املاح فسفر

به غیر از آب و غذا ، بدن انسان برای بقا نیاز به ویتامین ها و مواد معدنی دارد. كلسیم و فسفر دو ماده معدنی مهم در بدن انسان هستند كه با كمك هم دیگر دندان ها و استخوانها را می سازند. فسفر 1 درصد كل وزن بدن را تشكیل می دهد، بنابراین اگر فردی 75 کيلو گرم وزن داشته باشد هفتصدو پنجاه گرم فسفر در بدن دارد.
بیشتر فسفر بدن (در حدود 85 درصد) در استخوانها و دندانها (جایی كه با كلسیم برای ساختن استخوان قویتر و سخت تر تركیب میشود) وجود دارد. بفیه فسفر در سلول ها و بافتهای دیگر وجود دارد. در كلیه ها، فسفر از نظیر تصفیه مهم است. فسفر هم چنین به تعادل اسید-باز درخون كمك می كند. فسفر جریان انرژی در بدن را تنظیم كرده باعث كاهش درد عضلانی، بعد از یك كار سخت، می شود. بدن شما برای رشد، نگهداری و ترمیم همه بافتها و سلول های بدن و هم چنین برای جذب سایر ویتامین ها و مواد معدنی از جمله ویتامین «دی» كلسیم، ید، منیزیوم و روی نیاز به فسفر دارد.

موارد استفاده

در حالت معمول نیاز به مصرف مكمل های فسفر وجود ندارد زیرا غذاهایی كه ما می خوریم حاوی مقادیر كافی فسفر است، با این حال در بعضی موارد برای مثال در شخصی كه بیماری كلیوی دارد، پزشك مكمل های فسفر را تجویز می كند. بعضی از ورزشكاران قبل از شروع رقابت یا كارهای سنگین برای كاهش درد عضلانی و خستگی از مكمل های پتاسیم استفاده می كنند. مصرف فسفر و كلسیم با هم دیگر می تواند باعث بهبود شكستگی استخوان و درمان كمبودهای ویتامین «دی» نظیراستئومالاسی (نرمی استخوان) و ریكتز شود.

منابع غذایی

گوشت قرمز و مرغ و بوقلمون حاوی مقادیر چشمگیری فسفر هستند. منابع دیگر شامل شیرخشك و محصولات شیر، پنیر سفت، ماهی كنسرو شده، آجیل، تخم مرغ و نوشابه های سبك است.

اشكال دیگر

فسفر فلزی كه یك ماده مومی زرد یا سفید است و در تماس با هوا قابل اشتعال است سمیت زیادی دارد و به مدت طولانی به عنوان دارو استفاده نمی شود (اگر چه در بعضی درمان های خونسازی استفاده می شود كه این مصرف باید زیرنظر پزشك باشد). علاوه بر این پزشكان یك یا چند تا از فسفات های غیرآلی را كه در زیر نام برده شده است و سمی نیست، توصیه می كنند:
فسفات پتاسیم دی بازیك
فسفات پتاسیم مونوبازیك
فسفات سدیم دی بازیك
فسفات سدیم مونوبازیك
فسفات سدیم تری بازیك

نحوه مصرف

اگر زیر 24 سال سن دارید و یا این كه حامله یا شیرده هستید روزانه به 1200 میلی گرم فسفر نیاز دارید. برای افراد دیگر حد مجاز توصیه شده ی روزانه 800 میلی گرم است. چون اغلب نیاز بدن به فسفر از طریق رژیم غذایی تأمین می شود، جای هیچ گونه نگرانی در مورد مصرف مكمل های فسفر وجود ندارد. مسأله مهمتر این است كه شما بر روی غذایی كه می خورید دقت كنید تا تعادل مناسبی از كلسیم و فسفر در رژیم غذایی شما وجود داشته باشد. كم كردن گوشت و جایگزین كردن با نوشابه های سبك می تواند عدم تعادل بین كلسیم و فسفر را اصلاح كند. در همین زمان شما باید دقت كنید كه كلسیم كافی مورد نیاز بدن را در رژیم غذایی جای دهید كه اغلب كار مشكلی است.

موارد احتیاط

مصرف روزانه بیش از 1 گرم فسفر می تواند باعث مسمومیت شود. مصرف زیاد فسفر می تواند منجر به اسهال و كلسیفیكاسیون (سخت شدن) اعضا و بافت نرم شده و توانایی جذب آهن، كلسیم، منیزیوم و روی را توسط بدن كاهش دهد. اگر شما ورزشكار هستید و از مكمل های حاوی فسفات استفاده می كنید، باید دقت كنید كه از این مكمل ها فقط باید به صورت گاه گاهی استفاده كنید.
متخصصین تغذیه یك میزان مساوی از كلسیم و فسفر را در رژیم غذایی توصیه می كنند، اما رژیم غذایی تیپیك آمریكایی حاوی كلسیم كم و فسفر زیاد (میزان فسفر 2 تا 4 برابر كلسیم) است. علت این امر بسیار ساده است. گوشت قرمز و مرغ و بوقلمون حاوی فسفر به میزان 10 تا 20 برابر میزان كلسیم آن است، و آشامیدنی های حاوی كربنات مانند "كولا" حدود 500 میلی گرم فسفر در هر بار مصرف دارد.
وقتی در سیستم شما فسفر بیشتر از كلسیم باشد، بدن كلسیم ذخیره شده داخل استخوانها را برداشت می كند تا عمل كرد طبیعی بدن انجام شود. این امر منجر به كاهش توده استخوانی و در نتیجه شكنندگی استخوان و یا مشكلات لثه و دندانها می شود. پایین بودن نسبت كلسیم به فسفر هم چنین باعث افزایش خطر فشار خون بالا و سرطان كولوركتال می شود.
یك تعادل مناسب بین كلسیم و فسفر رژیم غذایی می تواند باعث كاهش استرس، كاهش خطر پوكی استخوان و بهبود علایم آرتروز و دیگر مشكلاتی شود كه مرتبط با توانایی بدن در استفاده از كلسیم است.

تداخل های احتمالی

موارد زیر می تواند به كمبود فسفر كمك كند:

آلبومین شامل آنتاسید

آهن
منیزیوم
ناكافی بودن ویتامین «دی»
برای اطلاعات بیشتر در مورد فسفر با پزشك معالج مشورت كنید.
منبع: www.in-pezeshk.blogfa.com
/خ