با آغاز جنگ تحميلي، سيد حسين علم الهدي فرمانده ي سپاه هويزه به همراه نيروهاي مردمي به کمک مردم روستاها مي شتابند...

زوجي جوان در آستانه سفر به ملبورن ناخواسته درگير نوزاد مرده اي مي شوند که سفر آن ها را تحت تأثير قرار مي دهد...

زن بي گناهي در حال کتک خوردن و ناسزا شنيدن است... و آن زن همچنان در حال کتک خوردن است ... و آن زن باز هم در حال ناسزا شنيدن و اذيت شدن است... و آن زن ... اين چند سطر روايتي کوتاه از داستاني کليشه اي است...

« هومن سيدي » در همان نخستين فيلم خود آفريقا نشان داده بود که به سينماي شبه آوانگارد و ضد مخاطب تمايل دارد. فيلم سيزده نيز درست همين طور است. فيلمي که بدون ساختار و با لحني ضد سينما شکل گرفته است به طوري...

شخصيت هاي تمام فيلم هاي « توکلي » پيوسته در تقابل و جنگ بين روياي شيرين و واقعيت تلخ هستند که در نهايت به رسم همان سينماي رئاليسم شاعرانه اي تقديرگرا، واقعيت تلخ پيرروز است. در نظر بهرام توکلي، روي آوردن...

مستانه با يک کليشه آغاز مي شود؛ اين که شخصيت ستاره ي ما، در حال بازي در يک فيلم است و قرار است ما بازي او را بدل از واقعيت بگيريم و تکان بخوريم. اما مصيبتي که بر سر مستانه آمده، درست همين جاست که فيلم...

کمي بيش از دو سال قبل، حدود مهر و آبان و آذر سال 91 و در اوج ماجراهاي يک خانواده ي محترم، در سير اتفاقات و وقايع آن روزها به يک باره مفهوم « سينماي سفارتي » وارد ادبيات سينمايي کشور شد. سرعت اتفاقات آن...

فيلم هاي معرفي شده صرفاً آثاري هستند که در جريان توليد آن ها، مشارکت خارجي نقش داشته است و به هر دليلي، از سوي کشور ديگري به غير از ايران حمايت مالي شده اند. حال ممکن است اين حمايت خارجي، در مضامين اين...

« سينماي سفارتي » اصطلاحي است که در چند سال اخير، در ميان حواشيِ نه چندان کمِ سينماي ايران، زياد به گوش مي خورد و اشاره ي آن به برخي از فيلم هاي عمدتاً « سياه نما » و « جشنواره ي خارجي پسند » است که حتي...

سرنوشت سينماي ايران از همان آغازين روزهاي حيات به « کپماني هاي دو منظوره ي خارجي » مانند « پارسيان هند » و « دورگه ها » و « از اروپا بازگشته ها » يي مثل « اوانس اوگانيانس » گره خورد؛ تا جايي که نخستين...