زیاده‌طلب

هِرمِس به عابدی پرهیزگار غازی داد که تخم طلا می‌گذاشت. امّا مرد، شکیبایی نداشت و نمی‌توانست منتظر ثروتی بماند که آرام‌آرام روی هم انباشته می‌شد. او با خود فکر کرد شکم پرنده‌ای که هر روز تخم طلا بگذارد، از طلای خالص است و در کشتن او درنگ نکرد، امّا درون شکم پرنده جز گوشت و خون چیزی نیافت و بدین ترتیب با این کار نه‌تنها امیدش به نومیدی بدل شد؛ بلکه از تخم‌های طلا نیز محروم گشت.
افراد آزمند، به طمع یافتن بیش از آن‌چه دارند، آن‌چه را که به‌دست آورده‌اند نیز از دست می‌دهند.
منبع مقاله :
هندفورد، اس. اِی و دیگران؛ (1392)، افسانه‌های مردم دنیا (جلدهای 9 تا 12)، ترجمه‌ی حسین ابراهیمی (الوند) و دیگران، تهران: نشر افق، چاپ سوم.