امام مهدی علیه‌السلام
پیامبر اکرم صلّى‏ اللّه ‏علیه ‏و‏ آله در حدیث معراج، از قول خداوند چنین فرموده‌اند:
... بِالْقائِمِ مِنْکُم اَعْمُرُ اَرْضى بِتَسْبیحى وَ تَقدیسى وَتَحلیلى وَتَکبیرى وَتَمجیدى، وَبِهِ اُطَهِّرُالأَرْضَ مِنْ اَعْدائى وَ اُورِثُها اَوْلِیائى وَ بِهِ اَجْعَلُ کَلِمَةَ الَّذینَ کَفَرُوا بِىَ السُّفْلى وَکَلِمَتِىَ الْعُلْیا...؛
به وسیله «قائم» از شما خاندان زمین را آباد مى ‏کنم، با تسبیح [خدا را تسبیح گفتن و ستودن] و تقدیس و تحلیل [گفتن لا حول و لا قوة الاّ باللّه] و تکبیر [گفتن اللّه‏ اکبر] و تمجید من. و به وسیله او زمین را از دشمنانم پاکسازى مى‏‌کنم و اولیاى خودم را وارث زمین مى‏‌سازم ، و به وسیله او کلام و سخن کافران را پست و پایین و کلام و آیین خودم را برتر و بالاتر قرار مى‌دهم.
بحارالانوار، ج 18، ص 342.
امام حسین علیه ‏السلام فرمودند:
فى القائِمِ مِنّا سُنَنٌ مِنَ الاَْنْبِیاءِ ... فَاَمّا مِنْ نُوحٍ فَطُولُ الْعُمْرِ وَ أَمّا مِنْ اِبْراهیمَ فَخِفاءُ الْوِلادَةِ وَ اعْتِزالُ النّاسِ وَ اَمّا مِنْ مُوسى فَالْخَوفُ وَ الْغیبَةُ وَ أَمّا مِن عیسى فَاخْتِلافُ النّاسِ فیهِ وَ أَمّا مِنْ اَیُّوبَ فَالْفَرَجُ بَعْدَ الْبَلْوى وَ أَمّا مِنْ مُحَمَّدٍ فَالْخُرُوجُ بِالسَّیْفِ.
در قائم ما سنّتها و ویژگیهایى از پیامبران وجود دارد: از نوح علیه ‏السلام عمر طولانى، از ابراهیم علیه ‏السلام مخفى بودن ولادت و دورى گزینى از مردم، از موسى علیه ‏السلام ترس و غیبت، از عیسى علیه ‏السلام اختلاف مردم درباره او، از ایوب علیه ‏السلام گشایش پس از گرفتاریها، و از محمّد علیه ‏السلام قیام با شمشیر.
کشف الغمة، ج 3، ص 329
امام باقر علیه ‏السلام درباره سیره امام مهدى علیه ‏السلام فرمودند:
یُعْطیکُمْ فى السَّنَةِ عَطائَیْنِ وَ یَرْزُقُکُمْ فى الشَّهْرِ رِزْقَیْنِ وَ تُؤتَوْنَ الْحِکْمَةَ فى زَمانِهِ حَتّى اَنَّ الْمَرْئَةَ لَتَقْضى فى بَیْتِها بِکِتابِ اللّهِ تَعالى وَ سُنَّةِ رَسُولِ اللّهِ.
در سال دوبار بر شما بخشش مى‏فرماید و در هر ماه دوبار روزى مى‏دهد. در زمان او حکمت به شما داده شود، تا آنجا که زن در خانه خویش بر اساس کتاب خداوند و سنت پیامبر اکرم صلّى ‏الله ‏علیه‏ و‏ آله حکم مى‏کند.
