قطره گم گردان چو دريا شد پديد

قطره گم گردان چو دريا شد پديد شاعر : عطار خانه ويران کن چو صحرا شد پديد قطره گم گردان چو دريا شد پديد هر که در قطره هويدا شد پديد گم نيارد گشت در دريا دمي قطره ماند گرچه دريا شد پديد گر کسي در قطره بودن بازماند کان که اينجا گم شد آنجا شد پديد گم شو اينجا از وجود خويش پاک کين چنين شد هر که فردا شد پديد ناپديد امروز شو از هرچه هست خاصه دايم روي زيبا شد پديد روي‌هاي زشت فاني محو به کان که پنهان گشت پيدا شد پديد دوشم از پيشان خطاب آمد...