محمدرضا آقاسی(۱۳۳۸-۱۳۸۴) شاعر مذهبی شیعه اهل ایران بود.پدر و مادرش اصالتاً از روستاهای ارنگه از توابع شهرستان کرج بودند. پدر او معلم قرآن بود و به‌طور خانوادگی به اشعار مذهبی علاقه داشتند. شعرهای او دارای...

ابوالقاسم اسماعیل بن عباد بن عباس صاحب، ادیب، نویسنده، شاعر و وزیر شیعه‌مذهب دربار رکن‌الدوله دیلمی بود.وی نقش مهمی در تشیع مردم اصفهان داشته است.کنیه او ابوالقاسم و ملقب به کافی الکفاه و صاحب است.

سید احمد حسینی متخلص به هاتف از شعرای نامی ایران در عهد افشاریه و زندیه است.اصل خاندان او از اهل اردوباد آذربایجان بوده که در زمان پادشاهان صفوی از آن دیار به اصفهان هجرت کرده و در این شهر متوطن گردیده‌اند.

فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری مشهور به شیخ عطّار نیشابوری یکی از عارفان، صوفیان و شاعران ایرانی سترگ و بلندنام ادبیات فارسی در پایان سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم است. او در سال ۵۴۰ هجری برابر با ۱۱۴۶...

حسان بن ثابت، از بزرگ‌ترین شاعران عرب قبل از ظهور اسلام و در آغاز دوره اسلامی است. وی را جزو صحابه رسول خدا(ص) به شمار آورده‌اند. او اشعاری در دفاع از پیامبر(ص) و هجوم دشمنان اسلام دارد.حسان اشعار برجسته...

محتشم کاشانی (۹۰۵ ه.ق در کاشان - ۹۹۶ ه.ق در کاشان) شاعر پارسی‌گوی سدهٔ دهم هجری و هم‌دوره با پادشاهی شاه طهماسب یکم صفوی بود. شغل اصلی محتشم بزازی بود و تمام عمر خود را در کاشان زیست.

سیف الدین ابوالمحامد محمد فرغانی از شاعران عالیقدر نیمهٔ دوم قرن هفتم و اوایل قرن هشتم هجری است. وی بعد از خروج از زادگاه خود (فرغانه) مدتی در آذربایجان و بلاد روم و آسیای صغیر به سر برده است. به طوری...

حکیم سنایی از بزرگ‌ترین صوفیان و شاعران قصیده‌گو و مثنوی‌ سرای زبان پارسی است که در سدهٔ پنجم هجری می‌زیسته‌است. برخی معتقدند که سنایی شاعری است که برای نخستین بار عرفان را به صورت جدی وارد شعر فارسی کرد.

پدرش «سید محمد تقی معین دفتر»(از صاحب منصبان آستان قدس رضوی) و مادرش «بی‌بی حرمت» نام داشتند. نسب عماد به احمد بن موسی مبرقع امام محمد تقی جواد می‌رسد و نام کاملش عمادالدین حسن برقعی است.

غلامحسین یوسفی، ادیب، نویسنده، مترجم، مصحح متون، و استاد برجستهٔ ادبیات فارسی بود.. یکی از زمینه های تخصصی دکتر یوسفی تصحیح متون بود که در این راه گام های موثری در ادبیات ایران برداشته است.