با انعطاف پذیری، زن و مرد می‌توانند در جهات و ابعاد مختلف، مشکلات را کاهش دهند؛ و از دامن زدن به اختلاف ها جلوگیری نمایند.
مقدمه
اگر بخواهیم در زندگی کسانی که ازدواج شان موفق بوده و احساس خوشبختی دارند یک جستجو کنیم می‌بینیم آنها اخلاق را در زندگی خود پیاده کردند و نحوه رفتار درست را با یکدیگر می‌دانند. افراد موفق به قدرت کلام، اعتقاد دارند و می‌دانند چگونه با همسرشان صحبت کرده و اظهار محبت کنند.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند؛ مردی که اظهار علاقه اش را نسبت به همسرش ابراز می‌کند و به او می‌گوید، تو را دوست دارم. این اظهار محبت و دوستی مرد نسبت به همسرش هیچ گاه، از قلب زن بیرون نخواهد رفت. [1] یک واقعیت غیر قابل انکار این است که نداشتن توافق اخلاقی و بلد نبودن ابراز علاقه سخت ترین ضربه را بر پیکر خانواده وارد می‌کند. ما در این نوشتار می‌خواهیم برای شما مشخص کنیم که چه خصوصیاتی سبب می‌شود تا یک خانواده می‌تواند خوشبخت و یک خانواده دیگر ناراضی باشد.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند؛ مردی که اظهار علاقه اش را نسبت به همسرش ابراز می‌کند و به او می‌گوید، تو را دوست دارم. این اظهار محبت و دوستی مرد نسبت به همسرش هیچ گاه، از قلب زن بیرون نخواهد رفت. [1] یک واقعیت غیر قابل انکار این است که نداشتن توافق اخلاقی و بلد نبودن ابراز علاقه سخت ترین ضربه را بر پیکر خانواده وارد می‌کند. ما در این نوشتار می‌خواهیم برای شما مشخص کنیم که چه خصوصیاتی سبب می‌شود تا یک خانواده می‌تواند خوشبخت و یک خانواده دیگر ناراضی باشد.
1. حوصله و بردباری
آدم ها ضعیف (بی ایمان) و قوی (با ایمان) یک تفاوتی دارند و آن تفاوت در رفتارشان نمایان است. افراد ضعیف در انتخاب های خودشان عجول هستند و اگر در بین راه با مشکلی برخورد کردند، بجای حل کردن مسئله می‌خواهند صورت مسئله را پاک کنند. اما افراد قوی در صورت بروز مشکل در زندگی، در مقابل آن قرار می‌گیرند و تمام اراده خودشان را دخیل می‌سازند تا آن مشکل را حل کنند و زندگی خودشان را دوام بخشند.
کسانی که در قبال مسائل خانوادگی و اختلافات بین خود و همسرشان حوصله به خرج نمی‌دهند (افراد ضعیف) و با بروز هر اختلاف کوچکی، عکس العمل شدیدی نشان می‌دهند؛ زندگی خودشان را به دره بدبختی می فرستند. اما افراد قوی(با ایمان) می‌دانند که در هر زندگی مشترک، یک اختلافاتی وجود دارد و سعی خودش را می‌کند تا در درجه اول، خودش را خوب تربیت کند و در مرحله بعد سعی بر حل مشکل می‌کند. این تفاوت اول در زندگی خوشبخت و بدبخت است. ادب، ادب می‌آورد و توهین، فحش، بد زبانی و اهانت متقابل را در پی دارد. [2] انتخاب با خودمان است، احترام می خواهید یا توهین؟
کسانی که در قبال مسائل خانوادگی و اختلافات بین خود و همسرشان حوصله به خرج نمی‌دهند (افراد ضعیف) و با بروز هر اختلاف کوچکی، عکس العمل شدیدی نشان می‌دهند؛ زندگی خودشان را به دره بدبختی می فرستند. اما افراد قوی(با ایمان) می‌دانند که در هر زندگی مشترک، یک اختلافاتی وجود دارد و سعی خودش را می‌کند تا در درجه اول، خودش را خوب تربیت کند و در مرحله بعد سعی بر حل مشکل می‌کند. این تفاوت اول در زندگی خوشبخت و بدبخت است. ادب، ادب می‌آورد و توهین، فحش، بد زبانی و اهانت متقابل را در پی دارد. [2] انتخاب با خودمان است، احترام می خواهید یا توهین؟
2. مجادله نمی‌کنند
شاید شما هم تجربه کرده باشید این مطلبی را که می‌خواهم عرض کنم: بسیاری از ما، دوستانی داریم که دلمان نمی‌خواهد او را از دست بدهیم، اگر با این شخص جر و بحثی به میان بیاید ما سعی می‌کنیم با ارتباط کلامی منطقی بحث را کنترل کنیم و وارد جدل نمی‌شویم هر چند، حق هم با ما باشد. دلیل ما از این رفتار، حفظ کردن آن رفیق است و دلیلی که در اینجا سبب دوام آن رفاقت می‌شود دوری از مجادله کردن است. زندگی مشترک از دعوا و منازعه مُبرا نیست. تفاوت افراد خوشبخت و ناراضی از نحوه برخوردشان مشخص می‌شود. اگر ما بخواهیم هر بحثی را وارد جدل کنیم و ساعت ها روی آن کلنجار برویم و عنان اختیار را از دست بدهیم به مرور زمان سبب ضعیف شدن رابطه ها می‌شود و با ادامه دار شدن آن سبب انقطاع رابطه می‌شود.
