نکاتی در مورد بیماری آب مروارید

زمانی که از افراد در مورد آب مروارید سوال می‌کنید ممکن است با واژه‌هایی همچون مشکلات چشم یا افراد پیر مواجه شوید. بیشتر افراد اطلاعات زیادی در مورد این بیماری ندارند.خوب این موضوع زیاد هم تعجب آور نیست. تقریبا بیش از نیمی از آمریکایی‌هایی که به سن ۸۰ سالگی رسیده‌اند، ممکن است آب مروارید را تجربه کنند. ممکن است در آغاز سن ۴۰ سالگی نیز آب مروارید مرتبط با سن را نیز داشته باشید.
 
در اینگونه موارد معمولا تا سن ۶۰ سالگی مشکلی در بینایی فرد ایجاد نمی‌شود. برخی از زنان و مردان میانسال نیز ممکن است به خاطر آب مروارید تاری دید داشته باشند اما خودشان از این موضوع اطلاعی نداشته باشند. خوب حالا سوال اینجاست که واقعا آب مروارید چیست؟ در این مقاله قصد داریم به مواردی بپردازیم که ممکن است بیشتر افراد اطلاعی از آن نداشته باشند.
 

بیشتر افراد فکر می‌کنند که آب مروارید بر روی چشم تشکیل می‌شود اما این موضوع صحیح نیست. آب مروارید کدورت عدسی چشم است. بسیاری از مردم تصور می‌کنند که یک پوشش مه‌آلود در بالای عدسی چشم توسعه یافته است، اما آب مروارید در واقع در داخل چشم تشکیل می‌شود. تاری که باعث اختلال در بینایی می‌شود معمولا زمانی تشکیل می‌گردد که پروتئین موجود در عدسی چشم می‌شکند. شما نمی‌توانید آب مروارید را احساس کنید و این موضوع ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها ادامه داشته باشد. در اینگونه موارد تنها راه درمان استفاده از جراحی است.
 

بیشتر آب مرواریدها وابسته به سن هستند اما امکان توسعه این موارد به خاطر جراحی یا سایر مشکلات چشمی همچون گلوکوم نیز وجود دارد. تابش و قرار گرفتن در معرض نور خورشید هم خطر ابتلا به این بیماری را افزایش خواهد داد. نور شدید آفتاب ممکن است سرعت شکستن پروتئین‌های موجود در عدسی چشم را افزایش دهد. در همین حال ، برخی از آب مروارید‌ها مادرزادی هستند و نوزاد گاهی اوقات با این بیماری به دنیا می‌آید.
 

در حالی که آب مروارید ” دوجانبه ” رایج‌تر است،اما احتمال تشکیل آب مروارید در یکی از چشم‌ها نیز وجود دارد. این موضوع زمانی قوت می‌یابد که شما از تروما یا ضربه به چشم رنج ببرید. همین امر موجب توسعه و گسترش آب مروارید در یک چشم می‌شود.
 

ممکن است بیمارانی وجود داشته باشند که با آب مروارید نیز بینایی ۲۰-۲۰ دارند. برخی از افراد تنها تاری دید خواهند داشت و برخی دیگر نیز ممکن است تحت شرایط خاص مشکلاتی با بینایی خود داشته باشند. مثلا به هنگام رانندگی در شب امکان بروز مشکل وجود دارد.
 

زمانی که آب مروارید شروع به تشکیل می‌کند، بینایی زیاد تحت تاثیر قرار نخواهد گرفت. بیشتر افراد بعد از سال‌ها مجبور به جراحی می‌شوند. معمولا خطری در این تعویق وجود ندارد. زمانی که آب مروارید روند عادی زندگی فرد را تحت تاثیر خود قرار دهد باید گزینه جراحی نیز مد نظر قرار گیرد در غیر اینصورت بیمار می‌تواند جراحی را به تعویق بیندازد.
 

اگر شما نیز به جایی رسیدید که مجبور به جراحی آب مروارید شدید، باید به یاد داشته باشید که این جراحی بسیار رایج است و معمولا خطری برای بیمار ندارد. جراحی آب مروارید در ۹۶ درصد موارد موفقیت آمیز است. همین امر باعث شده است که این جراحی بی‌خطر ترین جراحی در پزشکی مدرن باشد.
 
در این گونه موارد معمولا بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و تنها یک برش کوچک کافی است و نیازی به بخیه کردن هم نخواهد بود. جراح عدسی چشم را بر می‌دارد، آن را با پاک می‌کند و ایمپلنت عدسی جدید را جایگزین می‌نماید. این جراحی تنها ۱۵ دقیقه طول می‌کشد. بعد از جراحی نیز باید یک وسیله محافظتی بپوشید. چند روز بعد از جراحی بینایی شما بهتر می‌شود.
 

استفاده از عینک‌های محافظ در برابر اشعه ماوراء بنفش و استفاده از سبزیجات و میوه های غنی از آنتی اکسیدان می‌تواند در این پیشگیری به شما کمک کند. سعی کنید مصرف سیگار، الکل و مواردی که باعث تشدید دیابت می‌شود را محدود کنید. 
 
منبع: سایت بیتوته