بيت المقدس و اعمال فشار براي شناسايي بين المللي

 پيامدهاي سياسي صهيونيسم مسيحي (4)

در هسته ي حمايت صهيونيست هاي مسيحي از ادعاي اسرائيل بر مناطق اشغالي، اين عقيده نهفته است كه بيت المقدس پايتخت انحصاري و يكپارچه يهوديان است و بايد پس از اين نيز باشد. تلاش ها براي نيل به توافق در منازعه گسترده تر اعراب و اسرائيل تاكنون آميخته با قصور يا خطا در خصوص جايگاه نهايي بيت المقدس بوده است. صهيونيست هاي مسيحي با هرگونه پيشنهاد حاكميت مشترك (1) يا ايجاد پايتخت فلسطيني در بيت المقدس شرقي قوياً مخالفند.
ديويد پارسونز (2) رابطه ي حياتي ميان بيت المقدس و صهيونيسم را با لحني قاطع اظهار كرده است. (3) وي حتي صهيونيست هاي يهودي اي را كه با ضعف و سستي و صرفاً به عنوان « حمايت از كشور اسرائيل » از صهيونيسم دفاع مي كنند، به ويژه آنان را كه در فكر مكاني جايگزين نظير اوگاندا يا آمريكاي جنوبي بودند، نكوهش مي كند. پارسونز تأكيد مي كند كه « تفكيك رابطه ي يهود از صهيونيسم... و در عين حال ادعاي صهيونيست بودن شخص، فريبكارانه است ». وي اظهار مي دارد، آنچه باقي مي ماند، « درخور اين نام نيست ». (4)
جارْويليتو نيز قطعنامه ي سازمان ملل مبني بر « منطقه ي اشغالي » خواندن بيت المقدس را نشانه آن مي داند كه سازمان ملل به « يهودستيزي آلوده » شده است. (5)
صهيونيست هاي مسيحي نه تنها معتقدند كه بيت المقدس مكمّل صهيونيسم است، بلكه همچنين بر اين باورند كه اين شهر مكاني است كه، به قول كلارنس واگنر، « نعمت ها و پاداش ها به صورت مادي بر عالم نمايان مي شود. موهبت به كساني تعلق دارد كه همواره و همه وقت اين شهر را شهر برگزيده ي خدا(6) بدانند و در صدد حمايت از آن باشند، براي صلح آن دعا كنند، خداي آن را محترم بشمارند و براي قوم آن احترام قائل باشند ». (7) بنابراين، كليد كسب اين موهبت، به دست آوردن شناسايي بيت المقدس به عنوان پايتخت اسرائيل است. صهيونيست هاي مسيحي به خوبي مي دانند كه شگرف ترين و نمادين ترين شيوه ي نيل به اين مقصود، ترغيب دولت هاي غربي، و در درجه ي اول دولت ايالات متحده به انتقال سفارتخانه هايشان به بيت المقدس است.
از اين رو در فوريه ي 1984، سفارت بين المللي مسيحيان در اورشليم (ICEJ) ريچارد هلمن، (8) نماينده ي خود را براي اداي شهادت در كميته ي روابط خارجي (9) سناي ايالات متحده در واشنگتن فرستاد تا ايالات متحده را به انتقال سفارتخانه اش از تل آويو به بيت المقدس و شناسايي اين شهر به عنوان پايتخت اسرائيل وادار كنند.(10) جري فال ول نيز عضو اكثريت اخلاقي (11) و لابي كميته آمريكايي امور عمومي اسرائيل حمايت از (AIPAC) در اين اقدام سخنراني كرد.
سناتور باب دال (12) بعداً وضع كردن قانوني را در مجلس سناي آمريكا مطرح كرد كه به موجب آن سفارت ايالات متحده مي بايست تا 31 مه 1999 در اورشليم تجديد بنا شود، و صد ميليون دلار براي هزينه ي « مقدماتي » تصويب شد. (13) در اكتبر 1995 وي ابراز داشت، « پايتخت اسرائيل در دستور مذاكره ي فرآيند صلح نيست، و انتقال سفارت ايالات متحده به بيت المقدس هيچ تأثيري بر نتيجه ي مذاكرات آينده نخواهد داشت ». (14) دال، با اظهار تأسف از قصور رئيس جمهور ايالات متحده در تأييد كردن تصميم مجلس سنا اين گونه اظهار نظر كرد:
اورشليم امروزه آن گونه است كه به مدت سه هزار سال قلب و روح قوم يهود بوده است. اين شهر همچنين پايتخت ابدي و تقسيم ناپذير كشور اسرائيل است و تا ابد بايد باقي بماند... زمان آن فرا رسيده است... كه گامي فراتر از سخن گفتن، ابراز حمايت و درك قطعنامه هاي كنگره برداشته شود. زمان آن فرا رسيده است كه قانوني كه كار را نهايي مي كند، از تصويب گذرانده شود. (15)
در سال 1992، آي سي اي جِي (ICEJ) هزينه ي جشن هاي گوناگون ويژه بيست و پنجمين سالگرد آنچه كه آنان « يكپارچه سازي اورشليم » (16) مي خوانند، تقبل كرد. در 1996، اين موضع بار ديگر در كنگره ي بين المللي صهيونيست هاي مسيحي با امضاي يك بيانيه توسط 1500 شركت كننده به صراحت بيان شد كه تأكيد مي كرد:
