اساساً نوآر مانند وسترن ژانری مردانه است و با قرار دادن شخصیت های مرد خود در موقعیت های بحرانی داستانش را پیش می برد. به غیر از استثنائاتی مانند میلدرد پیرس (مایکل کورتیز، 1945) که به دلیل اقتضائات فیلمنامه...

هر سینمادوستی که بخشی از تجربه ی گران بهای فیلم بینی خود را به تماشای آثار هوش ربای کلاسیک سینمای آمریکا اختصاص داده باشد آگاهانه یا ناآگاهانه با مؤلفه های آشنای فیلم های نوآر مواجه شده است. مردان منزوی...

فیلم نوآر دوره ای خاص از تاریخ فیلم است، مثل اکسپرسیونیسم آلمان یا موج نو فرانسه... فیلم نوآر رجوعی است به بسیاری از دوره های قبلی: فیلم های گنگستری دهه ی 1930 برادران وارنر، رئالیسم شاعرانه ی فرانسوی...

استفاده از روایت کلاسیک و خطی، تک داستانی بودن، تکیه بر تخیل و جهان غیر واقعی، پایان قطعی و در بیشتر مواقع خوش، استفاده از هم ذات پنداری مخاطب، آفرینش شخصیت های سیاه و سفید به طور مطلق و... همه ویژگی

125. داخلی ـــ بیمارستان ـــ دفتر کار ایو ـــ شب ایو با هیجان و نگرانی قدم می زند، در حالی که دستگاه تشخیص گروه خون در حال کار است. ایو: خواهش می کنم اُ منفی باش، خواهش می کنم...

96. داخلی ـــ اتاق نشمین دیتریش ـــ ادامه حرکات تمام اوباش از ساختمان دیتریش تعریف می کنند ... محو نقاشی های دیواری و کف شیشه ای عمارت شده اند.

زندانی ها مشغول خوردن ناهار هستند. والتون وادار می شود ... والتون جان آرچر را در حالی که حسابی کتک خورده، جلوی خود می بیند...

آرچر خیلی آهسته از ماشین پیاده می شود. آهسته به سمت در جلویی می رود. توپ بسکتبالی را برمی دارد و حلقه را نشانه می گیرد. پرتابش ناامید کننده است... توپ چندین متر از حلقه دورتر می رود.

کارگردان: جان وو، مدیر فیلمبرداری: الیور وود، تدوین: استیون کمپرف، موسیقی: آندرو فاریس، طراح صحنه: نیل اسپیساک، طراح چهره پردازی: دیوید آترتون، طراح لباس: الن میروژنیک، بازیگران: جان تراولتا (جان آرچر/کاستور

فیلم روایت مرگ نازلی از زبان یک جن گیر عاشق، بی شک از آن دسته فیلم هایی است که حداقل نیمی از موفقیت خود را مدیون فیلمنامه آن است. دیدن این فیلم دو غافلگیری را توأمان در بر دارد: نخست غافلگیری حاصل از کشف