علائم، علل و روش‌های درمان ورم معده (بخش دوم)

کم‌تحرکی و استرس زیاد، می‌توانند باعث افزایش التهابات شوند. نتیجه‌ی این امر آسیب به دستگاه گوارش است.
 

ورم معده می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند کم‌خونی، نفخ، حالت تهوع، کمبود مواد مغذی و کم‌آبی بدن شود. بنابراین مصرف غذاهای مغذی و طبیعی، بهترین راه برای کاهش عوارض ورم معده است. همچنین تحقیقات نشان می‌دهند که اضافه وزن و چاقی می‌توانند خطر بروز ورم معده، زخم معده و سایر مشکلات گوارشی را افزایش بدهند. رژیم غذایی درمان‌کننده‌ی ورم معده حاوی مقدار زیادی میوه، سبزیجات، پروتئین های باکیفیت و چربی‌های مفید و سالم است. اینها به کاهش و درمان التهاب، تنظیم وزن، پیشگیری از کمبود ویتامین، مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها کمک می‌کنند.

تحقیقات نشان داده‌اند موادی که خاصیت آنتی‌اکسیدانی بالایی دارند (مخصوصا فلاونوئیدها که در بسیاری از میوه‌های قرمز وجود دارد)، پیاز، سیر، کدو سبز، فلفل دلمه‌ای، مغزها، حبوبات، غلات کامل و گوشت و مرغ ارگانیک می‌توانند به کنترل علائم ورم معده کمک کنند. مکمل‌های امگا۳، پروبیوتیک‌ ها و ویتامین C نیز در کاهش علائم ورم معده مؤثرند.
 

براساس اعلام واحد پزشکی دانشگاه مریلند، بیش از ۲۰٪ از کسانی که مقدار زیادی داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) مصرف می‌کنند، در اثر تغییرات اسید معده دچار بیماری‌های معده می‌شوند. مصرف مرتب مُسکن‌های مرسوم مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن می‌تواند موجب بروز ورم معده شود زیرا این داروها تولید طبیعی آنزیم‌هایی را که مسئول ساخت دیواره‌ی معده هستند، دچار اختلال می‌کند. بهتر است تا حد امکان از مصرف این داروها بپرهیزید و بیشتر از درمان‌های طبیعی استفاده کنید.

به ‌عنوان مثال اگر درد مزمن عضله و مفصل دارید،‌ می‌توانید از روغن‌های ضروری ضدالتهاب مانند روغن نعناع استفاده کنید. برای کاهش سردرد و علائم «سندروم پیش از قاعدگی» (PMS) بهتر است از روش‌های کنترل و درمان استرس مانند مدیتیشن یا مکمل‌های منیزیم استفاده کنید. اگر قصد مصرف داروهای مُسکن را دارید، استامینوفن گزینه‌ی بهتری است زیرا هنوز نشانه‌ای از تأثیر مخرب این دارو بر دیواره‌ی معده مشاهده نشده است.
 

کم‌تحرکی و استرس زیاد، می‌توانند باعث افزایش التهابات شوند. نتیجه‌ی این امر آسیب به دستگاه گوارش است. پزشکان به کسانی که از ورم معده و سایر بیماری‌های گوارشی (مانند التهاب روده یا سندروم روده‌ی تحریک‌پذیر) رنج می‌برند، توصیه می‌کنند ۵ مرتبه در هفته و هربار حداقل به‌مدت نیم‌ساعت ورزش کنند. ورزش راهی مناسب برای تقویت سیستم ایمنی، داشتن وزن مناسب، تنظیم هورمون‌ها و کنترل استرس است.

همچنین استرس با افزایش تولید اسید معده، باعث افزایش درد ناشی از ورم معده می‌شود. افرادی که در معرض اضطراب و استرس زیاد هستند، عملکرد سیستم ایمنی‌شان ضعیف‌تر است. ضعف سیستم ایمنی، احتمال عفونت‌های ناشی از هلیکوباکتر پیلوری، التهابات و زخم معده را افزایش می‌دهد. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد تمریناتی مانند یوگا، تنفس عمیق و مدیتیشن، می‌توانند در کنترل مشکلات گوارشی مانند ورم معده مؤثر باشند.

