اینترنت اشیاء
صفحه لمسی موجود بر روی یک تلفن همراه، رایانه یا یک دستگاه دیگر (حتی یک فرمان صوتی) ممکن است برای کنترل وسایل، دستگاه‌های پزشکی، ترموستات و ... کافی باشد. طیف گسترده‌ای از چنین محصولات و فرایندهایی در حال حاضر در حال اتصال به اینترنت هستند.
توپ بسکتبال هوشمند مانند یک توپ بسکتبال معمولی به نظر می‌رسد. اما در واقع بیش از یک توپ معمولی می‌باشد. در طول بازی، توپ به شما می‌گوید که یک فرد توپ را دریبل و پرتاب می‌کند. همچنین قوس یک ضربه را اندازه می‌گیرد و این اطلاعات را به گوشی هوشمند کاربر ارسال می‌کند. سپس این گوشی از یک برنامه نرم افزاری برای تجزیه و تحلیل بازی یک بازیکن استفاده می‌کند. سپس این برنامه راهنمایی‌هایی را برای ضربه زدن بهتر به توپ ارائه می‌دهد.
اینترنت چیزی است که اشیاء عادی را می‌تواند به اشیاء "هوشمند" تبدیل کند که محیط هایشان را اندازه گیری می‌کنند و با آنها ارتباط برقرار می‌کنند. به طور مثال یخچال و فریزر هوشمند برای نشان دادن آنچه در داخل آنهاست، چراغ هوشمند وقتی که در حال استفاده نیست خاموش می‌شود. توالت هوشمند اگر نشتی داشته باشد یا سرریز شود برای کاربر پیامک ارسال می‌کند. این دستگاه‌ها ممکن است از طریق تلفن‌های هوشمند یا شبکه‌های هوشمند خانگی با کاربران ارتباط برقرار کنند.
مانند هر پیشرفت جدیدی در دنیای فن آوری، اینترنت هیجان و چالش را به ارمغان می‌آورد. وعده‌های آن شامل مراقبت‌های بهداشتی بهتر، صرفه جویی در مصرف انرژی و جهان متصل به هم است. یکی از چالش‌های بزرگ آن حفظ اطلاعات کاربران از دسترس هکرها است.
در حال حاضر اتومبیل‌ها، اسباب بازی‌ها، بیلبوردها، لوازم خانگی و چراغ‌ها آنلاین هستند. بنابراین حتی دامداران می‌توانند دستگاه‌هایی به حیوانات خود برای ارزیابی سلامتی گله متصل کنند. اگر یک گاو تب کند یا در حال زایمان باشد، دستگاه بلافاصله به دامدار هشدار می‌دهد.
توپ بسکتبال هوشمند مانند یک توپ بسکتبال معمولی به نظر می‌رسد. اما در واقع بیش از یک توپ معمولی می‌باشد. در طول بازی، توپ به شما می‌گوید که یک فرد توپ را دریبل و پرتاب می‌کند. همچنین قوس یک ضربه را اندازه می‌گیرد و این اطلاعات را به گوشی هوشمند کاربر ارسال می‌کند. سپس این گوشی از یک برنامه نرم افزاری برای تجزیه و تحلیل بازی یک بازیکن استفاده می‌کند. سپس این برنامه راهنمایی‌هایی را برای ضربه زدن بهتر به توپ ارائه می‌دهد.
اینترنت چیزی است که اشیاء عادی را می‌تواند به اشیاء "هوشمند" تبدیل کند که محیط هایشان را اندازه گیری می‌کنند و با آنها ارتباط برقرار می‌کنند. به طور مثال یخچال و فریزر هوشمند برای نشان دادن آنچه در داخل آنهاست، چراغ هوشمند وقتی که در حال استفاده نیست خاموش می‌شود. توالت هوشمند اگر نشتی داشته باشد یا سرریز شود برای کاربر پیامک ارسال می‌کند. این دستگاه‌ها ممکن است از طریق تلفن‌های هوشمند یا شبکه‌های هوشمند خانگی با کاربران ارتباط برقرار کنند.
