موي به من ده که نيست قوت موري مرا

موي به من ده که نيست قوت موري مرا شاعر : عطار گر من چون مور را دست به مويت رسيد موي به من ده که نيست قوت موري مرا موي تو اين مور را قوت پيلي دهد مور کنم پيل را موي کشان در هوا کرد دلم موي تو تنگ‌تر از چشم مور مور ضعيف توام موي به من کن رها سر چه کشي همچو موي از من چون مورچه کور شود چشم مور موي تواش در قفا شاه محمد که مور بست نطاقش به موي موي به موري سپار پيش سليمان بيا مور نيازرد ازو يک سر موي اي عجب زانکه ازو مور را نيست به مويي عنا...

شنبه، 6 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

موي به من ده که نيست قوت موري مرا

شاعر : عطار

گر من چون مور را دست به مويت رسيد		موي به من ده که نيست قوت موري مرا
موي تو اين مور را قوت پيلي دهد		مور کنم پيل را موي کشان در هوا
کرد دلم موي تو تنگ‌تر از چشم مور		مور ضعيف توام موي به من کن رها
سر چه کشي همچو موي از من چون مورچه		کور شود چشم مور موي تواش در قفا
شاه محمد که مور بست نطاقش به موي		موي به موري سپار پيش سليمان بيا
مور نيازرد ازو يک سر موي اي عجب		زانکه ازو مور را نيست به مويي عنا
مور اگر بندگيش يک سر مو يافتي		زانکه به موري نداد مالش موري رضا
مور و ملخ ديده‌اي موي شکافان به جنگ		موي بکندي ز سر مور شدي اژدها
هر که کند کش چو موي در حق مور رهش		مور و ملخ جنگ اوست موي شکاف از دغا
گر به جهان در چو مور حاسد جويي چو مو		دانه کشد هم چو مور از سر موي آن گدا
ور سر مويي کشد دشمن چون مور سر		موي کشانش کند مور صفت مبتلا
خصم که مورش شمرد زانکه چو مويي نيافت		پي سپر آيد چومور از سر موي از قضا
اي تو سليمان مور چند که در شرح مو		هر بن موييش کرد خانه‌ي موري فنا
قامت عطار شد در صفت موي تو		موي شکافي ز مور خوش بود اندر ثنا
تا که بود پاي مور چون سر مويي ضعيف		راست چو موري نحيف گوژ چو مويي دو تا
مورچه‌ي خط تو، کرد چو موري مرا		خصم تو را باد موي خانه‌ي موريش جا
روي تو با موي و خط مور و سليمان به هم		کي کند اي مشک مو مور تو چندين جفا
چون به بر مه رسيد مورچه بر روي تو		موي تو هندو لقب مور تو طوطي لقا
ماه از آن موي زلف تيره شود همچو مور		گر رسن مه بديد مورچه موي تو را
موي ميانم چو مور لاجرم اندر هوات		مشک از آن مور شب موي برد بر خطا
سست‌تر از موي مور نيستمي گر ز تو		يک يک مويم چو مور بست کمر بر وفا
ز آرزوي موي تو هست مرا حرص مور		با سر مويي رسيد با بر موري به ما
چبود اگر موي تو در کف موري فتد		موي بدين مور ده تا برهد از بلا