از همان آغاز تکوین تلاش‌های منظم فلسفی، یعنی از زمان افلاطون، رابطه‌ای میان نوع و ویژگی‌های نگرش فلسفی با مسائل عرصه برنامه درسی وجود داشته است.

اجزائی از برنامه درسی همچون موضوعات درسی، آموزش، یادگیری و ارزشیابی، هر یک بر بنیآن‌ها‌‌یی فلسفی استوارند

در این مقاله، مناسب است برای نشان دادن این که متنی همچون قانون اساسی، به صراحت یا به طور ضمنی، از زیرساخت‌ها یا مفروضات فلسفی برخوردار است و همین زیرساخت‌ها می تواند تأثیرهای راهبردی بر تعلیم و تربیت داشته...

با توجه به تقسیم علوم به دو دسته علوم دینی که واجب عینی‌اند و علوم منطقی، معقول و فلسفی که واجب کفایی‌اند، ساختاری از برنامه درسی به دست داده است.

جنبه‌های روشی فلسفه و فلسفه تعلیم و تربیت، از عینیت و عقلانیت بیشتر و مطمئن‌تری برخوردارند. تا یافته‌ها و محتواهایی که به کمک این روش‌ها به دست آمده‌اند و به صورت نظام‌های فلسفه محض یا تعلیم و تربیت مطرح...

رفتارگرایی از جمله مکتب‌هایی است که در قلمرو روان شناسی و تعلیم و تربیت غرب جایگاه ویژه ای دارد. مهم ترین ویژگی رفتارگرایی را باید در نگرش آن به سرشت و رفتار انسان و آموزش و تربیت ماشینی او جست.

رویکردها در فلسفه تعلیم و تربیت چه نقشی دارند و تا چه حد به کار می آیند؟

کوهن در کتاب ساختار انقلاب‌های علمی کوشیده است نشان دهد که چگونه در مراحل رشد علوم طبیعی انتقال‌های بزرگ اتفاق افتاده است. چنین انتقال‌هایی ظاهرا هنگامی رخ داده که یک پارادایم علمی موجود در حل مسائل مهم...

برخی از فیلسوفان تعلیم و تربیت دیدگاهی جامع‌تر درباره نظریه تربیتی را بر دیدگاهی که تنها بر حسب فلسفه تعلیم و تربیت باشد، ترجیح می دهند.

نظریه‌ها تنها با جنبه‌های بخصوصی از موقعیت تربیتی سر و کار دارد و از همین رو از ایجاد جامعیت و یکپارچگی ناتوان است.