خصوصیاتی که مانع ارتباط با دیگران هستند

برای داشتن یک ارتباط سالم، نیاز است تا زبان خودتان را نرم و ملایم کنید و از گفتارهای هرز، اجتناب کنید. 
 

تاریخ زندگانی انسان ها را که ورق می زنیم می بینیم، آنها یک موجود اجتماعی هستند و برای بقا، نیاز دارند تا با هم نوعان خودشان تعامل داشته باشند. از ابتدای خلقت تا الان یکی از نیازهای اساسی انسان ها ارتباط گرفتن با دیگران بوده است. انسان ها در رابطه با اجتماعی بودن به دو گروه تقسیم می شوند: 

1. برخی از افراد در روابط اجتماعی خود موفق هستند و روابط سازنده ای ایجاد می‌کنند و سبب ارتقاء شخصیت خود می‌شوند. 

نکته: داشتن یک ارتباط سالم با دیگران سبب می‌شود تا شما یک شخصیت عالی بدست آورید و کمبود های خودتان را جبران کنید. و بدون ارتباط با دیگران، بخشی از استعدادهای انسان شکوفا نمی شود. 

2. بعضی ها هم با رفتارهای نادرستی که از خود نشان می‌دهند سبب گسسته شدن رابطه ها می‌شود و باعث دور شدن خود از محیط اجتماعی می‌شوند.
 

افرادی که نمی‌توانند بر روی رفتارهای خودشان کنترل داشته باشند و سریع از کوره بیرون می‌روند، داشتن یک ارتباط سالم با دیگران برای او سخت تر است. این نوع افراد در مرحله نخست به خودشان از لحاظ روحی ضربه می‌زنند و دارای ذهنی ناآرامی هستند. امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) می‌فرماید : بد خلقی، آشنا را فراری می‌دهد و بیگانه را متنفر می‌سازد. [1] همان گونه که خوش اخلاقی سبب جلب محبت می‌کند و دل‌ها را به سمت فرد خوش اخلاق می‌کشاند، بد اخلاقی هم سبب قطع روابط می‌شود. 

وقتی از داشته های دوست تان ناراحت می شوید و نسبت به او حسادت می کنید، در واقع دارید تیشه به ریشه رفاقت خودتان می‌زنید و درخت دوستی را قطع می کنید. افراد سعی می‌کنند با کسانی رفاقت کنند که دارای قلبی بزرگ باشند، نه با کسانی که رفاقت خود را با حسادت تباه می‌کنند. 

نکته: فردی که حسادت می‌کند هیچ گاه در آرامش نیست. امام علی (علیه‌السلام) فرمودند :حسادت نتیجه اى جز زیان و ناراحتى که دلت را سست و تنت را بیمار مى گرداند به بار نمی آورد. [2]

یک سری از افراد هستند که معتقدند، بقیه باید تمام و کمال در خدمت آنها باشند و بهانه ای نداشته باشند. همه باید همواره در دسترس اینها قرار داشته باشند و اما هیچ وقت باور ندارند که خود آن ها نیز باید گاهی در دسترس سایرین قرار داشته باشند تا کارهایشان پیش برود. خود را بالاتر و برتر از دیگران می‌پندارند و در همه امور خودشان را بالاتر می‌دانند و یک نگاه از بالا به پایین دارند. داشتن این رفتار سبب می‌شود تا دوستان و نزدیکان شما، یکی بعد از دیگری کم شوند و شما می‌مانید و تنهایی. امام على( علیه السلام) : مبادا از خود راضى باشى که در این صورت نا راضیانِ از تو زیاد مى شوند.[3]

با دیگران همانگونه صحبت کنید که دوست دارید با شما آنگونه صحبت کنند. برخی از افراد هستند که اختیار زبان خودشان را ندارند و هر حرفی را به زبان جاری می‌سازند و قلب طرف مقابل را می‌شکنند و سبب جدایی می‌شوند و حتی نمی‌توانند یک ارتباط ساده ای را برقرار کنند. فحش دادن و بد زبان بودن سبب می‌شود تا خوبان و نیکان از فحش دهنده تنفر و انزجار پیدا کنند و در نتیجه از او دوری نمایند و در عوض بَدان و پَستان دور او را بگیرند و غرق در فساد و تباهی شوند. امیرمؤمنان”علیه السلام” در این رابطه می‌فرماید: «ایاک و ما یستهجن من الکلام فانه یحبس علیک اللئام و ینفر عنک الکرام؛ از هر کلام زشت و سخن ناروا پرهیز کن؛ زیرا با گفتن آن پَستان و رذلان به تو روی می‌آورند و کریمان از تو بیزاری جسته و می‌گریزند».[4] برای داشتن یک ارتباط سالم، نیاز است تا زبان خودتان را نرم و ملایم کنید و از گفتارهای هرز، اجتناب کنید. 

هر کاری که دیگران انجام می‌دهند را مورد ارزیابی قرار می‌دهد و سریعا شروع به انتقاد کردن می‌کند. انتقاد از دیگران در صورتی که هوشمندانه انجام شود آثار بسیار ارزنده ایی خواهد داشت، در غیر این صورت ممکن است با واکنش های منفی مختلف مواجه شود که قطع ارتباط یکی از آن واکنش هاست. 

تحمل کردن افرادی که نسبت به همه چیز بدبین هستند و دائما در مورد چیزهای منفی و دلخراش صحبت می‌کنند، خیلی سخت است. برای اینکه ارتباط سالمی با دیگران داشته باشید باید این حس بدبینی را کنار بگذارید،با وجود بدبینی نمی‌توانید ارتباط سالمی داشته باشید. 

برخی افراد با شخصیت دروغین وارد یک رابطه می‌شوند و با همین شخصیت پوشالی در اجتماع قدم می‌گذارند و سعی بر ارتباط گرفتن با دیگران می‌کنند. اما زمانی نمی‌گذرد که حقیقت روشن می شود و فرد دروغگو رسوا می‌شود. . مولا علی فرمودند : دروغگویی عیبی رسوا کننده است. ( چون معمولا دروغ بعد از مدتی آشکار می شود و انسان دروغگو در بین مردم رسوا می گردد)[5]  بعد ازروشن شدن حقیقت دوستان از کنار او کم می‌شوند و او تنها می‌ماند. امام علی (علیه‌السلام) فرمودند :دروغگو با دروغگویی خودسه چیز بدست می آورد: خشم خدا را نسبت به خود، نگاه تحقیرآمیز مردم را نسبت به خود و دشمنى فرشتگان را نسبت به خود.[6]

نکته پایانی: ناتوانی در مدیریت احساسات‌‌‌، می‌تواند انسان را به یک مار زهرآلود برای اطرافیانش تبدیل کند که لحظه ای نمیتوانند او را تحمل کنند و هر جای که او باشد، دیگران و دوستان وارد آن مکان نمی‌شوند. کاری نکنید که دیگران از شما فراری باشند. 

پی نوشت :
[1] عبدالواحد تمیمی آمدی، غرر الحکم، قم: اسلامی، 1410ق، ص 333 ، جلد 4، صفحه 136،ح 5593.
[2] بحارالانوار(ط- بیروت) جلد 70، صفحه 256، ح29.
[3] غرر الحکم : ۵۷۲۳. 
[4]غرر الحکم: فصل 5، ح91. 
[5] محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، جلد 66 صفحه 313 حدیث 7
[6]«تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 221 ، ح 4418»