هدف اصلی در تعلیم و تربیت مبتنی بر سازه گرایی پرورش افرادی است که به توانایی خود در خلق دانش باور داشته باشند و برای دانش، موجودیتی عینی و خارج از خود لحاظ نکنند.

رویکرد اکتشافی در آموزش علوم متأثر از تلقى استقراگرایانه نسبت به علم است. این رویکرد، واکنشی نسبت به رویکرد انتقالی است که در آن بر انتقال علم از معلم به شاگرد تأکید می شود و جایی برای تجربه یا شرکت یادگیرنده...

دانشمندان مختلف مسلمان در عین حال که از روش تجربی و آزمایشگاهی به صورت گسترده استفاده کردند، گاه به صورت صریح به صورتبندی روش استقرایی و تجربی نیز پرداختند.

رویکرد ابطال گرایی، علم را به مثابه مجموعه‌ای از فرضیات می پندارد که به منظور توصیف و یا تبیین پدیده‌ ها به طور موقت پیشنهاد شده‌اند‌.

در نگاهی تاریخی به تحول دیدگا‌ه‌های فلسفی معاصر درباره علم ملاحظه می شود که فلسفه علم از نوعی عینیت گرایی به سوی گونه‌ای از ذهنیت گرایی حرکت کرده است.

واقع گرایی سازه گرایانه با فاصله گرفتن از هر دو موضع واقع گرایی خام و سازه گرایی خام، پیچیدگی و ژرفای خود را نمایان می‌کند.

مراد از تعبیر واقع گرایی آن است که واقعیت در قبال طرح‌ها و ساز‌ه‌های مختلف و متفاوت، مادام که در حیطه آن قرار می‌گیرند، انعطاف نشان می‌دهد.

ادعای سازه گرایان در اختراعی بودن دانش، با توسل به ساز‌ه‌های مفهومی‌ اجتناب ناپذیر در عرصه دانش بشری، قابل قبول نیست.

در جنبه معرفتی، واقعگرایی سازه گرایانه ایجاب می‌کند که کانون توجه برنامه درسی عبارت باشد از: آموختن دانش‌های موجود، به منزله ساز‌ه‌هایی که باید همواره برحسب شواهد واقعی آزموده شوند.

در حالی که معمولاً هر چیزی که مخالف با خوش بینی باشد، برچسب بدبینی می‌خورد، این دیدگاه همیشه دقیق نیست. به همین ترتیب، مفهوم واقع گرایی اغلب با بدبینی اشتباه می‌شود؟ این، دوباره، درست نیست. در این مقاله،...