زيباشناسي هيچ گاه به مانند قرن بيستم اين قدر فعّال و متفاوت بحث نشده است. برخي شخصيت هاي اصلي و برخي رشته هاي بحث از اين قرارند.

تحوّلات سیاسی و اقتصادی و اجتماعی قرن نوزدهم که در پیِ انقلاب فرانسه و پیدایش صنعت جدید پدید آمد به طرح تازه ای از مسئله ی افلاطونی رابطه ی هنرمند با جامعه اش و تکالیف احتمالاً متضاد او نسبت به صناعتش...

بی آن که بخواهیم به معلوم کردن ریشه ها و مراحل اولیه ی این مکتب بکوشیم، می توانیم بگوییم که انقلاب رومانتیک در احساس و ذوق در فلسفه ی طبیعت شلینگ بود که کاملاً پا گرفت و در صورت های تازه ی آفرینش ادبی...

کانت با اختصاص دادن بخش عمده ی نقد سوم خود (نقد حکم، 1790) به مسائل حکم زیباشناختی نخستین فیلسوف دوره ی جدید شد که نظریه ی زیباشناختی را جزء لازم نظامی فلسفی ساخت. قصد کانت از این کتاب اتصال جهان های

همزمان با تحوّل نظریه ی انتقادی کلاسیک جدید شاخه ی دیگری از تحقیق زیباشناختی پی گرفته شد که نظریه پردازان آن اصولاً، گرچه نه منحصراً، فیلسوفان بریتانیایی متعهد به سنّت تجربه گرایی بِیکنی بودند. آنها به...

با این که دکارت نظریه ای در مباحث زیباشناسی نداشت و در حقیقت درباره ی هنرها قطع نظر از Compendium Musicae (1618) سال های آغازین کار فلسفی اش چیزی ننوشت، روش معرفت شناسی اش و نتایجی که از آن گرفت

جالب توجه ترین تحوّل فلسفی قرن های پانزدهم و شانزدهم میلادی احیای فلسفه ی افلاطونی و ابداع فلسفه ی نوافلاطونی محکمی به دست شماری از متفکران بود. از جمله ی بزرگ ترین این متفکران، مارسیلیو فیچینو مترجم آثار

آبای نخستین کلیسا نسبت به زیبایی و هنرها تا اندازه ای به دیده ی شک می نگریستند: آنها می ترسیدند که علاقه ی شدید به اشیای زمینی مهلکه ی نفس شود، چرا که رسالت حقیقی نفس در جایی دیگر نهفته است و این بویژه...

فنّ شعر ارسطو ظاهراً به دست اخلافش نرسیده بوده است. اندیشه های او از رهگذر آثار (اکنون اکثر آنها مفقودند) شاگرد محبوب او تئوفراستوس تا اندازه ای نفوذ داشتند؛ و رساله ی Tractatus Coislinianus (به یونانی،...

شناخت ما از زیباشناسی ارسطو عمدتاً مبتنی بر مجموعه ی کوچکی از یادداشت های درسی اوست که به نام Poetics (فن شعر یا بوطیقا [و یا به طور صحیح تر فلسفه ی هنر]) به دست ما رسیده است و محتملاً حدود 347-342 قبل...