مانند هر پیشرفت جدیدی در دنیای فن آوری، اینترنت هیجان و چالش را به ارمغان می‌آورد. وعده‌های آن شامل مراقبت‌های بهداشتی بهتر، صرفه جویی در مصرف انرژی و جهان متصل به هم است. یکی از چالش‌های بزرگ آن حفظ اطلاعات کاربران از دسترس هکرها است.
در حال حاضر اتومبیل‌ها، اسباب بازی‌ها، بیلبوردها، لوازم خانگی و چراغ‌ها آنلاین هستند. بنابراین حتی دامداران می‌توانند دستگاه‌هایی به حیوانات خود برای ارزیابی سلامتی گله متصل کنند. اگر یک گاو تب کند یا در حال زایمان باشد، دستگاه بلافاصله به دامدار هشدار می‌دهد.
گاو هوشمند
گاودارها می‌توانند حلقه‌های هوشمند، برچسب‌های RFID یا باندهایی به پای گاوها برای نظارت بر سلامتی آنها متصل کنند.
نسل ارتباطات
کامپیوترهای نسل اول ارتباطات، محاسبات پایه را به ارمغان آوردند. در دهه 1950 تنها شرکت‌ها از کامپیوتر استفاده می‌کردند و کامپیوترهای شخصی در دهه‌های 1980 و 1990 در خانه‌ها ظاهر شدند.
موج دوم، که در آغاز قرن بیست و یکم آغاز شد، درباره ارتباطات بود. مردم شروع به استفاده گسترده از اینترنت و گوشی‌های هوشمند کردند. با استفاده از این دو تکنولوژی، مردم اکنون می‌توانند تقریبا در هر کجا آنلاین باشند.
موج سوم، اینترنت اشیاء است. این یکی دیگر از تغییرات عمده‌ای است که وعده داده شده است. کامپیوترها بخشی از اشیایی می‌شوند که به طور روزمره از آنها استفاده می‌کنیم. بسیاری از پیشرفت‌های تکنولوژیکی باعث ساخت دستگاه‌های هوشمند شده است. به عنوان مثال، تکنولوژی بی سیم اجازه می‌دهد تا ما اطلاعات را از طریق شبکه‌های اینترنتی بدون کابل ارسال کنیم. کامپیوترها نیز ارزان‌تر، کوچکتر و قدرتمندتر شده‌اند.
امروزه گوشی هوشمند در جیب شما قوی‌تر از یک ابرکامپیوتر 20 سال پیش قدرتمندتر است. به اضافه اینکه تکنولوژی برای آنلاین قرار دادن اجسام عادی به مدت طولانی در اطراف خود قابلیت بهتری دارد و امروزه این هزینه بسیار کم است.
در سال 2008، جامعه به یک نقطه عطف مهم تبدیل شد. تعداد دستگاه‌هایی که به اینترنت متصل بودند به بیش از جمعیت انسانی رسید. در آن زمان، جمعیت جهان حدود 6.7 میلیارد نفر بود. طبق پیش بینی‌های شرکت گارتنر، بیش از 20 میلیارد دستگاه تا سال 2020 آنلاین می‌شوند.
ماریا ابلینگ می‌خواهد مردم بدانند که چه چیزی باعث هوشمند بودن اشیاء هوشمند می‌شود. او دانشمند رایانه در مرکز تحقیقات آی بی ام توماس واتسون در نیویورک است. او در حال توسعه نرم افزاری برای دستگاه‌های هوشمند است.
او می‌گوید: برخی از مردم دوست دارند از این ابزارها استفاده کنند و از آن شگفت زده می‌شوند. اما من فکر می‌کنم دیدن چگونگی کارکرد آنها خیلی بیشتر سرگرم کننده است.
