دوش درآمد ز درم صبحگاه

دوش درآمد ز درم صبحگاه شاعر : عطار حلقه‌ي زلفش زده صف گرد ماه دوش درآمد ز درم صبحگاه کرده پريشان شکنش صد سپاه زلف پريشانش شکن کرده باز مژده رسان باد صبا صبحگاه از سر زلفش به دل عاشقان تا دلم از درد برآورد آه مست برم آمد و درديم داد توبه کني توبه بتر از گناه گفت رخم بين که گر از عشق من زين مي نوشين بدهي گاه گاه گفتمش اي جان چکنم تا مرا تا برسي زود بدين دستگاه گفت ز خود فاني مطلق بباش گرچه بگردي تو نگردي تباه گر بخورندت به مترس...