شپش ناحیه تناسلی

شپش های ناحیه تناسلی، که معمولاً خرچنگ نامیده می شوند، حشرات ریز هستند که در ناحیه تناسلی شما یافت می شوند. آنها نوع متفاوتی از شپش سر و شپش بدن هستند. اندازه آنها 1.6 میلی متر یا کمتر است.

متداول ترین علت ابتلا به شپش های ناحیه تناسلی از طریق مقاربت جنسی است. در کودکان، شپش های پوستی ممکن است در ابرو یا مژگان آنها دیده شود و می تواند نشانه سوء استفاده جنسی باشد. با این حال ، ممکن است پس از به اشتراک گذاشتن لباس ، ملافه و یا حوله با شخص آلوده ، گرفتن شپش های تناسلی انجام شود.

شپش های تناسلی از خون شما تغذیه می کنند و نیش آنها می تواند باعث خارش شدید شود. درمان شامل استفاده از کرم های بدون نسخه و لوسیون هایی است که انگل ها و تخم آنها را از بین می برد.1

علت ابتلا به شپش عانه چیست؟

شپش عانه معمولاً از طریق تماس بدنی در حین مقاربت جنسی منتقل می شود. همچنین تماس با پتو، حوله، ملحفه یا لباس افراد مبتلا به شپش عانه، باعث انتقال این حشره به افراد سالم می شود.

شپش های بالغ تخم های خود را روی ساقه مو، نزدیک پوست قرار می دهند. به این تخم ها nits گفته می شود. هفت تا 10 روز بعد، شپش ها از تخم خارج شده و با تغذیه از خون شما به تدریج بزرگ تر می شوند. شپش ها می توانند یک تا دو روز بدون مواد غذایی زندگی کنند.

برخلاف تصورات رایج، امکان آلودگی به شپش عانه از طریق تماس با صندلی توالت فرنگی وجود ندارد. شپش عانه معمولاً از بدن میزبان نمیفتد مگر اینکه مرده باشد. همچنین شپش ها نمی توانند مانند کک از یک شخص به شخص دیگر بپرند.

اگر به شپش عانه مبتلا هستید اجازه ندهید فرزندانتان در رختخواب شما بخوابند. کودکان ممکن است پس از خوابیدن در تخت خواب فرد آلوده، دچار عفونت شوند. در کودکان به دلیل نداشتن مو در ناحیه تناسلی، شپش ها معمولاً در مژه ها و ابروها زندگی می کنند. وجود شپش عانه در یک کودک می تواند نشان دهنده سوء استفاده جنسی از کودک باشد.2

علائم شپش ناحیه تناسلی

اگر شپش ناحیه تناسلی (خرچنگ) دارید ، ممکن است دچار خارش شدید در ناحیه تناسلی خود شوید. شپش ناحیه تناسلی می توانند با موهای درشت بدن از مناطق دیگر پخش شوند ، از جمله:

پاها

سینه

زیر بغل

ریش یا سبیل

مژه یا ابرو، بیشتر در کودکان.1

عوامل خطر ابتلا به شپش عانه

فعال بودن زیاد از نظر جنسی

داشتن بیش از یک شریک جنسی

داشتن روابط جنسی با شخص آلوده

استفاده از حوله، ملافه، یا لباس مشترک.2

چه زمانی برای شپش ناحیه تناسلی به پزشک مراجعه کنید

در صورتی که:

محصولات بدون نسخه شپش ها را از بین نمی برند

دوران بارداری

هر نوع ساییدگی یا خراش پوستی دارید.1

درمان شپش ناحیه تناسلی

پیشنهاد ما به شما این است که به متخصص بیماری های مقاربتی مراجعه کنید. پزشکان عمومی ممکن است به خاطر تجربه کمتر در این زمینه، این بیماری را با گال و یا سایر عواملی که باعث سوزش پوست می شوند اشتباه بگیرند.

در مورد شپش ناحیه تناسلی، خوددرمانی بسیار شایع است. البته بهترین کار برای هر نوع بیماری و ناخوشی اجتناب از خوددرمانی و مراجعه به پزشک است. به هر حال در صورت خوددرمانی اطلاعات نوشته شده بر روی برچسب دارو ها را با دقت بخوانید. برخی از داروها برای همه (از جمله مادران شیرده) مناسب نیستند. حتما توضیحات پزشک داروساز را نیز با دقت گوش داده و عمل کنید.

