رفتارگرایی با الهام از اندیشه افرادی چون توماس هابز، اصرار می ورزد که آنچه در دایره درک و شناخت انسان قرار می گیرد چیزی جز حقیقت و جوهری مادی و متحرک نیست

افراد و آحاد انسانی نیز تنها از طریق مشاهده رفتارشان توسط روان شناس مورد شناخت و داوری قرار می گیرند.

مارکس دچار تناقض شد که اگر، مثلا، بعضی افراد آرای فلسفی خاصی اختیار می کردند، دلایل فلسفی برای آن نداشته اند، بلکه فقط دلایل اقتصادی داشته اند.

کنش واحدهای جمعی در صحنه جهانی غالبا بر حسب معرفت واحدها از وضعیت جهان و ابزار و منافع آنها و همین طور تفاضل توان آنها در اغتنام فرصت توضیح داده می شود، که به این ترتیب در واقع رویکردی فایده انگارانه است.