اي غم عشق تو آتش زده در خرمن دل

اي غم عشق تو آتش زده در خرمن دل شاعر : خواجوي کرماني وآتش هجر جگر سوز تو دود افکن دل اي غم عشق تو آتش زده در خرمن دل حلقه‌ي زلف شکن بر شکنت معدن دل چشمه‌ي نوش گهر پوش لبت چشمه‌ي جان ور کند ترک تو دل دست من و دامن دل گر کني قصد دلم دست من و دامن تو خون جان من دلسوخته در گردن دل جانم از دست دل ار غرقه‌ي خون جگرست تا شبستان سر زلف تو شد مسکن دل پرتو روي تو شد شمع شبستان دلم ز آتش روي دل افروز تو خون در تن دل بده آن آب چو آتش که بجوش آمده...