امام مهدی علیه‌السلام
ایوب بن نوح گوید: به امام رضا علیه السّلام عرضه داشتم : ما امید داریم شما صاحب الامر باشید و خداوند امر ظهور را به راحتی و بدون جنگ به شما واگذار کند، همانا ما با شما بیعت کرده و درهم ها را بنام شما ضرب می کنیم، حضرت رضا علیه السّلام فرمودند:

از ما اهلبیت احدی نیست که نامه های (فراوانی) برای او بیاید و با انگشتان به او اشاره شود و از مسائل (متفاوتی) از او سئوال شود و اموالی برایش بیاورند مگر اینکه کشته می شود یا می میرد تا این که خداوند برای این امر پسر بچه ای از ما اهل بیت را مبعوث می کند ... .
بحار الانوار، ج 51، ص 37
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
ان الله تبارک و تعالی حیثُ خَلَقَ الخلقَ ... أخَذَ المیثاقَ علی اُوِلی العزمِ انّنی ربُّکُم و محمدً رسولی و علی امیرُ المؤمنین و اوصیائُه من بعده وُلاةُ امری و خُزّانُ علمی ... .
خداوند تبارک و تعالی زمانی که مخلوقات را آفرید ... از پیامبران اولی العزم پیمان گرفت که من پروردگار شمایم و محمد فرستاده من است و علی و جانشینان بعد از او والیان امر و مخزن علم من هستند و همانا به وسیله مهدی دینم را یاری می کنم و حکومتم را بر پا می سازم و از دشمنانم انتقام می گیرم و به وسیله او همه را به بندگی خود می کشانم، خواه از روی اطاعت باشد و خواه از روی اکراه.
الکافی، ج2، ص 8
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
انّ القائمَ اذا قام بمكةَ و ارادَ أن يَتَوَجَّهَ الي الكوفةِ نادَي مُناديهِ الا لا يحملْ احدٌ منكم ... .
همانا قائم زماني كه در مكه قيام كرد و خواست به سوي كوفه حركت كند، مناديش ندا مي دهد. «آگاه باشيد هيچ كس از شما غذا و نوشيدني حمل نكند» و حضرت، سنگ موسي بن عمران را همراه خود دارند و آن بار شتري است، پس در هيچ جاي فرود نمي آيند مگر اينكه چشمه اي از آن مي جوشد، پس هر كس گرسنه يا تشنه باشد سير مي شود و اين توشه آنها تا نجف است.
الکافي، ج 1، ص 231
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اذا ادرکتَ هذا الزمان فادع بهذا الدعاء: اَللّهُمَّ عَرِّفْنی نفسَک فانّک اِنْ لَم تُعَرِّفْنی نَفسَکَ لَمْ أعرفْ نبیّک. اَللّهم عَرِّفْنی رَسُولَکْ فانّک اِنْ لَم تُعَرِّفْنی رَسُولَکْ لَمْ أعرفْ حُجَّتَک. اللهم عَرِّفْنی حُجَّتَک فانّک اِنْ لَم تُعَرِّفْنی حُجَّتَک ضَلَلْتُ عَنْ دینی.
هر گاه زمان غیبت را درک کردی پس این دعا را بخوان: خداوندا شناخت خودت را به من عطا کن، چرا که اگر تو خود را به من نشناسانی، نبیّت را نخواهم شناخت، خداوندا رسولت را به من بشناسان، چرا که اگر شناخت رسولت را به من عطا نکنی، حجت تو (امام زمان) را نخواهم شناخت، خداوندا حجتت را به من بشناسان، چرا که اگر او را به من نشناسانی از دینم گمراه می شوم.
الکافی، ج 1، ص 337
حضرت فاطمه علیها السّلام فرمودند:
أمّا وَاللّهِ، لَوْ تَرَکُوا الْحَقَّ عَلی أهْلِهِ وَ اتَّبَعُوا عِتْرَةَ نَبیّه، لَمّا اخْتَلَفَ فِی اللّهِ اثْنانِ، وَ لَوَرِثَها سَلَفٌ عَنْ سَلَف، وَ خَلْفٌ بَعْدَ خَلَف، حَتّی یَقُومَ قائِمُنا، التّاسِعُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ علیه السلام ؛
به خدا سوگند، اگر حقّ ـ یعنی خلافت و امامت ـ را به اهلش سپرده بودند و از عترت و اهل بیت پیامبر (صلوات اللّه علیهم) پیروی و متابعت کرده بودند حتّی دو نفر هم با یکدیگر درباره خدا ـ و دین ـ اختلاف نمی کردند. و مقام خلافت و امامت توسط افراد شایسته یکی پس از دیگری منتقل می گردید و در نهایت تحویل قائم آل محمّد (علیه السّلام) می گردید که او نهمین فرزند از حسین (علیه السّلام) می باشد.
بحارالأنوار، ج 36، ص 352، ح 224