بنه چوگان ز دست اي دل که گمشد گوي در ميدان

بنه چوگان ز دست اي دل که گمشد گوي در ميدان شاعر : سنايي غزنوي چه خيزد گوي تنهايي زدن در پيش نامردان بنه چوگان ز دست اي دل که گمشد گوي در ميدان که چوگاني‌ست از تقدير و ميدانيست از ايمان چو گويي در خم چوگان فگن خود را به حکم او چو اين کردي و آن ديدي شوي چون گوي سرگردان بدين چوگان مدارا کن وز آن ميدان مکافا بين که بيني از ره حکمت جمال حضرت سلطان ز خود تا گم نگردي باز هرگز نيست اين ممکن رسيد آنجا کزو تا حق کماني بود و کمتر زان نه سيد بود کز هستي...