افراد خوشبخت؛ این افراد یک جایگزین خوبی برای دعوا و مجادله دارند و آن مهارت گفت و گو کردن و ارتباط بیانی فعال است. زمانی که صحبت آنها به سمت مجادله کشیده می‌شود، ترمز های خودشان را فعال می‌کنند و مسیر خودشان را به سمت دیگری تغییر می‌دهند تا با مانع برخورد نکنند و به سلامت از این مانع رد می‌شوند. حضرت علی (علیه‌السلام) فرمودند؛ بپرهیزید از جدال و ستیزه جویی، زیرا کشمکش و جدال، شک و تردید را به دنبال دارد. [3] امام صادق (علیه السلام) فرمودند؛ هر کس جدال و بحثی را ترک کند در حالی که حق با او باشد، من بهشت را برای او تضمین می کنم.[4]
افراد خوشبخت؛ این افراد یک جایگزین خوبی برای دعوا و مجادله دارند و آن مهارت گفت و گو کردن و ارتباط بیانی فعال است. زمانی که صحبت آنها به سمت مجادله کشیده می‌شود، ترمز های خودشان را فعال می‌کنند و مسیر خودشان را به سمت دیگری تغییر می‌دهند تا با مانع برخورد نکنند و به سلامت از این مانع رد می‌شوند. حضرت علی (علیه‌السلام) فرمودند؛ بپرهیزید از جدال و ستیزه جویی، زیرا کشمکش و جدال، شک و تردید را به دنبال دارد. [3] امام صادق (علیه السلام) فرمودند؛ هر کس جدال و بحثی را ترک کند در حالی که حق با او باشد، من بهشت را برای او تضمین می کنم.[4]
3. صداقت
برای هر چیزی یک اساس و بنیادی وجود دارد. اساس زندگی خانوادگی، صداقت است. اگر زن و شوهر با یکدیگر صادق نباشند و از هم پنهان کاری داشته باشند، اعتماد و اطمینان آنان از یکدیگر سلب می‌شود و در ادامه زندگی با مشکل برخورد می‌کنند. حضرت علی (علیه‌السلام) فرمودند؛ راستی و درستی در گفتار و عمل، سبب اصلاح همه چیز و همه کارها خواهد بود، و نادرستی و دروغگویی در گفتار و عمل، سبب فساد و تباهی همه چیز خواهد شد. [5] افراد با هوش کاری نمی‌کند تا همسرش درباره او به شک و تردید بیفتد بلکه با صداقت و نرمی گفتار، کارهای خودش را با همسرش در ارتباط می‌گذارد و زمینه دودل شدن همسرش را برطرف می‌سازد و جلوی بسیاری از جروبحث ها را با همین تاکتیک می‌گیرد. اما افرادی که دائما از زندگی خود شکایت دارند باید این شکایت ها را در رفتار خودشان جستجو کنند و مشکل را از درون خودشان حل کنند.
4. انعطاف پذیری
با انعطاف پذیری، زن و مرد می‌توانند در جهات و ابعاد مختلف، مشکلات را کاهش دهند؛ و از دامن زدن به اختلاف ها جلوگیری نمایند. [6]
پی نوشت :
[1] شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ناشر: آل البیت، جلد 14، صفحه 10.
[2] کتاب راه زندگی، صفحه 21.
[3] محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، بیروت: دار احیاء التراث العربی، 1407 ق، جلد 100، صفحه 49.
[4] محمدبن یعقوب کلینی، اصول کافی، تهران: اسلامی، 1407 ق، جلد 2، صفحه 144.
[5] محمد ری شهری، میزان الحکمه، قم: موسسه علمی‌فرهنگی دارالحدیث، 1386، جلد 5، صفحه 285.
[6] مسلم داودی نژاد، سین جین های خواستگاری، قم: موسسه پیوند با امام، چاپ چهارم 1389، صفحه 221
پی نوشت :
[1] شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ناشر: آل البیت، جلد 14، صفحه 10.
[2] کتاب راه زندگی، صفحه 21.
[3] محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، بیروت: دار احیاء التراث العربی، 1407 ق، جلد 100، صفحه 49.
[4] محمدبن یعقوب کلینی، اصول کافی، تهران: اسلامی، 1407 ق، جلد 2، صفحه 144.
[5] محمد ری شهری، میزان الحکمه، قم: موسسه علمی‌فرهنگی دارالحدیث، 1386، جلد 5، صفحه 285.
[6] مسلم داودی نژاد، سین جین های خواستگاری، قم: موسسه پیوند با امام، چاپ چهارم 1389، صفحه 221
.jpg "چرا پیامبر (ص) فرموده است که سوره هود مرا پیر کرده است؟")