شانه کردن تمام موهای بدنتان به کمک یک شانه با دندانه های نزدیک به هم نیز می تواند گزینه خوبی برای جدا کردن شپش ها و تخم های آنها باشد.

خوددرمانی و یا درمان های خانگی به هیچ عنوان برای درمان ابتلای چشم ها به شپش ناحیه تناسلی مناسب نیستند. لذا در این زمینه حتما به پزشک مراجعه کنید.

درمان شپش عانه پیش از هر چیز تمیز کردن لباس و ملافه هایتان است.

از لوسیون ها، پمادها و شامپوهای موضعی و بدون نسخه می توان برای درمان شپش شرمگاهی استفاده کرد. این روش های درمانی شامل لوسیون های پرمترین: RID ، Nix و A-200 است. زنان باردار یا شیرده مبتلا به شپش عانه باید قبل از مصرف دارو حتما با پزشک خود مشورت کنند.

در صورتی که ابتلا به شپش خفیف باشد، آلودگی معمولا سریع تر برطرف می شود. ناحیه تناسلی خود را کاملا بشویید. دستورالعمل ها را بخوانید تا بفهمید که دقیقاً چه مقدار دارو باید مصرف کنید. همچنین باید بدانید که دارو چه مدت باید بر روی پوست شما باقی بماند. اگر راه حل های موضعی موثر واقع نشد، ممکن است پزشک داروهای دیگری را برای درمان شما تجویز کند.

حتی پس از درمان موفقیت آمیز، ممکن است چند تخم شپش سرسخت به موهای شما بچسبد. با استفاده از موچین، هرگونه ذره باقی مانده از شپش ها را بردارید. درمان های خانگی مانند اصلاح و حمام های گرم برای درمان شپش موثر نیستند. شپش به راحتی از آب و صابون معمولی جان سالم به در می برد.

اگر چند نفر از خانواده شما به شپش عانه مبتلا شده اند، درمان را همزمان با هم شروع کنید. این کار به پیشگیری از عفونت مجدد کمک می کند.

همچنین باید خانه خود را از هر گونه آلودگی تمیز کنید. کل خانه را جاروبرقی بکشید. حمام را با محلول سفید کننده تمیز کنید. تمام حوله ها، ملافه ها و لباس ها را در آب گرم شسته و آنها را با استفاده از بالاترین دما خشک کنید. اگر وقت کافی برای شستن یا خشک کردن یک لباس ندارید، آن را به مدت 72 ساعت در یک کیسه پلاستیکی مهر و موم کنید. بخور دادن وسایل خانه معمولا ضروری نبوده و تاثیری در برطرف کردن شپش ها ندارد.

در صورت زنده ماندن شپش ها ممکن است به داروهای قوی تری نیاز داشته باشید. این داروها عبارتند از:

لوسیون مالاتیون (Malathion Ovide)

لوسیونی موضعی است که به مدت 8 تا 12 ساعت در مناطق آلوده به شپش استفاده می شود.

ایورمکتین (استرومکتول)

دارویی به شکل قرص است که به صورت خوراکی مصرف می شود. ممکن است 10 روز بعد از شروع درمان، پزشک مقدار دوز مصرفی شما را تغییر دهد.

شامپوی لیندان

قوی ترین محصول در میان داروهای شپش عانه، یک نوع شامپو به نام لیندان است. این شامپو باعث تشنج و در نتیجه مرگ شپش ها می شود. ابتدا ناحیه تناسلی خود را به این شامپو آغشته کنید. شامپو باید به مدت 5 دقیقه بر روی ناحیه تناسلی باقی بماند. پس از 5 دقیقه می توانید شامپو را بشویید.

خانم های مبتلا به شپش عانه که در دوران بارداری یا شیردهی هستند باید پیش از مصرف محصول با پزشک متخصص زنان مشورت کنند. شامپوی لیندان می تواند شپش و تخم های آنها را از بین ببرد، اما برای مغز و سیستم عصبی انسان سمی است. افراد آلوده به شپش عانه فقط در صورت نتیجه نگرفتن از سایر روش های درمانی باید از شامپوی لیندان استفاده کنند.

