قواعد گفتگو با همسر (بخش دوم)

یکی از مهمترین آفات گفتگو، جدل است. 
 

چکیده: یکی از عوامل مؤثر در نزدیکی و صمیمیت همسران، گفتگویی منظم و قاعده مند است. در بخش اول این مقاله به برخی قواعد یک گفتگوی سالم و سازنده پرداختیم. در این بخش نیز به چند نکته دیگر اشاره می کنیم. امید است شما نیز سعی کنید در گفتگوهای خود با همسرتان این قواعد را رعایت کرده تا زندگیتان بیش از پیش شیرین و لذت بخش گردد.

تعداد کلمات: 838 کلمه / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

بهتر است برای گفتگو با همسرتان زمان ثابتی را مشخص کنید در غیر اینصورت گفتگو به بهانه های مختلف فراموش شده و یا به تأخیر می افتد. تعیین زمان گفتگو علاوه بر اینکه موجب می شود گفتگوی میان همسران تعطیل نشود، یک فایده اساسی دیگر نیز دارد و آن این است که مثلاً وقتی مشخص شود شب ها ساعت 11 قرار است به مدت نیم ساعت گفتگو کنید، از قبل خود را برای یک گفتگوی سازنده آماده می کنید. برای تعیین زمان گفتگو لازم است این نکات را مد نظر قرار دهید:
الف. تعداد جلسات گفتگو را با توجه به نیاز و با مشورت با یکدیگر مشخص کنید.
ب. زمان گفتگو را به گونه ای مشخص کنید که احتمال تداخل آن با برنامه های دیگر کم باشد تا کمتر تعطیل شود.
ج. ساعاتی را به گفتگو با یکدیگر اختصاص دهید که هر دو طرف از نشاط لازم برخوردار باشید.
د. اگر به هر دلیلی نتوانستید گفتگوی خود را در زمان مشخص شده انجام دهید، حتماً قضای آن را در یک وقت دیگر به جا آورید.
ه. البته توجه داشته باشید که گفتگوهای روزمره در تمام طول روز باید برقرار باشند و نیازی به برنامه ریزی آنچنانی ندارند.
 

 هدف اصلی گفتگو، رسیدن به تفاهم و در نتیجه آرامش است، اگر قرار باشد یکی از طرفینِ گفتگو تلاش کند تا با تحکم و زورگویی حرفش را به کرسی بنشاند، قطعاً این نوع گفتگو با هدف گفتگو در تعارض خواهد بود. ما در گفتگو به دنبال نزدیکی و صمیمیت هر چه بیشتر زن و شوهر هستیم، اما زورگویی و خودخواهی نتیجه ای جز کدورت و ناراحتی و در نتیجه دوری همسران از یکدیگر، در بر نخواهد داشت. پس لازم است هر دو طرف گفتگو کاملاً منطقی رفتار کرده و به جای زورگویی تلاش کنند تا با گفتگوی سازنده همسر خود را قانع کنند و در صورتی که در این مسیر موفق نشوند، لازم است هر دو طرف به جای جدل، اندکی از خواسته ها و حرف های خود عقب نشینی کنند.
 

گفتگو همانطور که از نامش پیداست یعنی صحبت کردن هر دو طرفِ یک مکالمه که در اینجا منظور ما زن و شوهر است. در یک گفتگوی عادلانه، باید زن و شوهر، هر دو فرصت صحبت کردن و بیان نظرات و خواسته های خود را داشته باشند. اینچنین نباشد که مثلاً تنها زن حرف بزند و شوهر گوش دهد و یا برعکس. البته در برخی موارد مشاهده می شود که یکی از همسران تمایل چندانی به حرف زدن ندارد، باید توجه داشت که این روش نیز غلط است و باید از همسر خود بخواهید که حرف بزند و شما نیز با دقت و حوصله گوش دهید. ممکن است حرف نزدن همسر دلیلی داشته باشد، مثل اینکه یکی از زوجین عادت دارد وسط حرف همسرش بپرد و حرفش را قطع کند و یا اینکه ممکن است پس از بیان نظرات و خواسته ها با عکس العمل منفی همسرش مواجه شود که در این موراد برای رسیدن به نتیجه مطلوب در یک گفتگوی سازنده، باید این موانع مرتفع شوند.
 

 راغب اصفهانی در معنای لغوی جدل می‌گوید: جدال عبارت است از بحث و گفتگویی که به منظور کوبیدن طرف و غالب شدن بر او صورت می‌گیرد و علت این که به این گونه مباحث مجادله می‌گویند این است که دو نفر در برابر یکدیگر به بحث و مشاجره می‌پردازند تا هر کدام فکر خود را بر دیگری تحمیل کند[1]. بحث و جدل معمولاً به ناراحتی و کدورت می انجامد. امیر مؤمنان علی علیه السلام می فرمایند: "از مراء و خصومت بپرهیزید که این دو، دل انسان را نسبت به برادرش مریض نموده و نفاق بر اساس این دو می روید[2]". جدال و یا همان جر و بحث، یکی از آفات اساسی گفتگوهای زن و شوهر بوده و موجب می شود عواطف دو طرف به شدت لطمه ببینند. اگر شما نیز احساس کردید بحث و گفتگوی شما در حال تبدیل شدن به جدل است، سعی کنید خیلی زود آن را تمام کرده و به قولی کوتاه بیایید. دقت کنید حتی اگر حق با شما باشد نیز نباید بحث و جدل را ادامه دهید. حضرت نبی اکرم صلی الله علیه وآله و سلم می فرمایند: "من برای کسی که جدال را ترک کند؛ حتی اگر حق با او باشد، درجات بالای بهشت و در میانه باغ های بهشت خانه ای را ضمانت می کنم[3]."

 

---