نظامي گنجوي سخنسراي نامي سده‌ي ششم، در منظومه‌ي اسکندرنامه‌ي خود، داستان شهري آرماني را آورده که به برکت قريحه‌ي سرشار سراينده، در ميان شهرهاي آرماني که در شرق و غرب طرح افکنده شده از زيباترين و درخشان...

اگر چه در سروده هاي نظامي گنجوي که عدالت را در آثار خود پي مي گيرد، گاه خسرو در قالب حاکم آرماني جلوه گر مي شود و بهرام نيز گاه همانند پادشاه شهر آرماني عمل مي کند، اسکندر به دليل جمع کردن صفات سه گانه...

ملاصدرا با تأثّر از آثار پيشينيان و به ويژه فارابي، جوامع بشري را به دو گروه فاضله و غير فاضله تقسيم مي کند؛ او معتقد است نظام سياسي فاضله در تمام انواع و اقسام خود در پيوند با امت فاضله، مدينه ي فاضله،...

علامه قطب الدين در کتاب درّه التاج، هم چون خواجه طوسي، طبقات مدينه ي فاضله را پنج طبقه دانسته است: 1. افاضل: حکيمان و روحانيون؛ 2. ذوالالسنه: خطيبان و شاعران و نويسندگان؛ 3. مقدّرون: اندازه گيران؛ 4. مجاهدان:...

خواجه نصير الدين طوسي، افزون بر اشتياق طبع انسان به مدني بودن، نياز آدميان به همکاري را سبب پديد آمدن جامعه معرفي مي کند، بدين رو از نظر او تقسيم کار در جامعه، منشأ الهي دارد.

بنيان ديدگاه ابن سينا درباره ي جامعه با اين انديشه استوار گرديده است که جامعه ي بشري محصول تقسيم کار اجتماعي است، او اعتقاد دارد که زندگي انسان با حيوان تفاوت داشته و انسان مانند حيوان تسليم غرايز خود...

آن مدينه ي فاضله اي که مقصود حقيقي از اجتماع در آن، تعاون بر اموري است که موجب حصول سعادت آدمي است، مدينه فاضله مي باشد و امتي که همه ي مدينه هاي آن براي رسيدن به سعادت ، تعاون داشته باشند، امت فاضله مي...

واژه ي دموکراسي از کلمه ي يوناني « دموکراتيا » مشتق شده؛ دموس به معناي مردم است و کراتس يعني حکومت و در نتيجه دموکراسي يعني « حکومت مردم، بر مردم » و در اصطلاح، آن را « حکومت برخاسته از اراده ي انسان »...

در نگاه بسياري از انديش مندان دوران اخير مغرب زمين، جامعه ي مدني، جامعه ي آرماني مطلوب است. البته هر يک از تئوري پردازان، قرائت خاصي از آن ارائه کرده يا نکته و نکاتي را مطرح ساخته اند؛ کاوش ها نشان مي...

اصطلاح جامعه ي باز و بسته را نخستين بار هانري برگسون به کار برد، گرچه برگسون آن را فرآورده ي شهود عرفاني مي دانست، پوپر، عرفان را بيان آرزو و واکنشي در برابر عقل باوري تلقي مي کند