اگرچه عواملی که موجب بروز ورم معده و زخم معده می‌شوند تا حد زیادی شبیه هستند، ولی علائم و درمان‌های آنها می‌تواند متفاوت باشد. یک تفاوت عمده بین این دو این است که التهابات ناشی از ورم معده به معده محدود می‌شود و به روده‌ی باریک گسترش نمی‌یابد درحالی‌که زخم معده تنها به معده محدود نمی‌شود و می‌تواند دوازدهه و مری را نیز تحت تأثیر قرار بدهد. با اینکه در بعضی موارد میان زخم معده و ورم معده هم‌پوشانی وجود دارد، ولی شیوع زخم معده بیشتر از ورم معده است.

در زخم معده و ورم معده با آسیب به دیواره‌ی معده فرد احساس سوزش می‌کند. این بیماری‌ها می‌توانند منجر به کاهش اشتها، کاهش وزن و سایر مشکلات شوند. وجه شباهت ورم معده و زخم معده این است که هردو می‌توانند در اثر عفونت باکتری هلیکوباکتر پیلوری به‌وجود بیایند. همچنین هردوی آنها با رژیم غذایی بد، استرس، اختلالات خودایمنی و مصرف بی‌رویه‌ی داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی بدتر می‌شوند.
 

ورم معده زمانی بروز می‌کند که سلول‌های دیواره‌ی معده ملتهب شوند، دستگاه گوارش مقدار کمتری اسید و آنزیم‌های گوارشی تولید کند و معده از تأثیرات اسید معده در امان نباشد. ورم معده می‌تواند در اثر عوامل مختلفی به‌وجود بیاید. تعدادی از عوامل بروز ورم معده عبارتند از:

- عفونت‌های ایجادشده توسط هلیکوباکتر پیلوری. در سیستم گوارشی بیشتر افراد، تعداد کمی هلیکوباکتر پیلوری زندگی می‌کنند ولی در برخی افراد، این باکتری‌ها می‌توانند به‌سرعت تکثیر شوند و در دیواره‌ی روده اقامت کنند و به‌مرور باعث فرسایش دیواره‌ی معده، زخم معده و سایر مشکلات شوند. ضعف عملکرد دستگاه ایمنی و استرس، عواملی هستند که می‌توانند باعث بروز عفونت توسط این باکتری شوند. احتمال بروز ورم معده‌ی مزمن در اثر عفونت هلیکوباکتر پیلوری بیشتر از بروز ورم معده‌ی حاد است؛

- رژیم غذایی نامناسب و فاقد مواد مغذی کافی. فقر مواد مغذی می‌تواند شامل کمبود ویتامین B۱۲، منیزیم، کلسیم، روی و سلنیم باشد؛

- اختلالات خوردن مانند پرخوری عصبی. در این بیماری فرد ابتدا مقدار زیادی غذا می‌خورد و سپس با ایجاد استفراغ عمدی یا مصرف داروهای ملین یا مدر، می‌کوشد از افزایش وزن خود جلوگیری کند؛

- میزان بالای استرس؛

- بیماری‌هایی که بر روی دستگاه گوارش تأثیر می‌گذارند. مانند حساسیت‌های غذایی، اختلالات خودایمنی مانند تیروئیدیت هاشیموتو یا ویروس‌هایی مانند HIV؛

- واکنش به داروهای تجویزی؛

- مصرف زیاد داروهای مُسکن مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن. این داروها می‌توانند تولید اسید معده را تحت تأثیر قرار بدهند و در فرسایش دیواره‌ی معده مؤثر باشند؛

- کم‌خونی پرشینیوز. این بیماری بر سلول‌های دیواره‌ی معده تأثیر می‌گذارد و جذب طبیعی ویتامین B۱۲ را با اختلال مواجه می‌کند. کم‌خونی در افرادی که به ورم معده‌ی مزمن دچارند، شایع‌تر است و می‌تواند علائمی مانند خستگی و بی‌حسی اندام‌ها را در فرد ایجاد کند.

- چاقی و اضافه وزن. می‌توانند موجب تشدید علائم شوند.

منبع: سایت چطور