اي برده عقل ما اجل ناگهان تو

اي برده عقل ما اجل ناگهان تو شاعر : سنايي غزنوي وي در نقاب غيب نهان گشته جان تو اي برده عقل ما اجل ناگهان تو تابوت شوم روي شده بوستان تو اي شاخ نو شکفته ناگه ز چشم بد معزول مانده از سخن خوش زبان تو محروم گشته از گهر عقل جان تو با دزد عمر گشته قرين پاسبان تو جان تو پاسبان بقاي تو بوده باز خون مي‌گريست بر تو همي جانستان تو هنگام مرگ بهر جواني و نازکيت خر پشته‌ي گلين ز چه شد سايبان تو اي آفتاب جان من از لطف و روشني شاخ فراق رويدي از استخوان...