بابافرج از بزرگان صوفیه‌ی تبریز در قرن ششم بود. نام کامل او بر اساس نوشته‌ی لوح قبرش که صاحبِ روضات الجنان ضبط کرده است «بابافرج بن بدل بن فرجِ تبریزی» است. وفاتش در 568 اتفاق افتاد و در گورستان گجیل شهر...

باروسی از صوفیه‌ی خراسان در قرن سوم بود. نسبت او به باروس است که قریه‌ای در نزدیکی دروازه‌ی نیشابور بوده است. به نقلِ سمعانی در الانساب از تاریخ الصوفیه، تألیف ابوعبدالرحمن سُلَمی، باروسی از «قدمای مشایخ...

محمدبن عبدالله بن عبیدالله بن باکویه‌ی شیرازی، از مشایخ صوفیه در اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم، و متوفی در ذوالقعده‌ی 428 بود.

بایزید بسطامی شهرت طَیفوربن عیسی بن سروشان، صوفی و زاهد و عارف ایرانی، است که بنابه منابع زندگینامه‌ی او، جدش سروشان از زردشتیان بسطام بود و بعد به اسلام گروید

باباالیاس خراسانی ، از مشایخ صوفیة ترکمن تبار آناطولی در نیمة اول قرن هفتم و پایه گذار برخی از جریانهای بدعتگرا، که قیام سیاسی و اجتماعی بزرگی را که به «جنبش بابایی » مشهور شده است (رجوع کنید به بابایی...

بابافَرج تبریزی ، از بزرگان صوفیه تبریز در قرن ششم . نام کامل او براساس نوشتة لوح قبرش که صاحبِ روضات الجنان ضبط کرده است «بابافرج بن بدل بن فرجِ تبریزی » است . وفاتش در 568 اتفاق افتاد و در گورستان گجیل...

بابارکن الدین شیرازی ، مسعودبن عبداللّه ، عارف قرن هشتم . اصلاً از مردم بیضای فارس بود و بدین سبب برخی از منابع نسبت «بیضاوی » را هم به لقب او افزوده اند. جابری انصاری (ص 325) نسبت «انصاری » را برای بابارکن...

آنچه را تاکنون از بزرگان عرفاني دوره ي پنجم گفته شد، مي توان مکتب اصفهان ناميد که در پي آن شاخه اي را در نجف و شاخه اي را در تهران مي يابيم. در نجف به وسيله ي ملاحسينقلي همداني و سيدعلي شوشتري گسترش يافت...

عرفا و حکماي بزرگ اين دوره، در چهار مکتب به ظهور رسيدند. از اين رو در شرح احوال ايشان، ابتدا حکما و عرفاي مکتب اصفهان و سپس بزرگان نجف و در پي آن عارفان بنام مکتب تهران و قم ارائه مي شوند.

وي از اصحاب و شاگردان خواجه بهاء الدين محمد نقشبند است. خواجه توجه ويژه اي به او نشان مي داد، به گونه اي که بسياري را براي تربيت به دست او مي سپرد و براي پس از خود نيز وي را خليفه ي خويش معيّن نمود.