آويشن
نويسنده: سرور اسفندياري
آويشن درختچه اي کوتاه و پر شاخه است. شاخه هاي علفي آن پوشيده از برگ هايي در قسمت فوقاني ساقه است. گل هاي سفيد ريز آن به طور چتري و منفرد مي رويند. ميوه ي آن فندق چهار قسمتي است. آويشن گياهي است علفي با ساقه هاي کرک دارد و سفيد.
آويشن در انگليسي يکي از شناخته ترين گياهان دارويي است. گونه هاي مختلفي از آن در کوهستان هاي ايران مي رويد و نام هاي گوناگوني دارد. از جمله در همدان به آن آزربه و در کوخرد هرمزگان به آن اَوشُه مي گويند. آويشن در طب سنتي ايران و اروپا، مصرف دارويي دارد. از اين گياه علفي و معطر در صنايع غذايي، دارويي ، بهداشتي و آرايشي استفاده متنوعي مي شود . قسمت هاي دارويي اين گياه سرشاخه هاي آن و برگ خشک شده ي آن است. آويشن نام علمي Thymusيکي از گياهان دو لپه است. اين گياه از خانواده نعنائيان (Lamiaceae) و منشاء پيدايش آن مناطق درياي مديترانه است. اين گياه از گياهان چند ساله بوده تا ارتفاع 40سانتي متر رشد مي کند و بر روي شاخه هاي کوچک و چوبي اش، برگ هاي نوک تيز به رنگ سبز تيره مي رويد. از برگ هاي بسيار خوش عطر آن اغلب به عنوان ادويه يا دارو استفاده مي شود. از گل هاي سفيد متمايل به صورتي رنگ آن در تابستان بوي شامه نوازي به مشام مي رسد. گونه هاي بي شمار و متفاوتي از انواع گياه وجود دارد. عصاره اين گياه عطر تندي دارد و نوع تازه آن از عطر بيش تري برخوردار است.
منبع: نشريه ي پيام زن، شماره 216.
/ج
آويشن در انگليسي يکي از شناخته ترين گياهان دارويي است. گونه هاي مختلفي از آن در کوهستان هاي ايران مي رويد و نام هاي گوناگوني دارد. از جمله در همدان به آن آزربه و در کوخرد هرمزگان به آن اَوشُه مي گويند. آويشن در طب سنتي ايران و اروپا، مصرف دارويي دارد. از اين گياه علفي و معطر در صنايع غذايي، دارويي ، بهداشتي و آرايشي استفاده متنوعي مي شود . قسمت هاي دارويي اين گياه سرشاخه هاي آن و برگ خشک شده ي آن است. آويشن نام علمي Thymusيکي از گياهان دو لپه است. اين گياه از خانواده نعنائيان (Lamiaceae) و منشاء پيدايش آن مناطق درياي مديترانه است. اين گياه از گياهان چند ساله بوده تا ارتفاع 40سانتي متر رشد مي کند و بر روي شاخه هاي کوچک و چوبي اش، برگ هاي نوک تيز به رنگ سبز تيره مي رويد. از برگ هاي بسيار خوش عطر آن اغلب به عنوان ادويه يا دارو استفاده مي شود. از گل هاي سفيد متمايل به صورتي رنگ آن در تابستان بوي شامه نوازي به مشام مي رسد. گونه هاي بي شمار و متفاوتي از انواع گياه وجود دارد. عصاره اين گياه عطر تندي دارد و نوع تازه آن از عطر بيش تري برخوردار است.
جايگاه اين گياه در تاريخ
استفاده در آشپزي
آويشن در طب نوين
خواص دارويي
آويشن کوهي
آويشن باغي
منبع: نشريه ي پيام زن، شماره 216.
/ج