به دليل مقاصد عالي خدا (17) براي اورشليم، اين شهر بايد يكپارچه، تحت حاكميت اسرائيل، گشوده بر روي همه ي امت ها و صرفاً پايتخت اسرائيل باقي بماند، و همه ي كشورها بايد بي اندازه همكاري كنند و سفارتشان را به اين شهر منتقل كنند... حقايق خدا با منازع است و مكتوب آن است كه سرزمين مقدس كه خدا به قوم خود وعده داد، تقسيم نشود. (18)
در سال 1997، آي سي اي جِي (ICEJ) از يك آگهي تمام صفحه ي مندرج در نيويورك تايمز با عنوان ؟« مسيحيان خواهان اورشليم يكپارچه هستند » اعلان پشتيباني كرد. اين اعلانيه به امضاي 10 رهبر پروتستان انجيلي رسيده بود، از جمله پت رابرتسون، رئيس شبكه راديويي تلويزيوني مسيحي و رئيس ائتلاف مسيحي؛ اُورال رابرتس، (19) بنيانگذار و رئيس دانشگاه اُرال رابرتس؛ جري فال ول، مؤسس اكثريت اخلاقي؛ اِد مكاتير، رئيس ميزگرد مذهبي؛ و ديويد آلن لوئيس، رئيس مسيحيان متحد حامي اسرائيل: (20)
ما، رهبران مذهبي و مسيحي امضاء كننده ي زير، كه هفتگي با بيش از صد ميليون آمريكايي مسيحي ارتباط داريم، مباهات مي كنيم كه مشتركاً از حاكميت مستمر كشور اسرائيل بر شهر مقدس اورشليم حمايت كنيم. ما از تلاش هاي اسرائيل براي آشتي با همسايگان عرب آن پشتيباني مي كنيم، اما معتقديم كه اورشليم با هر بخش از آن در روند صلح، قابل مذاكره نيست. اورشليم بايد به عنوان پايتخت ابدي يهوديان، يكپارچه باقي بماند. (21)
از خوانندگان اين گونه دعوت شد: « براي تضمين اين كه اورشليم پايتخت يكپارچه و ابدي اسرائيل باقي بماند، در وظيفه ي مقدس ما به ما بپيونديد ». آنان مدعي بودند، « نبرد براي اورشليم آغاز شده است و وقت آن است كه مؤمنان به مسيح از برادران يهودي (22) خود و كشور اسرائيل حمايت كنند. اكنون زمان اتحاد با يهوديان است ». (23) در 1998، هاگي تأكيد كرد كه جايگاه ويژه اعطايي خدا به قوم يهود، ملغي كننده ي قوانين حقوق بين الملل (24) است:
اورشليم مشترك؟ « اورشليم مشترك » بدين معنا است كه كنترل شهر مقدس اورشليم از دست يهوديان درآورده شود و، دست كم تا حدودي، به سازمان آزاديبخش فلسطين داده شود. من مي گويم « هرگز »... چون كلام خدا مي گويد كه اراده ي خدا در خصوص اورشليم بر اين تعلق گرفته كه تا ظهور مسيحا، تحت كنترل انحصاري قوم يهود باقي بماند... خدا اهميت نمي دهد كه سازمان ملل چه فكر مي كند... او اورشليم را به ملت اسرائيل اعطا كرد و آن متعلق به آنان است. (25)
صهيونيست هاي مسيحي براي شناسايي بيت المقدس به عنوان پايتخت اسرائيل به طور مداوم اعمال فشار كرده اند. به عنوان مثال، در سال 2001، ائتلاف وحدت ملي براي اسرائيل (NUCFI) اعلاميه ي ديگري در همبستگي با اسرائيل منتشر كرد، كه بيت المقدس را به عنوان پايتخت يكپارچه ي يهوديان به رسميت مي شناسد و از دولت ايالات متحده خواستار اجراي مصوبه ي سفارت اورشليم (26) مي شود، مصوبه اي كه در سال 1995 از تصويب كنگره ايالات متحده آمريكا گذشته بود تا سفارت آمريكا از تل آويو به بيت المقدس انتقال يابد. (27) امضاء كنندگان عبارت بودند از: هال ليندزي، چاك ميسلر (28)، (29) كلارنس واگنر و اِلوود مكوئيد. (30) (31)
در سال 2002، فال ول به طرز بحث برانگيزي حمله هاي تروريستي به مركز تجارت جهاني را به ادعاي خاص اسرائيل بر بيت المقدس ربط داد، و از طرفداران خود خواست كه از رئيس جمهور آمريكا درخواست كنند كه « اورشليم را آزاد نگه دارند ». (32) از اين رو، صهيونيست هاي مسيحي در تلاش هاي خود براي ترغيب جامعه ي بين المللي به شناسايي اورشليم به عنوان پايتخت واقعي اسرائيل قاطع بوده اند. محور تلاش هاي آنان، كه تاكنون ناموفق بوده است، اعمال فشار پي در پي بر رؤساي جمهور آمريكا براي تصويب انتقال سفارت آمريكا به بيت المقدس بوده است، با اين باور كه چنين حركتي مهر تأييدي بر ادعاي اسرائيل نسبت به اين شهر به عنوان پايتخت ابدي و تقسيم ناپذير آنان خواهد بود. با اين همه، ضرورت بازسازي معبد يهوديان از ديدگاه صهيونيست هاي مسيحي به مراتب سرنوشت سازتر است.

