آن كس كه منزلت خويش نشناسد به هلاكت رسد.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
هَلَكَ امْرُؤٌ لَمْ يَعْرِفْ قَدْ

صبر به اندازه مصيبت فرود آيد، و آن كه به هنگام مصيبت خود را زند اجرش ضايع گردد.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
يَنْزِلُ الصَّبْرُ عَلَى قَدْرِ الْمُصِيبَةِ وَ مَنْ ضَرَبَ يَدَهُ عَلَى فَخِذِهِ عِنْدَ مُصِيبَتِهِ حَبِطَ أَجْرُهُ؛

چه بسيار روزه داري كه از روزه اش جز گرسنگي و تشنگي سودي نبرد، و چه بسيار نمازگزاري كه از بپا خاستنش جز رنج و بيداري او را حاصلي

امام علی علیه السّلام فرمودند:
كَمْ مِنْ صَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَاءُ وَ كَمْ مِنْ قَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ قِيَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ حَبَّذَا نَوْمُ الْأَكْيَاسِ وَ إِفْطَارُهُمْ؛

كمك الهي، به اندازه تلاش آدمي رسد.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
تَنْزِلُ الْمَعُونَةُ عَلَى قَدْرِ الْمَئُونَةِ؛

آن كه به اندازه خرج كند تهيدست نشود.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَا عَالَ امْرُؤٌ اقْتَصَدَ؛

كمي عائله، افزايشِ توانگري است، و اظهار دوستي، نيمي از عقل است، و اندوه پذيري نيمي از پيري است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
قِلَّةُ الْعِيَالِ أَحَدُ الْيَسَارَيْنِ وَ التَّوَدُّدُ نِصْفُ الْعَقْلِ وَ الْهَمُّ نِصْفُ الْهَرَمِ؛

آن كه چهار نعمت بدو داده شود از چهار رحمت محروم نگردد: آن كه «دعا» به او داده شد از «اجابت»، و آن كه «توبه» به او داده شد از «پ

امام علی علیه السّلام فرمودند:

نماز نزديك كننده پرهيزكاران به خدا، و حج، جهاد هر ناتوان است. و هر چيز را رويش و پالايشي است و رويش و پالايشِ بدن، روزه است. و

امام علی علیه السّلام فرمودند:
الصَّلَاةُ قُرْبَانُ كُلِّ تَقِيٍّ وَ الْحَجُّ جِهَادُ كُلِّ ضَعِيفٍ وَ لِكُلِّ شَيْ ءٍ زَكَاةٌ وَ زَكَاةُ الْبَدَنِ الصِّيَامُ وَ جِهَادُ الْمَرْأَةِ حُسْنُ التَّبَعُّلِ؛

روزي را با صدقه دادن و احسان به مستمندان فراهم آريد، و آن كس كه به پاداش يقين كند دستش به بخشش باز گردد

امام علی علیه السّلام فرمودند:
اسْتَنْزِلُوا الرِّزْقَ بِالصَّدَقَةِ وَ مَنْ أَيْقَنَ بِالْخَلَفِ جَادَ بِالْعَطِيَّةِ؛

دوست راستين آن است كه دوست خود را در سه موقع بپايد: تنگدستي، ناپديد شدن، و درگذشتن.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
لَا يَكُونُ الصَّدِيقُ صَدِيقاً حَتَّى يَحْفَظَ أَخَاهُ فِي ثَلَاثٍ فِي نَكْبَتِهِ وَ غَيْبَتِهِ وَ وَفَاتِهِ؛