من آن مرغ همايونم که باز چتر سلطانم شاعر : خواجوي کرماني من آن نوباوه‌ي قدسم که نزل باغ رضوانم من آن مرغ همايونم که باز چتر سلطانم چو در ميدان عشق آيم فرس برآسمان رانم ...

آيد ز ني حديثي هر دم بگوش جانم شاعر : خواجوي کرماني کاخر بيا و بشنو دستان و داستانم آيد ز ني حديثي هر دم بگوش جانم در من بچشم معني بنگر که من نه آنم من آن نيم که ديدي...

من بار هجر مي‌کشم و ناقه محملم شاعر : خواجوي کرماني برگير ساربان نفسي باري از دلم من بار هجر مي‌کشم و ناقه محملم زين پس مگر سفينه رساند بمنزلم طوفان آب ديده گر ازين صفت...

ترا که گنج گشودي ز زخم مار چه غم شاعر : خواجوي کرماني چو شاخ گل بکف آيد ز نوک خار چه غم ترا که گنج گشودي ز زخم مار چه غم چو غنچه پرده بر اندازد از هزار چه غم اگر هزار...

مي‌درم جامه و از مدعيان مي‌پوشم شاعر : خواجوي کرماني مي‌خورم جامي و زهري بگمان مي‌نوشم مي‌درم جامه و از مدعيان مي‌پوشم چه غم از موعظه‌ي زاهد ازرق پوشم من چو از باده گلرنگ...

تا چند به شادي مي غمهاي تو نوشم شاعر : خواجوي کرماني از خلق جهان کسوت سوداي تو پوشم تا چند به شادي مي غمهاي تو نوشم من سلسله‌ي زلف ترا حلقه بگوشم هر چند که زلفت دل من...

اي لاله برگ خويش نظرت گلستان چشم شاعر : خواجوي کرماني ياقوت آبدار تو قوت روان چشم اي لاله برگ خويش نظرت گلستان چشم در هر طرف که روي کند ديدبان چشم خيل خيال خال تو بيند...

اي روي تو چشمه‌ي خور چشم شاعر : خواجوي کرماني ابروي تو طاق اخضر چشم اي روي تو چشمه‌ي خور چشم شمشاد روان و عبهر چشم بالاي بلند و چشم مستت روي تو چراغ منظر چشم لعل...

بيا که هندوي گيسوي دلستان تو باشم شاعر : خواجوي کرماني قتيل غمزه‌ي خونخوار ناتوان تو باشم بيا که هندوي گيسوي دلستان تو باشم ورم به تير زني ناظر کمان تو باشم گرم قبول...

اشکست که مي‌گردد در کوي تو همرازم شاعر : خواجوي کرماني و آهست که مي‌آيد در عشق تو دمسازم اشکست که مي‌گردد در کوي تو همرازم درديکش مستان کرد آن غمزه‌ي غمازم سر حلقه‌ي...