ادامه دارد...

پي‌نوشت‌ها:

1. joint sovereignty
2. David Parsons
3. David Parsons has served as General Counsel of the Christian’s Israel Public Action Compaign (C1PAC), the powerful Christian pro-israel lobby to the US Congress.
4. David Parsons, "Jerusalem Thy Years are Determined’, Christians and Israel Essays in Biblical Zionism and on Islamic Fundamentalism, (Jerusalem, International Christian Embassy Jerusalem, 1996), pp46-47.
5. Jarvilehto, op.cit. p58.
6. God,s appointed city
7. Clarence Wagner, "Driving the Nations Crazy’, Israel Teaching Letter, Bridges for Peace.
http://www.bridgesforpeace.com/publications/teaching/article-44.html
8. Richard Hellman
9. Committee on Foreign Relations
10. Donald Wagner, Anxious, op.cit., p108.
11. Moral Majority
12. Bob Dole
13. Bill to re-locate the United States Embassy from Tel Aviv to Jerusalem’, http://www.usdoj.gov/olc/s770.16.htm
14. Middle East Realities "Lie of the Week’.MiddleEast@aol.com. 01/11/95
15. Donald Neff, "Congress has been Irresponsible on the issue of Jerusalem’, Washington Report, January (1998), pp90-91.
16. International Christian Embassy Jerusalem (Jerusalem. ICEJ, 1993), p24.
17. sovereign purposes of God
18. "International Christian Zionist Congress Porclamation’ International Christian Embassy, Jerusalm. 25-29 Feburary (1996).
19. Oral Roberts
20. Christian United for Israel
21. "Christian Call fora United Jerusalem" New York Times, 18 April (1997). http://www.cdn-friends-icej.ca/united.html
22. Jewish brethren
23. "Christian Call fora United Jerusalem" New York Times, 18 April (1997). http://www.cdn-friends-icej.ca/united.html
24. rule of international law
25. Hagee, op.cit., p42.
26. Jerusalem Embassy Act
27. Resolution of Solidarity with Israel 2001, http://www.israelunitycoalition.com
28. Chuck Missler
29. Don Stewart & Chuck Missler, The Coming Temple (Orange, California, Dart Press. 1991): Chuck Missler, Cosmic Code, (Coeur d’ Alene, Idaho, Koinonia House, 1998); Hidden Treasures in the Bible Text. (Coeur d"Alene. Idaho, Koinonia House, 2000); the Book of Revelation, A Commentary, (Coeur d’Alene, Idaho, Koinonia House 2000): 2002 Prophetic Events Calendar, (Coeur d"Alene . Idaho. Koinonia House. 2001); Red Sky at morning, Strategic Trends Update, Coeur d"Alene.Idaho, kiononia House,2002); http://www.khouse.org.
30. Elwood McQuaid
31. Elwood McQuaid, It is No Dream, Bible Prophecy: Face or Fiction?. (Bellmawr. New Jersey, Friends of Israel Gospel Ministry, 1978).
32. Jerry Falwell Ministries. "Keep Jerusalem Free Petition," http://falwell.com

منبع مقاله :
سايزر، استيون آر؛ (1386)، صهيونيسم مسيحي، ترجمه ي حميد بخشنده، قدسيه جوانمرد، قم: نشر کتاب طه، چاپ اول