برای نوزادان و کودکان، افراد مسن، کسانی که مستعد تشنج هستند، افرادی که مشکلات پوستی دارند و افراد بسیار لاغر مناسب نیست. زنان نباید در دوران بارداری یا شیردهی از آن استفاده کنند.

دستورالعمل های دقیق استفاده از داروها متفاوت است، اما روند کلی به شرح زیر است:

ابتدا ناحیه آلوده به شپش را شسته و با حوله خشک کنید.

داروها را به ناحیه تناسلی بمالید طوری که موهای عانه کاملا با داروها آغشته شوند.

دارو باید طبق دستورالعمل حداقل 5 به مدت دقیقه در ناحیه تناسلی باقی مانده و سپس شسته شود.

در صورتی که شپش ها با چشم قابل مشاهده هستند، آنها را با یک موچین یا شانه از روی موها جدا کنید.

در صورت آلوده شدن مژه ها به شپش عانه، می توانید آنها به راحتی دیده و با موچین بیرون بکشید. اما به دلیل خطرات احتمالی و آسیب به چشم ها، بهترین گزینه مراجعه به پزشک است.

ممکن است پزشک داروی مخصوص شپش برای ناحیه چشم تجویز کند. از شامپوهای شپش معمولی در اطراف چشم استفاده نکنید. از پزشک در مورد روش های درمانی شپش سوال کنید، زیرا داروهایی که برای موهای بدن مناسب هستند ممکن است برای استفاده در صورت مضر باشند.

در صورتی که بدن شما نسبت به خارش شپش ها واکنش آلرژیک نشان دهد، ممکن است خارش تا دو هفته ادامه پیدا کند. در صورت مشاهده تورم، تغییر رنگ پوست یا زخم شدن پوست در اثر خارش زیاد با پزشک خود تماس بگیرید.

به طور کلی افراد مبتلا به شپش باید موارد زیر را رعایت کنند:

تا زمان از بین رفتن شپش از تماس جنسی با دیگران خودداری کنید.

بیمار بودن خود را به شریک جنسی یا افرادی که ممکن است از نزدیک با هم ارتباط داشته باشید، اطلاع دهید.

حتی اگر به نظر برسد که شپش از بین رفته است، فرد باید درمان خود را ادامه دهد. زیرا در صورت باقی ماندن تخمک، ممکن است تخم ها باز شده و چرخه جدیدی از زندگی را شروع کنند. اگر داروهای تجویز شده شپش ها را از بین نبرد، پزشک ممکن است پزشک لوسیون یا شامپوهای قوی تری را برای شما تجویز کند.3

عوارض شپش ناحیه تناسلی

آلودگی به شپش ناحیه تناسلی معمولاً می تواند با یک لوسیون یا ژل برطرف می شود. با این حال ، آلودگی به شپش های ناحیه تناسلی گاهی منجر به عوارضی مانند:

تغییر رنگ پوست

لکه های آبی کم رنگ ممکن است در جایی که شپش ناحیه تناسلی به طور مداوم تغذیه می شوند ، ایجاد شود.

عفونتهای ثانویه

اگر نیش شپش باعث خراش پوست شما شود ، این زخم ها می توانند آلوده شوند.

سوزش چشم کودکانی که در مژه های خود شپش ناحیه تناسلی دارند ، ممکن است به نوعی چشم صورتی (ملتحمه) مبتلا شوند.1

روش های پیشگیری از آلودگی به شپش عانه

برای پیشگیری از آلودگی به شپش عانه، هرگز از لباس، ملافه یا حوله فرد مبتلا به شپش عام استفاده نکنید. علاوه بر آن تا زمان کامل شدن درمان به هیچ وجه تماس جنسی نداشته باشید.

پس از تشخیص شپش عانه، شریک جنسی قبلی و فعلی خود را در جریان بگذارید تا آنها نیز درمان شروع کنند.2

پینوشتها
1.www.beytoote.com
2.www.pezeshket.com
3.www.namnak.com