اي صبح صادقان رخ زيباي مصطفي

وي سرو راستان قد رعناي مصطفي اي صبح صادقان رخ زيباي مصطفي نور جبين و لعل شکر خاي مصطفي آئينه‌ي سکندر و آب حيات خضر گيسوي روز پوش قمرساي...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

چو در نظر نبود روي دوستان ما را

چو در نظر نبود روي دوستان ما را شاعر : خواجوي کرماني به هيچ رو نبود ميل بوستان ما را چو در نظر نبود روي دوستان ما...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

آخر اي يار فراموش مکن يارانرا

آخر اي يار فراموش مکن يارانرا شاعر : خواجوي کرماني دل سرگشته بدست آر جگر خوارانرا آخر اي يار فراموش مکن يارانرا...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

تا کي ندهي داد من اي داد ز دستت

تا کي ندهي داد من اي داد ز دستت شاعر : خواجوي کرماني رحم آر که خون در دلم افتاد ز دستت تا کي ندهي داد من اي داد...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

روز و شب معتکف گوشه محراب چراست

روز و شب معتکف گوشه محراب چراست شاعر : خواجوي کرماني نرگس مست تو چون فتنه ازو بيدارست روز و شب معتکف گوشه محراب...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

چو سرچشمه‌ي چشم من ديده است

چو سرچشمه‌ي چشم من ديده است شاعر : خواجوي کرماني لب غنچه برچشمه خنديده است چو سرچشمه‌ي چشم من ديده است که از...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

جانم از غم بلب رسيده‌ي تست

جانم از غم بلب رسيده‌ي تست شاعر : خواجوي کرماني دلم از ديده خون چکيده‌ي تست جانم از غم بلب رسيده‌ي تست نقشي از...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

باغ و صحرا با سهي سروان نسرين برخوشست

باغ و صحرا با سهي سروان نسرين برخوشست شاعر : خواجوي کرماني خلوت ومهتاب باخوبان مه پيکر خوشست باغ و صحرا با سهي سروان...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

دوش پيري ز خرابات برون آمد مست

دوش پيري ز خرابات برون آمد مست شاعر : خواجوي کرماني دست در دست جوانان و صراحي در دست دوش پيري ز خرابات برون آمد...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

زلف هندوي تو در تابست و ما را تاب نيست

زلف هندوي تو در تابست و ما را تاب نيست شاعر : خواجوي کرماني چشم جادوي تو در خوابست و ما را خواب نيست زلف هندوي تو...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

شمع ما مامول هر پروانه نيست

شمع ما مامول هر پروانه نيست شاعر : خواجوي کرماني گنج ما محصول هر ويرانه نيست شمع ما مامول هر پروانه نيست هر که...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

سپيده دم که جهان بوي نوبهار گرفت

سپيده دم که جهان بوي نوبهار گرفت شاعر : خواجوي کرماني صبا نسيم سر زلف آن نگار گرفت سپيده دم که جهان بوي نوبهار گرفت...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

گهي که شرح فراقت کنم بديده سواد

گهي که شرح فراقت کنم بديده سواد شاعر : خواجوي کرماني شود سياهي چشمم روان بجاي مداد گهي که شرح فراقت کنم بديده سواد...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

چه بادست اينکه مي‌آيد که بوي يار ما دارد

چه بادست اينکه مي‌آيد که بوي يار ما دارد شاعر : خواجوي کرماني صبا در جيب گوئي نافه‌ي مشک ختا دارد چه بادست اينکه...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

کسي کو دل بر جانان ندارد

کسي کو دل بر جانان ندارد شاعر : خواجوي کرماني دلي دارد وليکن جان ندارد کسي کو دل بر جانان ندارد سري دارد سر و...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

من خاک آن بادم که او بوي دلارام آورد

من خاک آن بادم که او بوي دلارام آورد شاعر : خواجوي کرماني در آتشم ز آب رخش کاب رخ من مي‌برد من خاک آن بادم که او...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

گل نهالي به بوستان آورد

گل نهالي به بوستان آورد شاعر : خواجوي کرماني مرغ را باز در فغان آورد گل نهالي به بوستان آورد غنچه را آب در دهان...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

دلم از دست بشد تا بسر او چه رسد

دلم از دست بشد تا بسر او چه رسد شاعر : خواجوي کرماني وين جگر سوخته را از گذر او چه رسد دلم از دست بشد تا بسر او...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

که مي‌رود که پيامم به شهريار رساند

که مي‌رود که پيامم به شهريار رساند شاعر : خواجوي کرماني حديث بنده‌ي مخلص بشهريار رساند که مي‌رود که پيامم به شهريار...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

زنده‌اند آنها که پيش چشم خوبان مرده‌اند

زنده‌اند آنها که پيش چشم خوبان مرده‌اند شاعر : خواجوي کرماني مرده دل جمعي که دل دادند و جان نسپرده‌اند زنده‌اند...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390