نه از اينجا نه از آنجا دل من برد مهي

نه از اينجا نه از آنجا دل من برد مهي شاعر : سنايي غزنوي زين گهر خنده نگاري و شکر بوسه شهي نه از اينجا نه از آنجا دل من برد مهي زين جگر خوار شگرفي و دلاويز مهي زين جهانساز ظريفي و جهانسوز بتي آفتابش رهي و کوکب سياره خهي مه که باشد که همي هر شب و هر روز کند به عجب گفت همي کينت نکو جايگهي ديد رضوان به خرابيش ز يک روز چو گنج روز عيد و شب قدر از حرکات کلهي زان رخ و زلف شب و روز نماينده رخش توبه‌اي بود برو از همه سوها گنهي گفتي آن هر شکن از...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

نه از اينجا نه از آنجا دل من برد مهي

شاعر : سنايي غزنوي

زين گهر خنده نگاري و شکر بوسه شهي		نه از اينجا نه از آنجا دل من برد مهي
زين جگر خوار شگرفي و دلاويز مهي		زين جهانساز ظريفي و جهانسوز بتي
آفتابش رهي و کوکب سياره خهي		مه که باشد که همي هر شب و هر روز کند
به عجب گفت همي کينت نکو جايگهي		ديد رضوان به خرابيش ز يک روز چو گنج
روز عيد و شب قدر از حرکات کلهي		زان رخ و زلف شب و روز نماينده رخش
توبه‌اي بود برو از همه سوها گنهي		گفتي آن هر شکن از زلف بر آن عارض او
نيز در دستم از آن پس جز لاحوال واهي		دل نازک به يکي طفل سپردم که نماند
صدهزاران ره وانگه خطر صدر رهي		دل و جان را زخم و حلقه‌ي او با رخ او
دل و چشمم ز دو زلفش سيهي بر سيهي		از بس انديشه‌ي زلفينش به غم در پوشيد
در ميان دو رخش دارم بر پادشهي		ديده با چهره‌ي او کرد حريفي تا من
دارم از محنت اين دل ز محبت گنهي		گر چه تاب گنهم نيست وليک از پي او
نيستي زادم ازو اينت قوي درد زهي		چون بپيوست غمش با رحم هستي من
که نبينم همي آن روي چو مه مه به مهي		همچو جوزام بمانده ز غمش روي به روي
نيست بر چهره‌ي او مر همه را پنج و دهي		چار طبعند و نه افلاک که پاينده‌ي حسن
ز اين چنين کهدان کم گير چو تو برگ گهي		گويم او را بروم گويد بر من بدو جو
کس نديدست چنين نادره در هيچ گهي		هست چون آب زنخدانش چهي از بر اوي
کس نديدست بدين بلعجبي آب چهي		آب ديدست همه خلق ز چه ليک به چشم
دارد آن چه مگر از چشمه‌ي خورشيد رهي		نور زايد همي از چاه زنخدانش نه آب
نه چنو ديده به عالم نه چو بهرامشهي		بسر او سنايي به نکويي و به عدل
همچنو ديده‌ي بهرام نديدست شهي		پادشاهي که به هفت اقليم از پنجم چرخ
رعبي از هيبت او وز همه عالم سپهي		ربعي از کشور او وز همه گردون حشري