والدین برای اینکه بتوانند اعتماد به نفس خوبی را در فرزند خود شکل دهند، باید مهارت ارتباط کلامی درست با فرزند خویش را بیاموزند.
1)مثبت سخن گفتن را به او بیاموزید.
ارتباط کلامی یکی از راه های ارتباطی است که میان انسان ها یک امر متداولی است. برای داشتن یک ارتباط درست کلامی باید مهارت های لازمی را به کار گرفت. یکی از مهارت های مهم در ارتباط کلامی، استفاده از کلمات مثبت در ارتباط است. والدین برای اینکه بتوانند اعتماد به نفس خوبی را در فرزند خود شکل دهند، باید مهارت ارتباط کلامی درست با فرزند خویش را بیاموزند. ارتباط کلامی ای که در آن از کلمات و جملات به خوبی استفاده شود. خوبی ها در جملات مثبت و انگیزه ساز بیان شود و بدی ها و اشتباه کودک با جملات مثبت اصلاح کننده.
جملات مثبت، جملاتی است که انگیزه پرورش رفتار درست و اصلاح رفتار نادرست را در شخص پدید می آورد. اگر کودک شما در مسئله ای از مسائل ریاضی ضعیف است نباید به او بگویید «تو در ریاضیات استعداد نداری» بلکه باید گفت «تو این مسئله ریاضی را فقط بلد نیستی که اگر تمرین کنی به زودی یاد می گیری». در جمله اول کودک شما به طور کامل خود را در ریاضی بی استعداد قلمداد می کند و فرداهای آن دیگر شما نمرات خوبی در ریاضیات از او مشاهده نخواهید کرد. ولی جمله دوم این مفهوم را در ذهن او یادآوری می کند که او فقط در همین مساله ریاضی دارای ضعف است نه در درس ریاضی، پس اگر تلاش کند این مساله را نیز به راحتی یاد می گیرد و حل می کند.
جملات مثبت، جملاتی است که انگیزه پرورش رفتار درست و اصلاح رفتار نادرست را در شخص پدید می آورد. اگر کودک شما در مسئله ای از مسائل ریاضی ضعیف است نباید به او بگویید «تو در ریاضیات استعداد نداری» بلکه باید گفت «تو این مسئله ریاضی را فقط بلد نیستی که اگر تمرین کنی به زودی یاد می گیری». در جمله اول کودک شما به طور کامل خود را در ریاضی بی استعداد قلمداد می کند و فرداهای آن دیگر شما نمرات خوبی در ریاضیات از او مشاهده نخواهید کرد. ولی جمله دوم این مفهوم را در ذهن او یادآوری می کند که او فقط در همین مساله ریاضی دارای ضعف است نه در درس ریاضی، پس اگر تلاش کند این مساله را نیز به راحتی یاد می گیرد و حل می کند.
2)مثبت اندیشیدن را به او یاد دهید.
زندگی در دنیا آمیخته با خوشی ها و ناخوشی هاست. اگر دائماً به فکر خوشی های دنیا باشیم و توجهی به ناخوشی های دنیا نداشته باشیم به زودی خود ناخوشی ها انسان را گرفتار می کند. اگر دائماً در اندیشه مان این گونه باشد که تمام زندگی ناخوشی است این هم راه به جایی جز کفران نعمت های خدا ندارد.
انسانی می تواند طعم موفقیت و خوشبختی و در نهایت سعادت را بچشد که بداند دنیا دارای خوشی ها و ناخوشی هایی است. نه به خوشی های آن فخر کند و نه از ناخوشی های آن قدم در کفر ورزی بردارد. باید بیاموزد که در هر دو حالت خدایی است و باید از خوشی ها برای روزهای ناخوشی توشه برداشت.
افرادی که یاد می گیرند خوشی را در کنار ناخوشی های دنیا ببینند، استعدادهای خود را به خوبی می شناسند. سعی می کنند مثبت اندیش باشند. دارایی ها و نداری های زندگی برایشان معانی خاصی دارد. اگر می خواهید فرزندی داشته باشید که خودباوری خوبی داشته باشد، باید مثبت اندیشی را بیاموزد. مثبت اندیشی منطبق بر واقعیت عالم. مثبت اندیشی ای که گزارش از حقیقت عالم دارد. مثبت اندیشی که استعدادهای خود را در راه درست به کار می گیرد.
انسانی می تواند طعم موفقیت و خوشبختی و در نهایت سعادت را بچشد که بداند دنیا دارای خوشی ها و ناخوشی هایی است. نه به خوشی های آن فخر کند و نه از ناخوشی های آن قدم در کفر ورزی بردارد. باید بیاموزد که در هر دو حالت خدایی است و باید از خوشی ها برای روزهای ناخوشی توشه برداشت.
افرادی که یاد می گیرند خوشی را در کنار ناخوشی های دنیا ببینند، استعدادهای خود را به خوبی می شناسند. سعی می کنند مثبت اندیش باشند. دارایی ها و نداری های زندگی برایشان معانی خاصی دارد. اگر می خواهید فرزندی داشته باشید که خودباوری خوبی داشته باشد، باید مثبت اندیشی را بیاموزد. مثبت اندیشی منطبق بر واقعیت عالم. مثبت اندیشی ای که گزارش از حقیقت عالم دارد. مثبت اندیشی که استعدادهای خود را در راه درست به کار می گیرد.