الغیبة، نعمانى، ص 158
امام باقر علیه ‏السلام فرمودند:
اِذا قامَ الْقائِمُ علیه ‏السلام یُوَسِّعُ الطَّریقَ الْأَعْظَمَ ... وَ یَهْدِمُ کُلَّ مَسْجِدٍ عَلَى الطَّریقِ وَ یَسُدُّ کُلَّ کُوَّةٍ اِلَى الطَّریقِ وَ کُلَّ جَناحٍ وَ کَنیفٍ وَ میزابٍ اِلَى الطَّریقِ.
چون قائم علیه ‏السلام قیام کند، راههاى اصلى را توسعه مى‏دهد و هر مسجدى را که مانع راه باشد ویران مى‏سازد و هر پنجره را که به سوى راههاى عمومى گشوده باشد و نیز هر گونه ایوان و آبریزگاه و ناودانى را که به طرف راههاى عمومى باشد مى‏بندد.
الغیبة، شیخ طوسى، ص 475
امام على علیه ‏السلام درباره سیره حضرت مهدى علیه السلام فرمودند:
یَعْطِفُ الْهَوى عَلى الهُدى اِذا عَطَفُوا الهُدى عَلَى الهوى وَ یَعْطِفُ الرَّأْىَ عَلَى الْقُرآنِ اِذا عَطَفُوا الْقُرْانَ عَلَى الرَّأْىِ.
هنگامى که مردم هدایت را تحت الشعاع هواى نفس خود قرار دهند، (حضرت مهدى علیه السلام) خواسته ‏هاى نفسانى را تحت الشعاع هدایت قرار مى‏ دهد و هنگامى که مردم قرآن را بر اساس رأى و خواسته‏ هاى خود تفسیر کنند، آراء و نظریات را پیرو قرآن قرار مى ‏دهد.
نهج البلاغه، خطبه 138
امام صادق علیه ‏السلام فرمودند:
کُلُّ ما فى اَیْدى شیعَتِنا مِنَ الاَْرْضِ فَهُمْ فیهِ مُحَلَّلُونَ حَتّى یَقُومَ قائِمُنا فَیُجْبیهِمْ طَسْقَ ما کانَ فى اَیْدیهِمْ وَ یَتْرُکَ الاَْرْضَ فى اَیْدیهِمْ وَ اَمّا ما کانَ فى اَیْدى غَیْرِهِمْ فَاِنَّ کَسْبَهُمْ مِنَ الاَْرْضِ حَرامٌ عَلَیْهِمْ حَتّى یَقُومَ قائِمُنا فَیَأْخُذَ الاَْرْضَ مِنْ اَیْدیهِمْ وَ یُخْرِجَهُمْ صَغَرَةً.
همه زمینهایى که در اختیار شیعیان ماست بر آنان حلال است تا آن که قائم ما قیام نماید و از آنان مالیات زمین هایى را که در اختیار آنان است بستاند و زمین را به ایشان واگذار نماید. اما زمینهایى که در اختیار غیر شیعیان است، درآمد آنان از این زمینها حرام است تا وقتى که قائم ما بپاى خیزد و زمین را از آنان باز ستاند و با ذلت آنان را بیرون براند.
الکافى، ج 1، ص 408
یکى از اصحاب امام صادق علیه ‏السلام از آن حضرت پرسید: خانه و قرارگاه مهدى علیه ‏السلام کجاست؟ آن حضرت فرمودند:
دارُ مُلْکِهِ الْکُوفَةُ وَ مَجْلِسُ الْحُکْمِ جامِعُها وَبَیْتُ مالِهِ وَ مَقْسَمُ غَنائِمِ‏الْمُسْلِمینَ مَسْجِدُ السَّهْلَةِ وَ مَوْضِعُ خَلَواتِهِ الزَّکَواتُ الْبِیضُ مِنَ‏الْغَرِیَّیْنِ.
محل حکومت او کوفه خواهد بود و جایگاه قضاوت و حکمرانیش مسجد جامع کوفه، بیت المال و محل تقسیم غنیمتها مسجد سهله و جایگاه استراحت و خلوتگه او در مکان ریگهاى سفید نجف خواهد بود.
نوائب الدهور، ج 3، ص 125