«هُوَ الَّذى يُنَزِّلُ عَلى عَبْدِهِ آياتٍ بَيِّناتٍ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُماتِ الَى النُّورِ ...»
او كسى است كه آيات روشنى بر بندهاش [محمد] نازل مىكند تا شما را از تاريكىها به سوى نور ببرد1.
قرآن مجيد، كتابى است آسمانى كه در گذر زمان هرگز دچار تغيير يا كاستى و فزونى نگرديده است، و آنچه در آن است از سوى خداوند يكتا بر حضرت محمد صلّی الله علیه و آله فرود آمده است. هدف آن نيز رهايى انسان از وادى جهل و غفلت و راهنمايى او به سوى نور و تعالى و تكامل است. در قرآن كريم، مطالب فراوانى وجود دارد كه پيش از نزول قرآن، در دنيا يافت نشده و پس از آن نيز كسى مانند آن را نخواهد آورد. دليل اين حقيقت نيز آشكار است؛ قرآن سخن خدا است، مگر كسى مىتواند مانند خدا سخن بگويد؟
از سوى ديگر محتواى معارف قرآنى به اندازهاى عميق و پرمايه است كه جز پيامبر اكرم صلّی الله علیه و آله و اهل بيت عصمت عليهم السلام، هيچ مغز متفكّرى توان درك همه حقايق الهی آن را ندارد. اين كتاب الهى سفره پهن و گسترده از معنوياتى است كه همه تشنگان علم و عرفان را سيراب و سرشار مىكند بدون آن كه هرگز از طراوت، نشاط و شكوفايى آن كاسته شود2. هر یک از سوره های این کتاب گهربار منبعی بی‌بدیل از حقایق الهی بوده که انسان را به سوی خیرو نیکی رهنمون می‌سازد. نخستين آيه قرآن و نخستين آيه هر سوره بجز سوره توبه (برائت) «بسم الله الرحمن الرحيم» مىباشد. معناى آن چنين است كه: «اين كار را با نام و نشان خدا آغاز مىكنم» و يا «در اين كار از خداوند يارى مىجويم». آغاز كار به نام خدا براى آن است كه كارهاى انسان جنبه تقدّس و عبادت پيدا كند و به نام او بركت يابد3. ذكر اين آيه شريفه در ابتداى هركار، بدان بركت مىبخشد و از ناقص و بىنتيجه ماندن آن جلوگيرى مىكند. در حديث مورد اتفاق شيعه و سنى از پيامبر صلّی الله علیه و آله نقل شده است كه فرمود: هر امر مهمى اگر با نام خدا آغاز نشود، ناقص و بىفرجام مىماند و به نتيجه نمىرسد4. ماه مبارک رمضان ماه انس با قرآن، کلام الهی پروردگار جهان است، و مومنان واقعی از برکات انس با قرآن در این ماه مبارک به سوی سعادت ابدی گام برمی‌دارند.
سید احمد سجادی
پی‌نوشت‌ها:
1) سوره حدید، آیه 9
2) معارف قرآن، جمعی از نویسندگان، جلد 1، ص 13
3) تفسیر سوره حمد و بقره، مرتضی مطهری، ص 12
4) ترجمه المیزان، جلد 1، ص 25