3)به او اجازه تجربه کردن بدهید.
برخی از والدین فراموش می کنند که کودک آنها، یک دانشمند کوچک است. دانشمند کسی است که با تجربه کردن می آموزد نه صرفاً از راه تقلید کار دیگران.
کودک شما با تجربه هاست که می آموزد و راه درست را از نادرست تشخیص می دهد. ما قائل هستیم که کودک بیشتر از آنکه از راه مشاهده بیاموزد، بیشتر از راه تجربه می آموزد. تجربه ای مستقیم و گاه غیر مستقیم.
برای اینکه فرزند شما به یک خودباوری مطلوبی برسد، لازم است به او اجازه دهید که خود راه های مختلف را تجربه کند. در مسیر همراه او باشید، او را راهنمایی کنید ولی از تجربه های غیرآسیب زا او را منع نکنید. اگر خواست تجربه ای کند که شما می دانید آسیب هایی را به همراه دارد، برای او از تجربه دیگران بگویید و سعی کنید او را به ترک آن متقاعد کنید. ولی اگر کاری را خود و یا دیگری تجربه نکرده است خود نیز در کنار او آن کار را تجربه کنید.
از شکست های او دلخور و سرافکنده نشوید و نگذارید او نیز از شکست هایش سرخورده شود. دست او را بگیرید و به او خودباوری اش را گوشزد کنید که شکست می تواند پله موفقیت و رسیدن به هدف باشد.
کودک شما با تجربه هاست که می آموزد و راه درست را از نادرست تشخیص می دهد. ما قائل هستیم که کودک بیشتر از آنکه از راه مشاهده بیاموزد، بیشتر از راه تجربه می آموزد. تجربه ای مستقیم و گاه غیر مستقیم.
برای اینکه فرزند شما به یک خودباوری مطلوبی برسد، لازم است به او اجازه دهید که خود راه های مختلف را تجربه کند. در مسیر همراه او باشید، او را راهنمایی کنید ولی از تجربه های غیرآسیب زا او را منع نکنید. اگر خواست تجربه ای کند که شما می دانید آسیب هایی را به همراه دارد، برای او از تجربه دیگران بگویید و سعی کنید او را به ترک آن متقاعد کنید. ولی اگر کاری را خود و یا دیگری تجربه نکرده است خود نیز در کنار او آن کار را تجربه کنید.
از شکست های او دلخور و سرافکنده نشوید و نگذارید او نیز از شکست هایش سرخورده شود. دست او را بگیرید و به او خودباوری اش را گوشزد کنید که شکست می تواند پله موفقیت و رسیدن به هدف باشد.
4)موفقیت های او را تحسین کنید.
برخی از والدین، برای اینکه فرزندشان مغرور نشود، هیچگاه اقدامی در جهت تشویق او انجام نمی دهند. این یک کار خطاست. به گونه ای والدینی که کاری برای تشویق فرزند خود نمی کنند به مانند همان والدینی هستند که در تشویق کودک خویش به افراط می گروند. در تحسین کردن او نباید به دام افراط و تفریط افتاد. باید در این میان تعادل را مدنظر داشت.
انسان ها نیاز به تحسین و تشویق اطرافیان خود دارند. به گونه افراد، واکنش محیط را ارزیابی می کنند و تشویق والدین به گونه ای می تواند نشان دهنده ارزیابی مثبت برای فرزند شما باشد.
افرادی که به اندازه و در زمان های مناسب مورد تشویق و تمجید دیگران قرار می گیرند از روان سالمی برخوردار هستند. این افراد برای اینکه در چشم دیگران دیده شوند، دست به هر کاری نمی زنند بلکه در رفتارها و نشان دادن های خود حد اعتدال را رعایت می کنند.
کودک خودباور شما هم اگر مورد توجه معتدلانه شما قرار گیرد، هیچگاه برای خودنمایی دست به هر کاری نمی زند، رفتارهای ضداجتماعی از خود بروز نمی دهد.
انسان ها نیاز به تحسین و تشویق اطرافیان خود دارند. به گونه افراد، واکنش محیط را ارزیابی می کنند و تشویق والدین به گونه ای می تواند نشان دهنده ارزیابی مثبت برای فرزند شما باشد.
افرادی که به اندازه و در زمان های مناسب مورد تشویق و تمجید دیگران قرار می گیرند از روان سالمی برخوردار هستند. این افراد برای اینکه در چشم دیگران دیده شوند، دست به هر کاری نمی زنند بلکه در رفتارها و نشان دادن های خود حد اعتدال را رعایت می کنند.
کودک خودباور شما هم اگر مورد توجه معتدلانه شما قرار گیرد، هیچگاه برای خودنمایی دست به هر کاری نمی زند، رفتارهای ضداجتماعی از خود بروز نمی دهد.
.jpg "5 ابزار ضروری برای زنده ماندن در صعودهای زمستانی")
