراحت‌ کننده می‌شود. برای مثال، بگویید: «آدم‌ها و سروصدای زیاد تو رو ناراحت کرده، این چیزها گاهی منو هم اذیت می‌ کنه. به محض اینکه پول این کفش‌ها رو به فروشنده بدیم، از بازار می‌ ریم بیرون.»

حتی اگر به نظر نمی‌رسد که در این سن چیز زیادی از حرف‌های شما را درک کند، باز هم اینها را به او توضیح دهید. فقط مراقب باشید که وقتی توضیحات کاملاً منطقی شما منجر به اطاعت و پذیرش سریع کودک تان نمی‌شود هم از او عصبانی نشوید. کودکان نوپا معمولاً قادر نیستند که رفتار خود را در پاسخ به استدلال‌های کلامی تغییر دهند، بنابراین توضیحات خود را کوتاه و دلپذیرتر کنید. در حال حاضر، این تمرین به شما کمک خواهد کرد که با فرزندتان همدل باشید و احساسش را درک کنید. او بالاخره یاد می‌گیرد که قبل از بحرانی شدن حالش و فروپاشی احساسی، تشخیص دهد که چه چیزی او را تحریک کرده است.
 

نگران نباشید که اگر از کودک نوپای سرزنده‌ٔ خود تعریف و تمجید کنید او مغرور و متکبر شود. تلاش‌های او را با جملات مثبت تقویت کنید. مثلاً بگویید: «چه کار خوبی که بدون جار و جنجال از وان بیرون اومدی» یا «تو امروز کمک بزرگی کردی که خودت کامیونت رو توی جعبهٔ اسباب‌بازی‌ها گذاشتی.» سعی کنید هیچ فرصتی را برای تشویق رفتارهایی که می‌خواهید به او یاد بدهید، از دست ندهید.
 

بسیاری از تغییرات و انتقال‌های روزانه‌ ای که از نظر بزرگسالان بدیهی و ساده است مثل خارج شدن از خانه، داخل و خارج شدن از ماشین، رفتن به مهد کودک، به فروشگاه، دوباره برگشتن به خانه و رفتن به رختخواب برای یک کودک نوپای پرانرژی که برای روبه‌ رو شدن با تغییر به زمان بیشتری نیاز دارد و ممکن است مردم و سروصدا پریشانش کنند، خیلی سخت هستند. از خودتان بپرسید آیا منطقاً می‌توانم انتظار داشته باشم که کودکم از پسش بربیاید؟ آیا واقعاً باید این کار آخر را هم انجام دهم یا می‌توان بعداً هم آن را انجام داد؟ پس خودتان را جای کودک تان بگذارید و هر زمان که امکان‌پذیر است، بیرون رفتن‌ها و انتظارات غیرضروری از او را حذف کنید.
 

ببینید کودک نوپای خود را چگونه جلوی خودش یا دیگران توصیف می‌کنید. «بچهٔ تخس»، «بدقلق»، «پرزحمت» و «گریه‌کن» یا کودک سرزنده‌ای که «کوشا»، «پرانرژی» و «حساس» است و اینها همان صفاتی هستند که در بزرگسالان نیز مورد تحسین قرار می‌گیرند. پس هنگام صحبت در مورد فرزندتان با بستگان و مربی‌هایش سعی کنید از برچسب‌ها و توصیفات مثبت استفاده کنید. این باعث می‌شود که آنها نیز ویژگی‌های فوق‌العادهٔ او را ببینند و وقتی روی ویژگی‌های مثبت و نقاط قوت کودک خود تمرکز می‌کنید، رفتار شما در مواجهه با او تغییر می‌کند و این به نوبهٔ خود رفتار کودک تان را هم در جفت مثبت تغییر می‌دهد.
 

کودکان نوپا دوست دارند همیشه در حال حرکت باشند، پس مطمئن شوید که او هر روز به اندازهٔ کافی فعالیت فیزیکی و زمانی برای جست‌وجو و کندوکاو چیزها، به ویژه در فضای بیرون از خانه را دارد. کودکان نوپا غیر از زمانی که در خواب هستند، نباید بیش از یک ساعت مداوم غیرفعال باشند. فعال بودن به کودک نوپا کمک بزرگی در بهبود کنترل عضلانی، حفظ تعادل و هماهنگی حرکتی می‌کند. وقتی با او بازی‌هایی می‌کنید که شامل انجام کاری به نوبت است، مثل شوت کردن توپ، او تمرین و فرصتی برای اعمال خودکنترلی به دست می‌آورد. همچنین وقتی مهارت فیزیکی جدیدی کسب می‌کند، اعتماد به نفسش نیز افزایش می‌یابد و هرچه اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد، احتمال اینکه رفتار خوبی داشته باشد هم بیشتر است.
 

شاید ببینید دشوار است که اعتراف کنید شما به زمان بیشتری برای اختصاص به خودتان نیاز دارید. اما ضروری نیست که خانه‌ تان به شکل بی‌نقصی تمیز و مرتب باشد و لازم نیست شام پر آب و تاب باشد. اگر دیگر نیمه‌ شب شده است و شما خسته هستید، بگذارید ظرف‌ها تا فردا در سینک ظرفشویی بماند. اتفاقی نمی‌افتد! وقتی کودک تان چرت می‌زند، شما هم به جای جارو کردن خانه استراحت کنید یا حمام آرامش‌ بخشی داشته باشید. شب‌ها بعد از اینکه کودک نوپایتان به خواب رفت، استفادهٔ کاملی از وقت خود ببرید و با همسرتان یا یک دوست معاشرت کنید، یا تنها دراز بکشید و ریلکس کنید.

از همه مهم‌تر، یک سیستم پشتیبانی برای کمک به خودتان ایجاد کنید. هم کودک و هم خودتان از تجدید نیروی شما نفع خواهید برد. همسرتان، یک دوست، فامیل یا پرستار بچه، مراقب جایگزینی در دسترس و آماده‌ برای پشتیبانی پیدا و تعیین کنید و بگذارید به شما کمک کنند.

منبع : سایت مادرشو