گر تو نسيمي ز زلف يار نيابي

گر تو نسيمي ز زلف يار نيابي شاعر : عطار تا به ابد رد شوي و بار نيابي گر تو نسيمي ز زلف يار نيابي گنج حقيقت کم از هزار نيابي يک دم اگر بوي زلف او به تو آيد تا ابد آن حلقه را شمار نيابي ليک اگر بنگري به حلقه‌ي زلفش ليک درين پرده پود و تار نيابي هر دو جهان پرده‌اي است پيش رخ تو پرده بدر گرچه پرده‌دار نيابي حجله سرايي است پيش روي تو پرده ره به عدم بر تو تا غبار نيابي هرچه وجودي گرفت جمله غبار است تا نشوي گم ز خويش يار نيابي يافتن يار...

شنبه، 6 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

گر تو نسيمي ز زلف يار نيابي

شاعر : عطار

تا به ابد رد شوي و بار نيابي		گر تو نسيمي ز زلف يار نيابي
گنج حقيقت کم از هزار نيابي		يک دم اگر بوي زلف او به تو آيد
تا ابد آن حلقه را شمار نيابي		ليک اگر بنگري به حلقه‌ي زلفش
ليک درين پرده پود و تار نيابي		هر دو جهان پرده‌اي است پيش رخ تو
پرده بدر گرچه پرده‌دار نيابي		حجله سرايي است پيش روي تو پرده
ره به عدم بر تو تا غبار نيابي		هرچه وجودي گرفت جمله غبار است
تا نشوي گم ز خويش يار نيابي		يافتن يار چيست گم شدن تو
غور چنين غار آشکار نيابي		غار غرور است در نهاد تو پنهان
غرقه شوي بوي يار غار نيابي		گر نشوي آشناي او تو درين غار
بگذري از هر دو و قرار نيابي		گر شودت ملک هر دو کون ميسر
جز غم او ملک پايدار نيابي		ملک غمش بهتر است از دو جهان زانک
زانکه ازين به تو غمگسار نيابي		گر غم او هست ذره‌ايت مخور غم
ورنه به جان هيچ زينهار نيابي		هرچه که فرمود عشق رو تو به جان کن
مي به نترسي که روزگار نيابي		مي فکني کار عشق جمله به فردا
زانکه چو شد عمر وقت کار نيابي		پاي به ره در نه و ز کار مکش سر
در همه عالم چو خواستگار نيابي		بي‌ادب آنجا مرو وگرنه کشندت
زانکه درين راه يک سوار نيابي		سر چه فرازي پياده شو ز وجودت
تا سر صد صد بزرگوار نيابي		يک قدم اين جايگاه بر نتوان داشت
کين ره جانسوز را کنار نيابي		تو نتواني که راه عشق کني قطع
خاصه تو زان سالکي که خار نيابي		چند روي اي فريد در پي آن گل