یک دستگاه پزشکی هوشمند ممکن است از سنسورها برای اندازه گیری فشار خون، پالس یا سطح اکسیژن خون استفاده کند. عروسکی به نام باربی از دوربین‌ها و میکروفون‌هایی برای تشخیص یک کودک و صحبت با او استفاده می‌کند. یخچال هوشمند تصاویری از محتویات خود را با یک دوربین گرفته و نمایش می‌دهد.
موج دوم، که در آغاز قرن بیست و یکم آغاز شد، درباره ارتباطات بود. مردم شروع به استفاده گسترده از اینترنت و گوشی‌های هوشمند کردند. با استفاده از این دو تکنولوژی، مردم اکنون می‌توانند تقریبا در هر کجا آنلاین باشند.
موج سوم، اینترنت اشیاء است. این یکی دیگر از تغییرات عمده‌ای است که وعده داده شده است. کامپیوترها بخشی از اشیایی می‌شوند که به طور روزمره از آنها استفاده می‌کنیم. بسیاری از پیشرفت‌های تکنولوژیکی باعث ساخت دستگاه‌های هوشمند شده است. به عنوان مثال، تکنولوژی بی سیم اجازه می‌دهد تا ما اطلاعات را از طریق شبکه‌های اینترنتی بدون کابل ارسال کنیم. کامپیوترها نیز ارزان‌تر، کوچکتر و قدرتمندتر شده‌اند.
امروزه گوشی هوشمند در جیب شما قوی‌تر از یک ابرکامپیوتر 20 سال پیش قدرتمندتر است. به اضافه اینکه تکنولوژی برای آنلاین قرار دادن اجسام عادی به مدت طولانی در اطراف خود قابلیت بهتری دارد و امروزه این هزینه بسیار کم است.
در سال 2008، جامعه به یک نقطه عطف مهم تبدیل شد. تعداد دستگاه‌هایی که به اینترنت متصل بودند به بیش از جمعیت انسانی رسید. در آن زمان، جمعیت جهان حدود 6.7 میلیارد نفر بود. طبق پیش بینی‌های شرکت گارتنر، بیش از 20 میلیارد دستگاه تا سال 2020 آنلاین می‌شوند.
ماریا ابلینگ می‌خواهد مردم بدانند که چه چیزی باعث هوشمند بودن اشیاء هوشمند می‌شود. او دانشمند رایانه در مرکز تحقیقات آی بی ام توماس واتسون در نیویورک است. او در حال توسعه نرم افزاری برای دستگاه‌های هوشمند است.
او می‌گوید: برخی از مردم دوست دارند از این ابزارها استفاده کنند و از آن شگفت زده می‌شوند. اما من فکر می‌کنم دیدن چگونگی کارکرد آنها خیلی بیشتر سرگرم کننده است.
یک دستگاه پزشکی هوشمند ممکن است از سنسورها برای اندازه گیری فشار خون، پالس یا سطح اکسیژن خون استفاده کند. عروسکی به نام باربی از دوربین‌ها و میکروفون‌هایی برای تشخیص یک کودک و صحبت با او استفاده می‌کند. یخچال هوشمند تصاویری از محتویات خود را با یک دوربین گرفته و نمایش می‌دهد.
خانه هوشمند
یک خانه هوشمند دستگاه‌ها و سیستم‌های امنیتی را به اینترنت متصل می‌کند تا بتوانند با یکدیگر ارتباط داشته باشند و به صاحب خانه هشدار می‌دهد که چه مشکلی وجود دارد. یا مالک آن خانه می‌تواند از یک برنامه هوشمند برای روشن کردن چراغ یا تنظیم کردن ترموستات استفاده کند.
یک خانه هوشمند از سنسورهای زیادی استفاده می‌کند. یکی ممکن است دمای خانه را اندازه گیری کند، یکی دیگر نور سنج است. خانه هوشمند می‌تواند افرادی که در آنجا زندگی می‌کنند را مشاهده کند و امنیت، انرژی و راحتی بیشتری داشته باشد.
