یك گروه از متشابهات تشابه عرضی است كه بر قرآن تحمیل شده است. این گروه از آیه‌های متشابهه برابر با اسلوب و شیوه‌های متعارف عرب بیان شده و خالی از هرگونه غموض و پیچیدگی بوده، در آغاز هرگز ایجاب شبهه نمی‌كرده...

تفسیر آنگاه است كه هاله‌ای از ابهام لفظ را فرا گرفته، پوششی بر معنا افكنده باشد. تا این كه مُفسّر با ابزار و وسایلی كه در اختیار دارد در زدودن آن ابهام بكوشد.

خداوند، قرآن را بر تو فرستاد، بخش عمده‌ی آن را آیات محكمه تشكیل می‌دهد كه مرجعیّت كتاب در همان آیات است. در كنار آنها آیات متشابه نیز قرار دارد. ولی كسانی كه در دل‌های‌شان كجی هست، پیوسته در پی آیات متشابه...

نسخ در لغت به معنای مطلق تغییر حكم سابق است كه نزد پیشینیان دائر بوده، ولی نسخ مصطلح آن است كه: حكم شرعی سابق، با تشریعی لاحق، كاملاً برداشته شود.

«کَبُرَ» با ضمه باء به کار می‌رود. این تعبیر ممکن است چند معنی داشته باشد؛ از جمله این که: عرب ‌ها میان بزرگی معنوی و بزرگی در سن و سال فرق قائل می‌شوند. موقعی که بخواهند از بزرگی مادی صحبت کنند فعل «کبر»...

«تسبیح» یعنی منزه دانستن و معنای سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ این است که اینان خداوند را از صفات و ویژگی‌هایی که شایسته او نیست، پاک و مبرا داشته و منزه دانسته‌اند. این مخلوقات...

«طهور» اسم مبالغه به معنی بسیار پاک و طاهر است و به معنی «مطهر» (پاک کننده) هم آمده است. انتخاب این واژه برای این است که نشان داده شود که این شراب نه تنها پاک است و پاک کننده بلکه در نهایت پاکی و پاکیزگی...

قول روشن تر و آشکارتر در این که مرجع ضمیر در «علی حبه» به که برمی گردد آن است که به «طعام» برمی گردد یعنی آن‌ها با آن که خودشان میل و اشتها دارند و نیاز به آن غذا هم دارند، آن را اطعام می‌کنند و به دیگران...

«نَبتَلِیهِ» یعنی او را می‌آزماییم و امتحان می‌کنیم. واژه «نَبتَلِیهِ» انتخاب شده و نه «نبلوه» تا بیانگر شدت و قوت آزمایش باشد؛ زیرا مبالغه و شدتی که در واژه «ابتلی» وجود دارد، در فعل «بلا» وجود ندارد....

در این که منظور از «الانسان» در آیه کیست، اختلاف نظر وجود دارد. آیا مقصود حضرت آدم (علیه السلام) است در این صورت معنای لم یَکُن شَیئًا مَذکُورًا این خواهد شد که از زمانی که خداوند آدم را از گل آفرید تا...