هر شیء که اینترنت دارد نیاز به یک روش برای به اشتراک گذاشتن داده‌های جمع آوری شده خود دارد. بعضی از داده‌ها را با استفاده از امواج رادیویی، که نوعی تابش کم قدرت است، ارسال می‌کنند. این تکنولوژی، شناسایی فرکانس رادیویی یا RFID نامیده می‌شود. یک تراشه RFID در یک شیء می‌تواند اطلاعاتی را که دستگاه دیگری دارد، بخواند و ذخیره کند. (به عنوان مثال از تراشه‌های RFID در حیوانات خانگی به عنوان یک کارت شناسایی استفاده می‌کنند).
این سنسورها و وسایل ارتباطی ارزان و در دسترس هستند. این بدان معنی است که تقریبا هر کسی که کمی مهارت در برنامه نویسی کامپیوتری دارد، می‌تواند یک دستگاه هوشمند بسازد.بسیاری از اشیاء هوشمند مانند توپ بسکتبال هوشمند از RFID استفاده نمی‌کنند. در عوض، آنها به یک گوشی هوشمند یا دستگاه دیگری با استفاده از ارتباطات بی سیم متصل می‌شوند. این شبیه نحوه اتصال یک کامپیوتر به یک شبکه بی سیم است.
این سنسورها و وسایل ارتباطی ارزان و در دسترس هستند. این بدان معنی است که تقریبا هر کسی که کمی مهارت در برنامه نویسی کامپیوتری دارد، می‌تواند یک دستگاه هوشمند بسازد.
پس شما برای ایجاد محصولات هوشمند، فقط نیاز به یک ایده هوشمندانه داشته و نیازی به دانش کامپیوتری بسیار زیاد ندارید.
یک خانه هوشمند از سنسورهای زیادی استفاده می‌کند. یکی ممکن است دمای خانه را اندازه گیری کند، یکی دیگر نور سنج است. خانه هوشمند می‌تواند افرادی که در آنجا زندگی می‌کنند را مشاهده کند و امنیت، انرژی و راحتی بیشتری داشته باشد.
هر شیء که اینترنت دارد نیاز به یک روش برای به اشتراک گذاشتن داده‌های جمع آوری شده خود دارد. بعضی از داده‌ها را با استفاده از امواج رادیویی، که نوعی تابش کم قدرت است، ارسال می‌کنند. این تکنولوژی، شناسایی فرکانس رادیویی یا RFID نامیده می‌شود. یک تراشه RFID در یک شیء می‌تواند اطلاعاتی را که دستگاه دیگری دارد، بخواند و ذخیره کند. (به عنوان مثال از تراشه‌های RFID در حیوانات خانگی به عنوان یک کارت شناسایی استفاده می‌کنند).
این سنسورها و وسایل ارتباطی ارزان و در دسترس هستند. این بدان معنی است که تقریبا هر کسی که کمی مهارت در برنامه نویسی کامپیوتری دارد، می‌تواند یک دستگاه هوشمند بسازد.بسیاری از اشیاء هوشمند مانند توپ بسکتبال هوشمند از RFID استفاده نمی‌کنند. در عوض، آنها به یک گوشی هوشمند یا دستگاه دیگری با استفاده از ارتباطات بی سیم متصل می‌شوند. این شبیه نحوه اتصال یک کامپیوتر به یک شبکه بی سیم است.
این سنسورها و وسایل ارتباطی ارزان و در دسترس هستند. این بدان معنی است که تقریبا هر کسی که کمی مهارت در برنامه نویسی کامپیوتری دارد، می‌تواند یک دستگاه هوشمند بسازد.
پس شما برای ایجاد محصولات هوشمند، فقط نیاز به یک ایده هوشمندانه داشته و نیازی به دانش کامپیوتری بسیار زیاد ندارید.
منبع: سایت ساینس نیوز فور استیودنتس
